Klompenpad Eekterpad

Het startpunt van dit klompenpad is bij een kerkgebouw. Ik zet mijn auto bij een kerk neer, op het ruime parkeerterrein, waar al meerdere auto’s staan. Na enige controle blijkt dat ik met mijn auto bij de verkeerde kerk sta. Ik rijd een klein eindje verder en ontmoet de juiste kerk, namelijk de Hersteld Hervormde Gemeente.

Nu sta ik aan de start van het 114e Klompenpad. Gisteren is dit pad geopend en nu kan ik op pad. Net ben ik een paar meter op pad wanneer een vrouw op haar fiets nadert, van haar fiets afstapt en aan mij vraagt of ik het klompenpad ga lopen. Ik antwoord bevestigend. Mijn man heeft meegewerkt aan de voorbereidingen, zegt zij met een klank van trots in haar stem. Ik dank haar man, op het asfalt. We nemen afscheid, zij gaat verder op de fiets en ik ga verder te voet.

Langs de Groote Woldweg ga ik de bebouwde kom uit. Na enkele afslagen over smalle paden sta ik bij Huis Morren, het landgoed ben ik al binnen gegaan. Lange smalle lanen, met klinkerwegen, leiden naar het Huis. Het wordt bewoond door een oud-politicus, die werk maakt van het Huis en het landgoed.

 

Op het landgoed brengt de route mij bij het kleine Kelderbos. Hier is een kleine begraafplaats en een grafkelder. Hier liggen begraven leden van de familie Raedt en van de familie Raedt van Oldenbarnevelt. Deze familie waren oud-eigenaren van het landgoed.
Op een muur, net boven een wandelbankje (?), hangt een plaquette met een Latijnse spreuk, vertaald is dat geworden ‘Moge het gebeente van de doden hier zacht rusten’. Het is hier stil.
Van de rust van het landgoed wandel ik naar het oude poldergebied dat tussen de bebouwing en de voormalige Zuiderzee ligt. Hier ligt de vlakte open, zijn de luchten wijds en af en toe dreigend.

Her en der liggen boerderijen, meestal op hogere grond, met het oog op overstromingen.
Koeien en varkens zijn aanwezig, een enkel fietspad en mogelijkhedern om als wandelaar diep in het gebied door te dringen.

Meerdere wandelaars kom ik op mijn weg tegen. Meestal twee aan twee. Een stel loopt voor de derde keer een Klompenpad. Een ander stel tref ik bijna bij de finish aan, zij lopen hun 113e Klompenpad. Morgen hopen zij naar Benschop te gaan voor hun 114e Klompenpad.

Af en toe openen zich de wolken en valt er regen. Mijn nieuwe regenjas doet goed werk. Mijn rugzak bescherm ik met een regenhoes. Mede dankzij de regen is er veel te zien aan groen en andere kleuren.

De Melksteeg, vlakbij het Tempelpad, is het pad waarin oude tijden boeren liepen naar hun koeien in de polder, om deze te melken en dan met de volle melkemmer weer huiswaarts te keren.

Op één punt, bij een weiland aan de Westerweg, is al een wijziging van de route aangebracht. Een briefje aan het prikkeldraad wijst mij op de mogelijkheid om even verderop het draad over te gaan met behulp van een overstapje.

Dit nieuwe Klompenpad is een prachtige route geworden, er is een mooie afwisseling met het landgoed Morren, de polder, de boerderijen op hoogte, langs kleine bewoonde gebieden. En … ik herkende stukken van de route van het fameuze Zuiderzeepad.

Klompenpad Eekterpad – 9 kilometer