Harderwijk, stadswandeling

Voor de afwisseling nemen wandellief en ik vandaag een stadswandeling en we wenden onze steven naar de oude Hanzestad Harderwijk. Misschien is deze stad (al in 1231 een stad) een vergeten pareltje aan de oever van de oude Zuiderzee? Ligt het aan mij dat ik denk dat Elburg wat aansprekender is? Tijdens onze tocht op het Westerborkpad kwamen we door Harderwijk en met name het oude centrum sprak ons aan. Daarom nu een wandeling door het (Hanze)verleden van deze stad. En wellicht stel ik mijn mening bij.
Na enig zoeken op het internet vind ik een route van ‘Heerlijk Harderwijk’. Hoewel het woord ‘heerlijk’ mij in de eerste plaats doet denken aan eten en drinken is er ook een wandelroute beschikbaar. Zelfs is er de mogelijkheid om een app binnen te halen. Na het binnenhalen blijkt de app een app met gebruiksaanwijzigingen te zijn. Misschien kunnen de bedenkers van deze app in de leer gaan bij de makers van de app van de Klompenpaden. We gaan het doen met een digitale papieren versie en zien wel waar we uitkomen.
We beginnen onze route op de Markt. Er is hier een kans dat we een papieren folder kunnen vinden bij de receptie van een hotel, maar daar hebben ze geen folder van deze wandeling. Van de Markt gaan we via een korte stop aan de achterkant van de HEMA (waarschijnlijk één van de mooiste terrassen van de HEMA in het land) door het Hortuspark, zeg maar: een tuinpark. In vroeger tijden hoorde dit bij de Hortus van de universiteit van Harderwijk, waar de beroemde Linnaeus zijn indelingen maakte van het plantenleven.

Aan het Hortuspark is het oude gebouw van de Snijkamer waar in vroeger tijden artsen de mens blootlegden en onderzochten tot versterking van de medische wetenschap. Sinds een paar maanden huist hier een museum gewijd aan het werk van de Ugchelse schilder Marius van Dokkum. Van Dokkum kreeg voorzichtig bekendheid met zijn ansichtkaarten en steeds meer bekendheid in het ganse land. Hij werkt nog altijd bij de plaatselijke papierfabriek, al was het maar om een ritme vast te houden. We zien bekend werk en onbekend werk. Opvallend is het om de andere bezoekers te horen glimlachen bij het zien van veel werken van Van Dokkum. Mij blijkt dat het oeuvre uitgebreider en veelzijdiger is dan ik dacht. Het schijnt het enige museum van een nog levende schilder in Nederland te zijn. Het museum is een bezoek waard.

We verlaten ongeschonden de oude snijkamer en vervolgen onze wandeling via de Academiestraat waar vroeger hoogleraren woonden. Nu herinnert een torentje aan de Zweedse geleerde Linnaeus. Op naar de oude kerk in het centrum van de stad. Een kerk die volop in gebruik is als kerk, maar we lopen er nu even langs en duiken de winkelstraten in. Via een paar extra passen van de route af komen we bij het Stadsmuseum. Hier is een aparte zaal gewijd aan de academische geschiedenis van de stad. Zelfs poseert een hoogleraar in vol tenue in zijn spreekgestoelte. Verder is een deel van het museum gewijd aan de geschiedenis van Harderwijk, met daarin ook aandacht voor de opvang van Belgische militairen tijdens de Eerste Wereldoorlog. In die tijd woonden er in het kamp meer mensen dan in de stad Harderwijk. Het kamp zelf was een stad geworden met allerlei activiteiten op het gebied van kerk en kunst en sport.

Vlak achter het Stadsmuseum lopen we over de Smeepoortenbrink en gaan naar de plek waar in vroeger tijden een klooster stond. Via de Vitringasingel (is deze singel genoemd naar Campegius Vitringa, die in Harderwijk studeerde en promoveerde en die later burgemeester van Ermelo en Nunspeet was?) gaan we de Smeepoort door en de Smeepoortstraat in. Eén van de aantrekkelijkheden van een oud centrum zijn de bijzondere winkeltjes. We komen bij het Muntplein, waar in vroeger tijden de Oranje-Nassaukazerne was gevestigd. Ja, Harderwijk is een oude garnizoensstad. Nu zijn er apartementen in de gebouwen en is het binnenplein (de binnentuin) toegankelijk voor buitenstaanders. Een plek van rust met een boeiende geschiedenis.

Via de Muntsteeg komen we bij het Blokhuis, daar is een mooie plek om uit te zien naar het IJsselmeer, een tuin, delen van oude muren, oude huisjes, bloemenrijkdom. Weer een mooi plekje in deze stad. Donkere luchten zwerven dreigend boven het water.

We maken een praatje met een man die druk bezig is om de grote planten- en bloemenzee voor zijn oude huis te verzorgen. Het is mooi om te zien dat mensen niet alleen binnen hun eigen perken iets moois maken, maar soms ook buiten de perken gaan met het oog op schoonheid en leefbaarheid.
Inmiddels zijn we weer aangekomen bij de grote kerk in het midden, ditmaal lopen we er niet langs, maar gaan naar binnen. Een enorme ruimte van rust en stilte. Een enkeling loopt door de kerk. Kijkend. Peinzend. Luisterend naar orgelmuziek (wel ingeblikte muziek).

Van de kerk gaan we naar de boulevard die een flinke opknapbeurt heeft gekregen. Toen we hier liepen op het Westerborkpad was het nog een grote bouwput. Nu flaneren we over de boulevard en langs het water, wat een mooie verbetering. We gaan weer het centrum in en via allerhande wegen ( o.a. de Rabbistraat, maar niet langs de voormalige synagoge) komen we uit bij de Vispoort waar we naar binnen kunnen bij een klein huisje en naar boven gaan via smalle trapjes. De uitweg is aan een andere kant van het gebouw, deze uitgang is pas een recente ontdekking.
We gaan verder op weg door allerlei straatjes terug naar de Markt waar we onze wandeling beëindigen. We nemen een patatje bij het druk bezochte Friethuys Mayo, waar een flinke en smakelijke friet wordt geserveerd. Wandellief wacht op een bankje met uitzicht op de Markt en luistert naar een vrouw, die haar levensverhaal in verkorte vorm verteld. Nadat deze dame verder is gegaan met haar fiets komt een echtpaar aangewandeld en gaat naast wandellief zitten, de vrouw begint ook te vertellen. De verhalen liggen op straat en op bankjes, wanneer je maar wilt luisteren.
Harderwijk is bekend van het Dolfinarium, maar ga eens wandelen in het centrum van deze prachtige stad. Het is een verrijking. Mooi op eigen wijze.
Harderwijk – Stadswandeling – we hebben 5 kilometer gewandeld