Moselsteig: Perl naar Tettingen

Een maand lang reizen met het openbaar vervoer in Duitsland voor €9 per persoon. Voor ons vertrek naar onze oosterburen hebben wij de digitale kaarten al in huis.

Wij lopen naar de bushalte bij station Nennig, vandaar gaan we met de bus en met mondkapje naar de kleuterschool in Perl. Daar maken we de fout door te vragen aan twee dames waar het Palais von Nell (of Garten von Nell) is. Dit levert verwarde blikken op. De telefoon wordt opgehaald en geraadpleegd. Het blijkt net om de hoek te zijn. Voordat we met onze tocht beginnen lopen we nog even de kapel van Cuthbert binnen, een Keltische zendeling die in deze contreien heeft gewerkt.

Dan gaan we van start met de Moselsteig. We lopen nu nog op de Vorwege. Nog net niet van start, maar we hopen de start binnenkort te vinden. Dan, vlakbij de grens met de Fransozen, zien we een overvloed aan borden en bordjes van meerdere routes. Gelukkig zit de Moselsteig er ook bij. We lopen door het bosgebied van Hammelsberg (351 meter hoog) en komen rakelings langs Oberperl. Soms zien we door de vele markeringen de route bijna niet meer. We slingeren door het bos, omhoog, omlaag. Afgelopen nacht heeft het flink geregend en gebliksemd (heb ik gehoord van mijn tentgenote), daarom is het zaak om niet uit te glijden over gladde stenen en vochtige boomwortels. We zijn reeds gewaarschuwd voor het oversteken van de Bundesstrasse 407. Vlak voor de oversteek waarschuwt een vriendelijke tekst op een bordje voor de oversteek (Graag recht oversteken). Het is even wachten op een aanstormende auto, maar daar kunnen we nog net voor oversteken. We gaan slingerend door de bossen. We passeren een zwaarbeladen wandelend echtpaar (met hond). Dan gaan we op de A8 af, deze hoeven we gelukkig niet over te steken. Wij gaan netjes onder de weg door die hoog boven ons uittorent. Voorbij deze hoge weg staan wij even stil bij een graanveld. Dit moment wordt door twee jongedames aangegrepen om ons te passeren. Wij zagen elkaar al aan het einde van de Vorwege. Even verder staan vier mannen op een kruispunt van paden. Een man tuurt in een boekje en geeft zijn bevindingen door, vergezeld van een armgebaar. Wij slaan af en vinden een hoogstaand wandelbankje. Zeer geschikt voor een pauze met Duits brood en Goudse Alpenkaas. De twee zwaarbeladenen (met hond) passeren ons. Gezien hun loopstijl (zwaar voorover gebogen) verwacht ik niet dat zij vandaag Koblenz halen. En wie hebben we daar? Het zijn de vier mannen van het kruispunt. Welgemoed gaan zij verder. Het boekje en het armgebaar hebben uitkomst gebracht.

Na de pauze wandelen wij verder. De jongedames en de vier mannen zien wij niet meer, wel zien wij het zwaarbeladen echtpaar en de hond die kort naar ons blaft. Zij rusten uit op een wandelbankje. Wij komen aan in het veel bezongen Wochern. Nu is het helaas stil. Zelfs de kerk luidt geen klok. Wij schudden het stof van onze voeten en gaan de glooiende velden in. Dan zien wij de kerk van Tettingen. Wij hadden ons vooraf vastgehouden aan Tettingen als eindpunt van onze eerste etappe. Beter rustig beginnen dan ver misgelopen (volgens een oude Moezelwijsheid). We hebben nog elf minuten om ons te vervoegen bij de eerste bushalte waar vandaan een bus vertrekt. In de aankomende en vertrekkende bus zit een groepje schoolkinderen dat een dag lang gebukt ging onder de vereisten van de leerplicht. In de bus kunnen de jeugdigen zich uitleven met gekwebbel. In Sinz stapt een jochie uit, hij wordt opgewacht door zijn opa (of een oude vader). Verderop in Sinz stapt een heel groepje uit. De bus keert in Sinz en het enig overgebleven meisje grijpt haar kans en begint met ons te praten. Zij stapt even verderop uit bij haar ouderlijke boerderij. De bus gaat verder en brengt ons naar Nennig.

Moselsteig: Perl naar Tettingen – 11 kilometer.