Landgoed De Paltz

Wat voor weer zou het zijn in De Paltz?
Het zou zomaar de tekst kunnen zijn van een oud liedje gezongen door Connie Stuart.
Voor ons is dit de vraag: zou het regenen in De Paltz? Zou het droog zijjn in De Paltz? Ik kan nu al wel verklappen dat het droog was bij onze start.
Deze start van onze wandeling ligt op het parkeerterrein van ons Nationaal Militair Museum. Hoewel de openingstijd nog niet is aangebroken is al een groot deel van het parkeerterrein gevuld. Bij de ingang lopen mensen naar binnen. Op de benedenverdieping staat een grote vrachtwagen van een cateraar. We zullen tijdens onze wandeling voor onze eigen catering zorgen.
De wandeling brengt ons eerst over het terrein van het Museum. Een lange vlonderbrug brengt ons over een potentiëel nat gedeelte. Aan de nabije einder zien wij een ronddraaiende radar. Zou deze radar nog iets waarnemen of worden alle waarnemingen gedaan in Nieuw-Millingen? Wij lopenin ieder geval onder de radar.

Vanuit het Museumterrein gaan we via een hek over op het landgoed De Paltz. Het regent inmiddels. Een groep van 8 jongelui komt ons wandelend en babbelend tegemoet in de vallei met twee hellingen wederzijds. Bij sneeuwval is dit een mooi slee-oord. Bij regen is de dubbele bomenrij een handige paraplu, maar de regen wordt niet lang weerhouden. We hebben onze regenjacks aan. Wij komen aan bij de fraaie klinkerweg die van west naar oost loopt en het landgoed doorsnijdt. Het aantal onverharde paden waarover de wandelaar mag gaan is beperkt. Op veel plekken staat een bordje van het Utrechts Landschap dat ons er van weerhoudt een pad in te slaan, op eigen inititatief. De route volgt keurig netjes het vrijgegeven spoor. In de verte zien we iets van de villa, centraal op het landgoed. Nu huist hier het Herman van Veen Arts Center. Even van het pad ligt een doolhof, met in het midden een kluizenaarsgrot. Het is onduidelijk of de kluizenaar hier vrijwillig zijn tijd doorbrengt of dat hij van oorsprong een wandelaar is die de weg uit het doolhof niet kan vinden. Even verderop zien wij aan het einde van een lange laan een boerderij t Herdershuis. De schapen zijn ingeruild voor paarden, zoals wel meer gebeurt op een landgoed en in plattelandsgebieden. Aan het andere einde van de laan bevindt zich de villa.
Langs de bovenste rand van de vallei keren wij, in de regen, terug naar het hek dat ons toegang verschafte. Met een langzame afdaling komen wij terug op de parkeerplaats. De wandeling over het landgoed is een mooie. De beroemde tuin- en parkarchitect Springer heeft aan het begin gestaan van het ontwerp. Misschien lag het aan de regen, misschien lag het er aan dat dit landgoed verbonden is voor honden en paarden en mountainbikers: het landgoed ademt rust. Een mooie plek om terug te keren.

Soesterberg – landgoed De Paltz – 5 kilometer