Hoewel deze zeer nieuwe Trage Tocht begint en eindigt op hetzelfde punt is het vreemd genoeg geen rondwandeling. In feite zijn het twee rondwandelingen met een verbindingslijn tussen deze twee rondjes. Stelt u zich eens voor: op een kaart twee rondjes met een verbindsstreepje, dan is onmiddelijk een nieuw soort wandeling ontstaan. Het is de pince-nez wandeling. Deze route wordt geschaard onder de Trage Tochten, maar ik geef de voorkeur aan de pince-nez wandeling.
De start van de wandeling is op een parkeerterreintje dat ik nog niet kende, alhoewel ik talloze malen over de Hessenweg heb gereden. Het ligt aan de rand van een bedrijventerrein en de eerste stappen gaan dan ook over dit terrein, maar wees niet bevreesd, want er is zelfs iets ouds te zien, zoals dit aparte gebouw, dat gezien de tekt bij de voordeur een tolgebouw is geweest waar tot 1943 tol werd geheven. Dan gaat de route over de Kerkdijk die parallel loopt aan de Hessenweg. Een verrassende plek aan het oog onttrokken. De Kerkdijk die naar de imposante St. Jozefkerk gaat loop ik niet helemaal af. Ik buig af naar het zuiden en langs De Berken ga ik naar het buitengebied. Voordat ik bij de Modderbeek ben ontmoet ik meerdere wandelaars. In Achterveld zijn een paar populaire klompenpaden, die ook langs de Modderbeek gaan. Dat doe ik ook en ik ga in oostelijke richting en stap over van de provincie Utrecht naar de provincie Gelderland, van de gemeente Leusden naar de gemeente Barneveld.
Ik kom uit op de Helweg, een smalle slingerende asfaltweg langs weilanden en boerderijen. Het is vandaag Goede Vrijdag. Op deze dag wandel ik van de Helweg naar Het Paradijs. De Helweg komt aan de noordkant uit op de grens van de provincies. Hier verandert de Hessenweg in de Achterveldseweg. Ik wandel van Achterveld weg. Gelukkig hoef ik niet lang langs de doorgaande weg te lopen, want de route slaat af naar het noorden, naar de Barneveldse Beek die dit gebied doorsnijdt. Enkele wandelaars hebben de gedachte om hier te wandelen uitgevoerd en zijn beladen met camera’s en verrekijkers op pad gegaan.
De Barneveldse Beek stroomt door tot in Amersfoort en komt uit in Valleikanaal. naar het oosten stroomt deze beek langs Barneveld en gaat over in den Grote Valksche Beek. Zo trekt deze beek een flinke streep door het landschap van de Vallei. Bij de beek ben ik op de brug tussen twee rondjes van de pince-nez. Een brug brengt mij naar het landgoed Het Paradijs, eigendom van de verzekeraar ASR. In dit gebied zijn meerdere boerderijen, de boerderij die ook Het Paradijs heet is een biologische boerderij en tevens zorgboerderij. Een aangrenzend landgoed is Klein Bylaer.
Aan de noordzijde van de Kallenbroekerweg ligt ook nog een mooi landgoeddeel. Populair bij vele wandelaars, die ik dan ook ontmoet. Een moeder met een zoontje met boog en pijlen vertelt mij dat zij reeën hebben gezien. Zij vertelt er bij dat haar zoontje niet op de reeën heeft geschoten. ‘Dat is sympathiek’, reageer ik. Ook in dit gebied is een klompenpad. Dit is, hoe kan het ook anders, het Paradijspad. Hier liep ik een keer met een groepje wandelaars bij ons uit de kerk. De modder stond op enkelhoogte en het vergde flinke inspanning om te lopen in het paradijs. Gelukkig bleef niemand steken in de modder. Nu is het pad droog, met enkele oude sporen van opgedroogde modder.
Wanneer ik terug kom op de neusbrug rijdt voor mij uit een paard en wagen. Een man op de bok. Een vrouw loopt er achter. Een ander rijdt op een paard er achteraan. Hier zijn paden van de Vallei Trail (‘trail’ is een oud woord uit het Achtervelds dialect). Ik loop een tijdje gelijk op met man en paard, totdat ik voor de tweede keer dezelfde wandelaar tegenkom. We raken aan de praat, hij komt uit Barneveld (van de beek) en was gewend om in de bossen van de Veluwe te lopen, maar sinds hij is gepensioneerd loopt hij ook aan de westelijke zijde van Barneveld. Hij heeft op zijn vandaagse wandeling twee keer reeën gezien. De vorige keer had hij een dode reiger gezien, die nu bijna helemaal kaal gevreten is. We vervolgen beiden onze gescheiden wandelingen. Ik passeer een voorde, een doorwaadbare plaats in de Barneveldse Beek. Niet geheel geschikt voor wandelaars, juist bedoeld voor paard en wagen, onderdeel van de Vallei Trail en het Waterschap heeft er ook aan meegewerkt. Na een tijdje verlaat ik de beek en zak af naar het zuiden. Wanneer ik aankom bij de Klettersteeg haalt een man zijn paard uit een weitje. Hij vertelt over de omgeving, over vijf grondeigenaren (waaronder hij) ten zuiden van de beek die ruimte hebben gemaakt voor wandelaars (geen fietsen en geen honden). Mooi dat zij dat hebben gedaan Hij vertelt over de reeën die hij vanuit zijn huis ziet. De Klettersteeg brengt mij terug naar de parkeerplaats waar nu vuil wordt opgehaald. Voordat ik naar huis rijd ga ik het bedrijventerrein op om te kijken bij Italauto (garage voor en restauratie van Italiaanse auto’s), maar de zaak is dicht. Ik vervolg mijn weg, met het oog op het paradijs.
Achterveld (gemeente Leusden) – Trage Tocht – 13 kilometer
Willems Wonderlijke Wandelingen 