Klompenpad Paradijspad

In een korte kolonne komen de twee auto’s aan bij de kleine parkeerplaats voor de landwinkel Vanelly. Er zijn nog twee parkeerplaatsen over, meer hebben wij ook niet nodig. Zes mensen stappen uit, vol verwachting aan de start van dit klompenpad. 

Met de meesten van dit groepje hebben we eerder gewandeld, tot volle tevredenheid. Er is een nieuwe loopster in ons gezelschap, die voorzien van kekke schoenen aan een bijzondere wandeling gaat beginnen, maar dat weet zij gelukkig bij de start nog niet. 

We beginnen op de verkeerde plek aan onze wandeling, maar daar komen we pas achter aan het einde van de wandeling. We hadden een paar meter naar het oosten dienen te beginnen. Vrij snel hebben we een overstapje te overwinnen en staan meteen in de modder, echte modder, zuigende modder. Wandelschoenen, kekke schoenen, lage stappers, hoge stappers, alles gaat de strijd aan met de modder waanneer we door de weilanden lopen.  

Even is er nog uitstel van grotere problemen wanneer we op een rechte laan naar Het Paradijs gaan. Het Paradijs dat uiteraard middenin de Bijbelgordel ligt. Een wirwar van mooie en smalle paden, langs het landgoed Groot Bylaer. Hier treffren we de eerste lus op de route. Mensen die van een korte wandeling houden kunnen via deze lus weer naar het begin gaan. We gaan verder en genieten van het paradijselijke.  

We steken de Kallenbroekerweg schuin over (een paar meter asfalt) en komen terecht op het landgoed Klein Bylaer. Bij de parkeerplaats slaat een 1/3 van de groep rechtsaf en wil tegen de klok in wandelen, maar deze kleine bende stuit op een grote waterplas die daar achteloos ligt op het pad en omstreken. Na enig heen en weer getelefoneer is de groep weer een eenheid.  

Onze voltallige groep krijgt nog te maken met voldoende water en modder en dat vereist zorgvuldigheid om die plekken te kiezen waar we onze voeten zo droog mogelijk neer kunnen zetten. Vlak bij de Dronkelaarseweg zien we op een grasperceel twee reeën grazen. De verrekijker wordt uit mijn rugzak gehaald om de twee ranke dieren te bespieden. Ze staan en lopen rustig en grazen om uiteindelijk in een bosperceel te verdwijnen. 

Omdat we de hele lus niet kunnen lopen kiezen we ervoor om de tussenweg over een lange vlonder te nemen. Wanneer we de vlonder over zijn wacht ons een nieuwe moddermassa. Als volleerde woudlopers kiezen we een doorgang verder van het pad af, maar modder houdt zich niet aan een pad. 

Bij een hek dat toegang geeft tot een weiland gaan we als kleuters zitten op het hek en een passerende fotograaf is bereid om ons zo flatteus mogelijk op de foto te zetten. Hij slaagt daarin. 

De terugweg verloopt grotendeels over hetzelfde traject als de heenweg. Alleen bij Groot Bylaer ligt nog een klein stukje andere route. Zo komen we terug bij de boerderij en bij de landwinkel die helaas al gesloten is. We kijken terug op een mooie wandeling met hindernissen en vragen en antwoorden over de juiste behandeling van bemodderde schoenen.

Klompenpad Paradijspad – 10 kilometer