Het lijkt er op dat mijn tocht van deze vrijdag een ego-trip gaat worden. Ik start in Bunn-ik en het beoogde einddoel is Maur-ik. Geef ik echter gehoor aan de Latijnse naam van Maurik dan kom ik op het Castellum Manaricium. Volslagen zekerheid is er niet over de aanwezigheid van dit castellum, maar de gevonden sporen wijzen wel op een castellum. Terug naar Bunnik.
Ik ben even over 7 uur (in de ochtend) op station Bunnik en dan begeef ik mij via het bruisende centrum naar de Kromme Rijn, waar ik de vorige keer het Romeinse Limespad heb verlaten. Vlak bij de rivier zie ik een man met een grote rugzak op, naast hem loopt een vrouw, met een … nee, zonder rugzak. De taakverdeling is uitmuntend.
Vanaf hier ga ik vele kilometers de Kromme Rijn volgen, stroomopwaarts, maar op het jaagpad is dat nauwelijks te merken. Tijdens mijn tocht met wandellief op het Utrechtpad hebben we hier ook gewandeld. Het lijkt mij dat in ieder seizoen dit een prachtig traject is. Het Romeinse Limespad volgt de krommingen van de Kromme Rijn strakker dan het Utrechtpad. Hier is het grenspad trouw aan de Romeinen uit de oude doos.
Bunnik, Odijk en Werkhoven komen langszij. Na Werkhoven passeer ik een recente versie van een grenspaal. Een retro romeinse herinnering. In 1997 is deze grenspaal geslagen, op de paal staan de namen van sponsoren. Helaas staat er geen enkele Romeinse senator bij. Aan de gene zijde van de paal staat de afstand tot Castellum Levefanum, waar ik later vandaag in de buurt zal komen.
De grenspaal staat aan een heuse kromming van de Kromme Rijn. Het pad aan de oostzijde wordt niet veel belopen en ik baan mij een weg door de begroeiing. Ik wandel naar Cothen. Het zou kunnen zijn dat in de buurt van dit dorpje een flinke villa uit de Romeinse tijd heeft gestaan.
Uit recentere tijd is er wel wat te zien, bijvoorbeeld kasteel Rhijnestein of de molen in het centrum, de kerktoren. Het parkeerterrein van de kerk blijkt een uitmuntende plaats te zijn waar oudere landgenoten hun auto parkeren en hun fietsen van de fietsdrager afhalen. Even voorbij Cothen is de bekende kersenpittenspuugbaan bij een ruime pleisterplaats waar kersen gekocht en gegeten kunnen worden. Vingervluggte dames zijn druk aan het werk. Aan de overkant van de doorgaande Via Minor stappen leerlingen van een basisschool in kano’s. Het weer werkt mee evenals de stroming. 
Van Cothen is het maar een kleine afstand naar Wijk bij Duurstede. Wijk blijft een prachtig stadje, met een levendig centrum en een goede boekwinkel. Ik beheers mij en loop er aan voorbij. In het water ligt een boot met Romeinse trekken.
Langs het kasteel (geliefd bij trouwlustige stellen) gaat mijn Romeinse zoektocht en het loopt uit op de Nederrijn, waar ik op de veerboot naar Rijswijk wacht. Met mij wachten velen: wandelaars, fietsers, personenauto’s. Allemaal zijn we in de ruststand geplaatst, even rustig ademhalen op onze tocht. De tijd dringt hier niet.
De geldinner op de pont maakt met velen een praatje en slaat mij over en zo land ik aan de overzijde en ga ik op weg naar Rijswijk. Vermoedelijk heeft hier in de uiterwaarden het Castellum Levefanum gestaan. De route gaat er niet langs en blijft op de dijk. Misschien is er ook niets te zien omdat alles weer onder de grond is verborgen.
Hier loopt ook het Maarten van Rossumpad. De oude versie die in Arnhem begon heb ik lang geleden gelopen. De nieuwe route heeft een ander vertrekpunt gekregen en een andere aankomstplek. De Rijnbandijk geeft zicht op de rivier en op de uiterwaarden. Zo’n 5 kilometer loop ik over deze dijk totdat ik in Castellum Manaricium aankom. Blijkbaar heeft het plaatselijke cohors een lang weekend vrij of is in zijn geheel naar een forum gegaan om boodschappen voor het weekend in te slaan. De weg van de dijk naar het Jumbo-terrein is hermetisch afgesloten en ik keer terug op mijn schreden en ga het dorp in via Dries. Wanneer ik op de Prinses Marijkelaan aankom kijk ik op mijn telefoon om de vertrektijden van de bus te zoeken. Op dat moment stopt de buurtbus pal voor mijn neus, de deur gaat open en ik kan aan de attente chauffeur de weg vragen en ik kan mee naar Beusichem, dan verder met een andere bus.
Romeinse Limespad V – Bunnik naar Maurik – 33 kilometer
Willems Wonderlijke Wandelingen 