Ede: De Zanding en het Mosselse Zand

Het is weer zo’n prachtige dag om te wandelen. De zon schijnt, de temperatuur is goed en Wandellief en ik gaan op pad naar Otterlo. Aan de oostzijde van het dorp is het begin van onze wandeling. Daar waar de Weversteeg en Onderlangs elkaar ontmoeten ligt de rand van een klein heidegebied. Aan het begin van de wandeling over De Zanding is het rustig, maar aan de overzijde van het heideveld zien we meer wandelaars die sporen volgen van routes. We lopen een route uit de gids ‘Wandelen rond Ede‘, maar we stuiten al gauw ook op een plaatselijk klompenpad, het Eeskooterpad, dat ik al eens heb gewandeld. Maar het is geen schande om hier nog eens te wandelen. het pad kronkelt van links naar rechts en omhoog en omlaag over een duinkam. Een buizerd wacht ons op langs het pad.

De route komt vlak de hekken van de Hoge Veluwe, maar dat levert geen spectucalair gezicht op een edelhert op, ook aan de andere kant van het hek is het rustig. Aan de zuidkant van het vakantiepark De Zanding treffen we een bijzondere laan. De bomen aan weerszijde van het pad staan dicht bij elkaar. Hier kon in vroegere tijden geen paard en wagen tussendoor. Waarom zijn deze bomen zo dicht op elkaar geplaatst in twee lange rijen? Is het een levende folly van een enthousiaste landeigenaar geweest?

We steken de afgesloten Arnhemseweg over en gaan het gebied van Planken Wambuis binnen. Plots is het rustig. We komen bij het Mosselse Zand via een steile zandhelling. Even een kuitenbijtertje. Vanaf de hoge rand hebben we een mooi uitzicht over de zandvlakte. We gaan op de rand zitten om wat te eten en te drinken. In de verre diepte zien we mensen lopen, volwassenen en kinderen.

Dan komt het volgende echtpaar de steile zandheilling op, gewapend met frisse moed en de gids ‘Wandelen rond Ede’. Deze route is de eerste die zij uit het boekje lopen. Zij gaan even verderop op de rand zitten. Onze pauze zit er op. De stokken gaan het zand in en wij waden door het mulle zand naar de overzijde van de zandvlakte. Links van ons is een rustgebied voor dieren, maar op het open veld is geen dier te zien. Laat het zand maar stuiven, zo wandelen wij verder.

Na de grote oversteek van het zand gaan we noordwaarts. Het pad loopt zo dat we de vakantieparken in deze omgeving net kunnen ontwijken. Wel is te merken aan het toenemend aantal gezinnen op de zandpaden dat de parken dichtbij zijn. Eén jochie heeft onder zijn linkerarm een voetbal, zelfs in het bos moet je geen kans om te ballen onbenut laten.

We komen aan op de Koeweg, waar we geen koe ontmoeten, maar wel vakantiehuisjes. In Otterlo ben je nooit ver van een vakantiehuisje. Via de Haarweg komen we op het Mosselsepad en plots zijn we hopeloos verdwaald, want we zien een bordje Egypte. Zijn we dan toch de verkeerde zandvlakte overgestoken?

Gelukkig worden we met droge voeten uit het diensthuis geleid en steken de Arnhemseweg over en lopen Onderlangs in. Waar het precies onderlangs gaat is mij niet geheel duidelijk. Misschien heeft het betrekking op de grote huizen aan de noordkant van Onderlangs. Deze huizen staan hoger dan de onverharde weg.

We komen terug bij het begin. We hebben een mooie droge en zonnige wandeling gehad door afwisselend terrein. Wanneer we willen instappen vallen de eerste druppels.

Ede: De Zanding en het Mosselse Zand – 9 kilometer (wandeling 6 uit de bundel Wandelen rond Ede – Pieter en Coby Metz – Anoda Publishing) 

https://videopress.com/v/qKIJEtCE?preloadContent=metadata