Klompenpad Eeskooterpad

Eerst iets over de naam van dit klompenpad. Het is niet het Otterlose pad of het Losepad of het Ottersepad. Het is het Eeskooterpad. Deze naam brengt de wandelaar op papier en over de weg naar het buurtschap Eschoten. Daar stond vroeger (14e eeuw tot 1740) een kasteel met de naam Eeskoten. In 1334 al werd de naam van het geslacht ‘van Escaten’ genoemd.

Voordat ik uiteindelijk bij Eschoten terecht kom is er al heel wat gepasseerd. Laat ik bij het begin verder gaan. Bij de start van het pad tref ik een oude legerjeep aan, die daar staat ter gelegenheid van de viering van 75 jaar bevrijding. De oorlog is op meerdere plaatsen tijdens mijn wandeling niet ver weg. In een dorp hoort een Dorpsstraat te zijn en Otterlo blijft in dit opzicht niet achter. Ik passeer de befaamde kapsalon waar nu de derde generatie Prophitius knipt en kapt en föhnt.

Na een hotel sla ik links af en kom via gebaande paden en houtwallen op het erf van de oude Houtkamp, een boerderij met een gastvrije houding. Hier kwam mijn schoonmoeder nog wel eens op familiebezoek. Nu zie ik vele kinderfietsen staan. Ik stel mij voor dat veel kinderen zo een mooie start maken in het nieuwe schooljaar.
Even voorbij de Houtkamp gaat de weg verder naar de Hoge Veluwe, maar mijn route gaat rechtsaf De Zanding in. Dit is het begin van een lange boswandeling, waar het niet alleen over vlakke wegen gaat, op sommige delen van het spoor is een lichte verhoging en en een even lichte verdieping te bespeuren. Het is rustig onderweg. Wanneer ik klokken (uit Wekerom?) hoor luiden, wanneer ik achter De Hartenberg loop, besef ik dat het 10 uur is en ik heb nog geen andere wandelaar ontmoet. Even verderop ontmoet ik de eerste medewandelaars. Blijkbaar wakker gemaakt door het geluid van de kerkklokken.

In het buurtschap Eschoten tref ik een oude schaapskooi aan. Oud in de zin dat deze schaapskooi waarschijnlijk ouder is dan het jaar 1878. Inmiddels heeft deze kooi de status van Rijksmonument gekregen. Ik zie helaas geen enkel schaap en ik weet ook niet of er een kudde verbonden is aan deze kooi.
Inmiddels ben ik aangekomen in het gebied waar minder bomen staan. In het beboste gebied tref ik uitingen van vakantieplezier aan, huisjes, caravans, tenten. Ook in het weilandengebied is er een flinke hoeveelheid grond ingeruimd voor het recreëren.

Aan de oostkant van de weg tussen Otterlo en Harskamp kom ik weer in bosgebied. In dit gebied was ten tijde van de bouw van het beroemde jachthuis op het park De Hoge Veluwe een opslagplaats voor allerhande goederen. Deze plek kreeg de naam ‘Waldlager’, een Duitse connectie kon de familie Kröller-Muller niet ontzegd worden. Tijdens de tweede wereldoorlog was dit gebied ook een Waldlager want de bezettende macht had hier een schuilplaats, waarvan de sporen nog te zien zijn in het landschap. Van het Waldlager gaat de weg naar het Dorflager. Ook hier is de tweede wereldoorlog aanwezig. Toen de slag om Arnhem plaatsvond kwamen honderden vluchtelingen naar Otterlo om een goed heenkomen te vinden. Al die vluchtelingen werden opgevangen door de dorpsgemeenschap. Ook vanaf de kansel in de kerk werd een oproep gedaan om vluchtelingen op te vangen. Een bescheiden monument roept de dag van de komst van de vluchtelingen, 24 september 1944, in herinnering.
Nog een paar meter en de wandeling is rond. Een prachtige tocht door bossen en door het open weidegebied.
Otterlo – Klompenpad Eeskooterpad – 19 kilometer