Grote Rivierenpad (07), Ameide naar Leerdam

De lucht kleurt rood boven Utrecht wanneer ik op een perron van het busstation (Jaarbeurszijde) wacht op de bus naar Gelkenes. Het is stil. Af en toe rijdt een bus voorbij. Langzaam komen mensen dichterbij de halte, jong en oud, rokend en niet-rokend. Ik loop heen en weer om in beweging te blijven. Dan komt de bus en stapt iedereen in en vertrekt de bus.

In Ameide zijn nog twee reizigers over. Een oudere vrouw en een oudere man. De oudere vrouw loopt van de dijk het dorp in. De oudere man doet zijn rugzak om, trekt zijn handschoenen aan en loopt over de dijk naar Sluis. Aan zijn linkerhand stroomt de Lek. Sluis kenmerkt zich voor de argeloze passant als een verzameling nieuwe panden en vervallen panden. In de bocht op de dijk staat een schuur al jaren te vergaan. Deze schuur krijgt hier alle tijd en ruimte voor.

Even voorbij Sluis neemt de route (voorlopig) afscheid van de Lek en gaat op weg naar de Zouweboezem met een prachtig en verstild natuurgebied. En dat er een molen de einder doorbreekt is een fantastich gezicht in de ochtend. Vlak voorbij het vakantiehuisje De Kikker komt een man mij tegemoet, zwaar bewapend met een gecamoufleerde telelens. Verder is de man ongevaarlijk en hij groet mij vriendelijk. Ik probeer geen vogel te verstoren. Vlak voor de molen sla ik af en ga ik langs de Molenwetering lopen, diep in de polder, modderig en glad is het smalle pad. Het pad loopt door een smalle strook met bomen en aan weerzijden water.

Deze smalle Molenkade verlaat ik om uiteindelijk weer op de dijk langs de Lek uit te komen. Vandaar gaat het stroomopwaarts (gelukkig wel op het droge) naar Lexmond, waar ik in de bus ook door kwam.

Ik volg niet de busroute, maar blijf lopen over de dijk. Vanaf de dijk heb ik het zich op het dorp. Op de oude huizen. Op de nieuwe huizen. Op een permamente rommelmarkt aan de voet van de dijk. Gelukkig is het nu droog. Een nieuwe rij huizen met zicht op de Lek krijgt vandaag de eerste bewoners, die nu spullen naar binnen dragen. Op de begane gronden kijk je tegen de dijk aan, maar hogerop kijk je over de dijk naar de rivier.

Op de grens van Utrecht en Zuid-Holland verlaat ik weer de Lek, nu om niet meer terugt te komen. Het pad brengt mij uiteindelijk bij het Merwedekanaal, dat ik volg in de richting Vianen. Bij een fraaie draaibrug (en ik zag de brug draaien) steek ik het kanaal over en ga de de Bolgerijnsekade in. Hier loopt de weg dwars door het golfterrein van De Kroonprins. Een achterhaalde naam, want momenteel kent ons land geen Kroonprins. De ballenslaande mannen en vrouwen trekken zich er echter niets van aan. Bij de Ceelenweg volg ik de route op mijn telefoon (en niet die in het routeboekje staat) en ga ik de A27 onderdoor en dan kom ik in mooi en nat gebied tussen wilgen en ruimte. Bundels wilgentenen liggen langs het pad. In dit gebied van Polder Bolgerijen word ik ingehaald door een solo wandelaar die ook het Grote Rivierenpad loopt. We praten al wandelend en dan gaat hij verder in zijn eigen tempo dat een stukje hoger ligt dan mijn tempo.
De wandeling door deze polder brengt mij in de buurt van Hei- en Boeicop en Overboeicop om uiteindelijk uit de komen in Schoonrewoerd, het dorp van de Leerdammerkaas. Hier word ik een tijdje vergezeld door een moeder op paard en dochter op pony. De weg naar Leerdam is niet onbekend met water. Eerst passeer ik het Wiel van Bassaa, dan een lang trajekt langs de Culemborgsche Vliet, verderop ligt nog Het Wiel (inclusief fort) waar ik langs kom. Vlak voordat ik bij de Linge uit zou komen gaat de route van deze rivier af.

Ik kom achter dit pand langs en aan de voorzijde. Het lijkt een oude watermolen, maar wat er nu in huist? (Thuis ontdek ik dat er een glasblazerij in huist.). Via kleine omwegen kom ik uiteindelijk bij station Leerdam aan, waar ik net de bus naar Utrecht (Jaarbeurzijde) van de halte zie vertrekken en mij tegemoet komen en verder rijden.

Ik loop naar een onoverdekt wandelbankje en wacht op de volgende bus, terwijl ik kijk naar de mensen die heen en weer gaan. Ik eet een boterham en drink thee.

Grote Rivierenpad – Ameide naar Leerdam – 33 kilometer