Klompenpad Stoutenburgerpad

In de oksel van de A28 en A1 ligt Stoutenburg, een landelijke buurt met veel groen, een landgoed, beken, een flink landhuis, weilanden, boerderijen. Onze oude raadspensionaris Johan van Oldenbarnevelt heeft hier nog bezittingen gehad. Stoutenburg heeft ook een klompenpad.

Ik ga op pad met een viertal medeklompisten die mij wel vaker vergezellen op mijn tochten. De start van dit klompenpad is op het terrein van het landhuis Stoutenburg. Wij zijn niet de enigen die op het idee zijn gekomen om hier te beginnen met een wandeling. Via de herstelde oprijlaan komen we bij de Hessenweg (één van mijn voorvaderen is uit Hessen komen wandelen naar de lage landen) en kort daarop gaan we de Engweg in. We laten ons niet ontmoedigen door de bordjes van ‘eigen weg’, zo eng is het hier nu ook weer niet. De zon schijnt zoals zo vaak en er zijn weinig wolken. Verder zit de stemming er goed in. Een kip in uitbundige uitdossing gaat rustig verder met pikken in de grasmat.

Wij besluiten de kip de kip te laten en de Schammer in te gaan. Een paar jaar geleden was het hier een gebied van boerenbedrijvigheid. Nu is het een natuurgebied (afgezien van de velden van de Mixed Hockey Club Leusden), met een fietstunnelverbinding met Amersfoort. Ondanks de nabijheid van de A28 waar de Schammer aan grenst is het hier rustig, misschien is het te danken aan een gunstige wind. Valt ‘windstilte’ ook onder een gunstige wind? We missen op een kruispunt een markering en daardoor lopen we even verkeerd, maar dankzij onze gps-bijstand komen we snel op het rechte pad. Vanwege het broedseizoen kunnen we niet van de route afwijken om een aantrekkelijk wandelbrugje te belopen. Op een grassig pad houden we een korte pauze, waar we we ons tegoed doen aan wortelen en een bolletje.
In de buurt van landwinkel De Kopermolen (zeer de moeite waard, weten we uit vele bezoeken) steken we de Barneveldseweg over en gaan het volgende natuurgebied in, dit is Bloeidaal. Eerst langs de Barneveldsebeek, waar kleuren geurig bloeien. Her en der zijn wandelbrugjes op de route en langs de route. Via de Koedijkerweg komen we terug bij de Barneveldsebeek, de route volgt de beek op fraaie wijze, een smal pad langs het water en de rust stroomt voorbij. Nooit loop je twee keer op klompen hetzelfde pad naast een beek, zei een oude Stoutenburgse wijsgeer. We hebben onderweg de stimulans van de belofte van een stroopwafel op de zevende kilometer van de route, die wafel houdt de vaart er in. Met de opgegeten stroopwafel steken we de Stoutenburgerlaan over en volgen nog steeds het water en komen uit op de Emelaarseweg.

We zien de skyline van Musschendorp en het bijbehorende winkelcentrum. Vroeger was hier een moerasgebied, of zoals mensen toen zeiden ‘een mûse’. Er zijn nog andere verklaringen voor de oorsprong van deze naam. Een kraampje langs de weg van fruitteler Van Ginkel laat allerhande heerlijkheden zien. Wij wandelen dapper voort en slaan vlak voor de Hessenweg een smal paadje rechts in en lopen even later door een klein bamboebos, helaas hebben we geen enkele panda gezien. Even verderop linksaf en dan lopen we wederom op historische grond.

Hier is nog een houtwal die al op een kaart uit 1600 staat vermeld. In die tijd was er een heer van de heerlijkheid Stoutenburg. Dat was de eerder genoemde Johan van Oldenbarnevelt. Daarom is het pad op deze houtwal naar hem vernoemd, misschien lopen we nu in zijn voetsporen. Ik houd mijn hoofd vast.
Verder heeft dit gebied ook een duidelijke verbinding met de tweede wereldoorlog. Hier in Stoutenburg was een voorpost gevestigd van het Nederlandse leger.
De rest van de wandeling gaat over het erf van het landhuis en het bijbehorende Koetshuis. Hier treffen we in meerdere bomen nog enkele historische bewoners van dit gebied, de zogenaamde boskabouters. Leuk voor oud en jong. Via een klein omweggetje lopen we naar ons startpunt. Enkele deelnemers aan de groepswandeling gaan zich nog even uitleven op een klimrek. Energie genoeg over na tien kilometer wandelen.
Het Stoutenburgerpad is een prachtig pad en we hebben genoten van onze wandeling.

Klompenpad Stoutenburgerpad – 10 kilometer