Vanaf het kleine station aan de Moezel lopen wij door Palzem en komen terecht op de hoofdroute van het Moezelpad. Het is weer stralend weer. We gaan eerst naar het kleine dorpje Helfant waar wij midden in het centrum een pand in volledige afbraak aantreffen. Daartegenover staat een enorm grote kerk waar het dorp bijna onder bezwijkt. Het is de parochiekerk van Sint Bartholomeus. In de volksmond wordt deze kerk ook wel de Dom van Herfant genoemd. Op ons traject ontmoeten wij bos, open velden en steeds meer wijngaarden. In het bos ten noorden van Helfant raken wij er van overtuigd dat wij toe zijn aan een pauze. Het eerste bankje dat wij zien staat met de rug naar het bos en kijkt uit op weidsheid en Luxemburg. We aarzelen even want een wandelaar heeft het gehele bankje in bezit genomen. Nadat de aarzeling voorbij is gegaan vragen wij aan de wandelaar of wij deelgenoten van het bankje mogen zijn. In het Duits klinkt dat echter heel anders. De man schikt onmiddellijk in. In zijn hand heeft hij een boekje over de Moselsteig. Gisteren is van Perl naar Palzem gewandeld. Vandaag gaat hij, net als wij, van Palzem naar Nittel. Hij vertelt dat hij jaren in Bayern gewerkt heeft voor het bedrijf TenneT. Een tweetal dames komt van achteren aangelopen. Er is geen plek op de bank, dus gaan zij verder. Wij nemen afscheid van de bankdeler en gaan ook verder.
Wij komen in de buurt van Wincheringen, waar een eerzaam slot staat. Wij gaan echter een route tussen het dorp en de rivier langs. Wij passeren de twee dames die inmiddels niet één, maar twee bankjes met een tafel hebben gevonden. We hebben steeds vaker zicht op de traag stromende rivier, waar een enkele rijnaak richting Frankrijk gaat. We ontwaren een schuilhut annex uitzichtpunt. Daar genieten we van schaduw, koud water en het uitzicht. Plots komt een wandelaar langs. Het is de bankdeler. Na uitwisseling van wederzijdse gedachten gaat hij verder. Het dorpje Rehlingen biedt onderdak aan een kerk, verder is er voornamelijk stilte in het kleine dorp. Even ten noorden van het dorp is een kleine kapel met begraafplaats. Wij volgen het steile voetpad om op hoogte te komen. Van de andere kant komt een auto met vrouw aangereden en zij stuurt naar de parkeerplaats tegenover de begraafplaats. Even verderop nemen wij plaats op een bankje dat gericht is op een wijngaard. Brood en thee en water schieten ons te hulp. Nog even en wij passeren de Kölliger Höhe (286 meter). Dan komen wij in een bos met hoogteverschillen, niet alleen van de bomen, maar ook op de grond. In het bos ontwaren wij niet alleen een bijzondere rotsformatie, maar ook twee mensen die met maaier en hark het pad voor onze voeten begaanbaar maken.
Dan zijn we al in de buitenwijken van Nittel. Aan het einde van onze etappe buigen wij af naar het westen om eerst uit te komen bij twee winkels om ons te bevoorraden. Daarna een klein eindje lopen naar het station. Tussen de rails zijn perron 1 en 2 te vinden. Via een tunnel krijgen wij toegang. En wie staat daar op het perron? De wandelende bankdeler. Hij wil morgen van hier naar Konz, maar misschien stapt hij eerder uit de etappe. De trein komt en gaat. Wij stappen uit in Nennig. Hij reist door naar Perl. Wij groeten elkaar.
Na de avondmaaltijd puzzelen wij over de lange etappe van morgen. Er is een plek waar wij het OV kunnen pakken en weer tentwaarts kunnen keren? We besluiten in ieder geval om morgenochtend een uur eerder dan vandaag de trein te nemen. Verder zien we wel.
Moselsteig: Palzem naar Nittel – 16 kilometer
Willems Wonderlijke Wandelingen 