In de serie ‘de mooiste netwerkwandelingen’ van Uitgeverij Elmar verscheen in 2021 een deeltje over ‘De Achterhoek & De Liemers’. Tijd om de IJssel en de Oude IJssel over te steken. Hieronder een verslag van Wandeling 13 uit deze wandelgids.
De kathedraal van de Achterhoek.
Hoog torent de Roomskatholieke Sint Werenfriduskerk boven het dorpje en de wijde omgeving uit. Werenfridus was een monnik van de Britse eilanden die met Willibrordus de oversteek naar de lange landen maakte. Zijn naam betekent ‘bewaarder van vrede’.
Tegenover de kerk, aan de andere kant van de weg, hangt Jezus aan een kruis.
Vlakbij deze Jezus staat Jezus ook nog op een sokkel. Op de sokkel staat “10 october 1899 – 10 october 1924”. Volgens mij zijn de data voor Jezus toch echt anders. Wellicht zijn de sokkelopstellers in de war geraakt door tijd en eeuwigheid.
Verbonden met de eeuwen en met het Brittanië van voor de Brexit kan ik aan mijn wandeling beginnen. De paal van het startpunt staat tegenover de kerk. Eerst langs de kerk en dan door de kerktuin die ook dienst heeft gedaan als pastorietuin. In de pastorie wordt druk gewerkt. Ik weet niet of er een nieuwe pastoor komt (zo ja, dan wellicht uit het buitenland) of dat er appartementen in de pastorie komen.
In de pastorietuin passeer ik Maria in de gestalte van Onze Lieve Vrouwe van Lourdes. Deze Maria heeft kenmerken van alomtegenwoordigheid want op mijn wandeling rond Zieuwent kom ik haar vaker tegen. Zo wordt zij ook geëerd als Onze Lieve Vrouwe van Fatima, in een kleine overkapping wacht zij op iemand die een kaarsje aansteekt a 50 eurocenten. Bij de ‘kathedraal’ kom ik al op een Kerkepad. Op vele plaatsen in ons land zijn kerkepaden. Vroeger was er zelfs een omroep die een kerkepad organiseerde, een route langs meerdere kerken in een bepaalde regio. Toen de ruilverkaveling ingreep in het leven van Zieuwent verdwenen de oude kerkepaden. Alles werd strak en recht en optimaal benut. Zieuwent werd opgenomen in de vaart der volkeren. Inmiddels zijn vele kerkepaden weer terug, voor wandelaars en fietsers. Veel veiliger, niet alleen voor kerkgangers, maar ook voor schoolgaande kinderen. Ik kan als wandelaar van buiten ook genieten van deze paden met oude namen. Vanaf de Grobbenweg kom ik in een bijzonder mooi gebied (waar ik ook nog een paar tenten zie staan). Via een buggetje steek ik de Baakse Beek over en ben dan uit een gebied met een bijzondere naam. Die bijzondere naam is: “D’n Leeg’n Könningsstool”, dit natuurterrein is eigendom van de “G.A. van der Lugt Stichting”. Na het bruggetje kom ik in de ‘Olde Moat’, Moat lijkt hier wel een gracht want het is zeer nat hier, vele paden liggen onder water en langs de paden ligt ook voldoende water. Gelukkig heb ik watervaste schoenen zodat ik met droge tenen verder kan komen.
Ik blijf de Baakse Beek nog enige tijd volgen. In het water zie ik vader en moeder Zwaan met vijf kleine zwaantjes. De ouders houden mij nauwlettend in de gaten. Voordat ik een gevaar zou kunnen opleveren, laten zij al even zien dat er met hen niet valt te spotten. In Zieuwent en het buitengebied kom ik het fenomeen ‘droebel’ tegen. Het is de naam voor een verzameling dichtbij elkaar gelegen boerderijen op een zandhoogte. ‘Zieuwent’ betekent ‘moerassig gebied’ dus elke verhoging boven de moerasgronden was welkom. Droebel Hoenderboom leidde uiteindelijk tot het ontstaan van het dorp Zieuwent. Laat ik nu iemand kennen met de naam Hoenderboom die uit deze streken komt. Dichtbij de bebouwde kom kom ik nog een Mariakapel tegen, de Maria van Fatima.
Over een smalpad achter huizen en langs schuttingen kom ik bij de straat die genoemd is naar de bouwpastoor Pastoor Zanderink. Zo kom ik terug bij het begin en ik ben toch verder gekomen.
Zieuwent – Kerkepaden rond Zieuwent – 10.5 kilometer
Willems Wonderlijke Wandelingen 