Marinus van den Berg (1947) is een geestelijk verzorger die op meerdere plaatsen in ons land heeft gewerkt in de gezondheidszorg. De laatste jaren heeft hij zich met name begeven op het gebied van de zorg aan mensen in hun laatste levensfase, met name in een hospice-setting. In al die jaren heeft hij een indrukwekkende lijst van publicaties opgebouwd, daarnaast is hij een veel gevraagd spreker op symposia (waar mijn Wandellief hem wel eens gehoord) en schrijver in tijdschriften. Ook in de coronatijd heeft hij niet stilgezeten. Hij werkte mee aan een recent boek van Wim Huijser ‘Pelgrimeren in de polder’, hij publiceerde vorige jaar een boek over zijn werk in een revalidatiecentrum, waar hij mensen begeleidde die herstellende waren van corona.
In het coronajaar 2021 heeft van den Berg ook een boek gepubliceerd. Dagelijks maakte hij een ommetje, of hij nu in zijn stad Rotterdam verbleef of op het platteland of in een dorp. Iedere dag de voordeur achter jouw rug dichttrekken en op pad gaan en zien wat er te zien valt, ontmoeten wat er te ontmoeten valt, horen wat er te horen valt, ruiken wat er te ruiken valt. Aandachtig wandelen met oog voor alles om je heen. zo maakte hij kleine pelgrimages (al dan niet in de polder). Soms onderweg, soms thuis maakte hij notities, kleine krabbels om vast te leggen wat er bij hem op kwam.
Hij nodigt zijn lezers en lezeressen uit om op pad te gaan, ook over de weg naar binnen, op weg naar de stem van jouw hart (wat dat ook maar precies is). Er zijn prozagedeelten en gedichtjes, over corona, over afval langs het pad, over spontane ontmoetingen, over zwerven langs bermen, over gedachten thuis. Soms zijn de stukjes en de gedichtjes asoociatief en herhalend, met een spaarzame verwijzing naar het christelijk geloof.
Het lukt mij niet om het moderne gebruik van ‘je’ (waar Van den Berg veelvuldig gebruikt van maakt) te waarderen. (Eerlijkheidshalve beken ik hier dat ik soms ook gebruik maak van ‘je’.) ‘Je’ kan betekenen ‘ik’, ‘men’, ‘jij’ en ‘jouw’. Een welwillende lezer zou kunnen zeggen dat er op deze wijze gelaagdheid in de teksten komt, maar een gelaagdheid heb ik niet kunnen aantreffen. Het zijn eenvoudige teksten die willen wijzen op ‘klein geluk’.
Marinus van den Berg
Ommetje van geluk.
Lusjes lopen opent ogen
Ark Media 2021
125 pagina’s
ISBN 9789033802492
Dit boek heb ik van de uitgever ontvangen voor het schrijven van een recensie op mijn weblog
Willems Wonderlijke Wandelingen 