Ooit hebben Wandellief en ik overnacht in Hotel Restaurant Loenermark, maar dat is al vele wandelingen geleden gebeurd. Nu is het stil, de parkeerplaats is leeg en alleen bestemd voor gasten. Ik heb niet de vrijmoedigheid om mijzelf als (toekomstig) gast te presenteren. Even verderop is een kleine parkeerhaven waar ik in pas. Het is hier niet de gebruikelijk start van het Loenense Enkenpad, maar de officiële startplaats is momenteel niet beschikbaar.
De eerste kilometers van de route zijn ten westen van de protestantse kerk, met bijpassend kerkhof. Vandaag komt mij in de herinnering dat ik ooit een Trage Tocht begon vanaf de parkeerplaats bij deze kerk. Ik zal meerdere herkenningspunten van die route ook vandaag aandoen. Ik kom door de Harmanahof, een mooie natuurtuin die door vrijwilligers wordt onderhouden. Er lopen enkele mensen rond, één zelfs voorzien van imposante hond.
Ik steek de Beekbergerweg over en kom in een kleine woonwijk van Loenen. Al gauw loop ik langs de rand van de huizen en ik buig af naar het noorden over een breed graspad, achter de Roomskatholieke kerk en kerkhof langs. Voordat ik aankom bij de Vriejenbergweg sta ik oog in oog met een monument dat de herinnering levend houdt aan Robert Etlin, een Franse piloot, van joods komaf, die hier met zijn Spitfire neerstortte. Etlin werd begraven op de hervormde begraafplaats. Op de gedenbksteen staat : “Hier liet ik mijn leven voor uw vrijheid, 21 maart 1945. Passant bezin u.” Op het monument staat ook een Davidsster.
Even voorbij dit monument ligt Open Erf de Groote Modderkolk. Hier, op een terrein van Natuur-monumenten) is een zorgboerderij en ook is er een zogenaamde Herenboerderij, een coöperatieve boerderij. Dit is het officiële begin van dit klompenpad, maar nu is het rustig. Het erf is afgesloten met een lint, maar ik kan de route wel volgen. In de boomgaard waar ik door kom en waar vele wandelbankjes staan is ook ruimte voor beeldende kunst.
Ter hoogte van kasteel Ter Horst (uit 1557) kom ik uit op de Hoofdweg. Deze verbindingsweg met flinke woningen aan weerszijden volg ik tot over het spoor. Het is de oude spoorlijn tussen Dieren en Apeldoorn, die alleen nog wordt gebruikt door de stoomtrein. Enkele wagons staan hier bij het perron (uit)gerangeerd.
Via de Molen Allee ga ik het verder door het buitengebied. Ik loop in het gebied ten oosten van Loenen. Op de grens van Apeldoorn en Brummen (Bij de Eerbeekseweg) ontmoet ik een volgend monument dat herinnert aan de Tweede Wereldoorlog. Dit gebied ken ik van eerdere wandelingen. Ik kom door bossen en langs (droge) beken
Wanneer ik de richting van de bebouwde kom van Loenen loop, kom ik over de Dalenk. Daar staat een bijzonder huis ‘De Uitkijk’. Misschien is het huis niet zo bijzonder, maar het heeft wel bijzondere bewoners gehad. Voor de Tweede Wereldoorlog woonde hier een klein jaar een groot gezin dat was gevlucht uit Oostenrijk, dat in bezit was genomen door nazi-Duitsland. Het vakantiehuisje was het eigendom van de Haagse bankier Menten die dit bevriende gezin uit Oostenrijk er liet wonen. Op zondag ging het gezin naar de Roomskatholieke kerk in Loenen. Voordat het gezin vertrok naar de Verenigde Staten gaf het een openluchtconcert bij deze kerk. Bij mensen in Loenen was al wel bekend dat dit gezin een prachtig koor vormde. wanneer je over de Dalenk wandelde kon je de ‘Sound of Music’ horen De naam van dit gezin was Von Trapp, u weet wel, die marinekapitein en ex-non en hun kinderen.
Via Bruisbeek en Droefakkers kom ik terug op de plaats waar ik ben begonnen. Hoewel een aantal gedeelten van dit klompenpad mij al bekend waren was het goed om in deze contreien te lopen. Weer een mooie mix van rijp en groen en historie.
Klompenpad Loenense Enkenpad – 11 kilometer
Willems Wonderlijke Wandelingen 