Groene Wissel 570, Hollandsche Rading

Wandellief en ik zitten aan de ontbijttafel in de eetkamer. We kijken naar buiten waar we een grijze lucht waarnemen. Grijs, donkergrijs, zeer donkergrijs. De berichten over het weer passen bij deze kleur. We besluiten om een korte wandeling te maken en gaan voor de Groene Wissel in Hollandsche Rading, waar veel bos op de route ligt. Op weg naar deze Rading zien we het weer allerlei gestalten aannemen.   

Het is even zoeken naar een geschikte plek voor onze vierwieler, die vinden we uiteindelijk op een parkeerplaats bij de ingang van het bos, kort na het begin van de route. Vanaf de parkeerplaats gaan we naar de Hengstenberg. ‘Berg’ is wellicht wat overdreven, maar we gaan wel iets omhoog. Het is rustig in het bos. In een zandkuil met veel afgezaagde boomstronken zien we wel sporen van honden, maar er is geen hond te zien. 

Deze Groene Wissel gaat over de grens tussen de provincie Utrecht en de provincie Noord-Holland. We komen hier zelfs een oude grenspaal tegen, die zwijgend geen uitleg geeft.

Dan zien we in de verte een amazone aankomen, vergezeld door een paard en twee honden. Wanneer wij elkaar naderen houdt zij halt, laat de honden zitten, geeft de honden een snoepje en laat ons passeren. Veiligheid voor alles. En zij heeft alles onder contrôle. 

Wij gaan verder naar de buurtschap (?) Fazantenhof, waar aardige huisjes staan, een restaurant een gesloten indruk maakt en een natuurcamping schuil gaat in de natuur en een tuin een zeer grote opknapbeurt krijgt. Zelfs in de Fazantenhof gebeurt van alles.

Wij gaan verder door de bossen. Ditmaal lopen we door het Maartensdijksche Bosch. Via omtrekkende bewegingen, zo gaat dat op een route, komen we uit bij een wandel- en fietsbrug over de A27. De vorige keer dat wij hier liepen (op het Utrechtpad) stond de oude brug op het punt om gesloten te worden. Nu ligt er een mooie brug te glinsteren in het regenwater. We hebben trouwens geen klagen over het weer: af en toe een spettertje, af en toe breekt de zon door, af en toe is het fris. 

Aan de overzijde van de A27 gaan we onmiddelijk in zuidelijke richting, evenwijdig aan de snelweg en het spoor. Er passeert geen trein, de auto’s zijn verder weg en maken weinig hoorbaar lawaai. Het pad maakt een steile afdaling (voor plaatselijke begrippen) en brengt ons steeds dichterbij het station van Hollandsche Rading. 

Daar gaan we de snelweg onderdoor en even verderop staat onze auto. Deze Groene Wissel is een goede tijdsbesteding op een dinsdagmorgen, wat het weerbericht ons ook heeft verteld.

 

Groene Wissel 570 – Hollandsche Rading – 7 kilometer