Ga je mee?
Kijken naar de zee?
De zee stijgt.
Beetje bij beetje.
Het strand wordt smaller.
Mijn voeten worden eerder nat.
Jaap Robben neemt het zekere voor het onzekere. Wanneer de zeespiegel stijgt wordt de Waddenzee meer zee dan wad. Dan zal het afgelopen zijn met wadlopen. Dan heb je zeebenen nodig. Dan vallen er geen zandbanken meer droog. Dan is het afgelopen met het wantij, de plek waar geen stroming is tijdens vloed en waar bij het tegenovergestelde tij verbinding is met vasteland. Hij besluit om nu te gaan wadlopen en zijn oog valt op een tocht van Lauwersoog naar Schiermonnikoog. Het is de Brakzand-route. Over de uitgestrekte vlakten van het wad, dwars door de stilte. Een route met een zware variant en een lichte variant.
Ondanks de boeking kost het toch enige inspanning om het schip in te gaan naar het startpunt Brakzand. Is hij te laat? Hij heeft niet de juiste uitrusting. Er is al een bont gezelschap aan boord. Een vrijgezellenfeest heeft deze tocht uitgekozen. Een echtpaar kijkt uit naar de lepelaar. Een moeder en zoon. Een wandelaar die in het Spaans beeldbelt. Een stoet van uiteenlopende verwachtingen. Uitgesproken op hoge toon en met gedempte stem. Moet hij met dit gezelschap Schiermonnikoog bereiken? Waar is de rust? Waar is de verstilling? Bij tijden trekt de schrijver zich terug in zijn eilandherinneringen. Van Bomans naar Wolkers en zijn vriendin Bregje, alle drie overleden.
Wat blijft er nog over van zijn herinneringen?
Van het overspoelde wad?
Van de vogels die scharrelen op de grens van zee en zand?
Zal de lepelaar hier voorgoed verdwijnen?
Met elke zuigende stap probeert hij het heden vast te houden. Maar het heden verandert ongemerkt. Waar hij loopt van Brakzand naar Schier zal er morgen niet meer zijn. Het verandert. “Er is geen mens die het allemaal zag veranderen.”
Met deze regel eindigt deze wandeling, de overpeinzing en het wad.
Jaap Robben heeft mij meegenomen in een afscheid van het wad.
De zeespiegel stijgt.
Hij legt vast wat er nog vast valt te l;eggen.
Hij legt het tij van het wangedrag vast.
Dansen op het stijgende water.
Dansen tot de duisternis het wad omarmt.
![](https://willemswonderlijkewandelingen.com/wp-content/uploads/2024/06/jaap-robben-wantij.jpg?w=220)
Jaap Robben
Wantij
– een wandeling –
Van Oorschot 2024
ISBN9789028214163
Dit boek heb ik ontvangen van de uitgeverij voor een recensie op mijn wandelwebsite