WILD

Een lange-afstands-wandeling lopen in Nederland hoeft niet zo moeilijk te zijn. met een beetje naslagwerk kun je aan het begin van je etappe komen en aan het einde van je etappe weer wegkomen, vaak is dat gemakkelijk met het openbaar vervoer. Bushaltes en treinstations staan helder vermeld.

Onlangs liep ik in vijf dagen het streekpad Krijtlandpad. Vijf dagen wandelen en vier overnachtingen. Met wat naslagwerk en een paar telefoontjes had ik die overnachtingen (inclusief ontbijt) geregeld. In de buurt van die adressen was telkens wel een mogelijkheid om een warme hap te krijgen tegen betaling.

Wanneer je besluit om in de Verenigde Staten van Amerika de Pacific Crest Trail (PCT) te gaan wandelen wordt het een ander verhaal. Dan neem je je tentje mee en voedsel voor onderweg. Je slaapt waar je een vlak stukje kunt vinden. na misschien honderdvijftig kilometer is er iets dat lijkt op een overnachtingsmogelijkheid, met wat eten en een postkantoortje. Dat postkantoortje is cruciaal, want daar wacht een doos op je. Een doos met gedroogd voedsel, wat geld, schone kleren, een boek.

Over die tocht op de PCT las ik in het boek van Cheryl Strayed. Tijdens een zware periode in haar leven (na de dood van haar moeder en haar echtscheiding en gebruik van drugs) besluit zij om een deel van de PCT te gaan wandelen. Zij wil in honderd dagen 1700 kilometer lopen. Het PCT is langer, wel 4000 kilometer. In de zomer van 1995 gaat zij op pad, zij is dan 26 jaar jong.

Dit boek is een verslag van haar tocht op het wandelpad, maar het boek is tevens een verslag van haar levenspad. Afwisselend komen beide paden aan bod. Zij verhaalt over haar jeugd, over haar vader en haar stiefvader en de dood van haar moeder, over de relatie met haar broer en zus en haar huwelijk met Paul. Over haar zoektocht naar stabiliteit in haar leven. Over haar zoektocht naar liefde en de vlucht daarin en in de drugs. Een leven met een moeizame verworteling.

Op het PCT loopt zij soms dagen alleen, dat doet zij het liefst. Zij wil haar eigen pad gaan. Zij ontmoet echter ook andere wandelaars over wie zij schrijft, met wie zij soms optrekt, met name op die plaatsen waar een postkantoor is en enige vorm van menselijke beschaving. Eén van die wandelaars helpt haar om afstand te nemen van allerlei overbodige spullen die zij meezeult in haar veel te zware rugzak. Ik vond het wel aardig om te lezen dat zij een boek bij zich had en in elke volgende dag op het postkantoor ook een boek. De bladzijden die zij onderweg las lieten het leven in het kampvuur dat zij ontstak om het voedsel warm te maken. Opvallend boek in haar verzameling is van de Nederlandse schrijfster Maria Dermoût: ‘De tienduizend dingen’ (ik neem aan in een Engelse vertaling).

De ‘wandelende pechvogel’ (één van haar bijnamen, een andere bijnaam was ‘Koningin van de PCT’) wandelt door bossen, over bergen, langs meren, doorm wioestijachtige gebieden, door sneeuw en in de zon. Op haar versleten schoenen en op de kakelverse schoenen die de winkel waar zij haar oude stel had gekocht opstuurde naar een postkantoor.

Soms komt Cheryl ook wandelaars tegen die maar een dagje of een paar dagen op het PCT wandelen. Zo ontmoet zij een jochie dat het bekende lied ‘Red River valley’ gaat zingen. Ik ken het in de versie van Woody Guthrie. Het nummer komt ook voor in de film ‘Grapes of Wrath’, gebaseerd op het boek van John Steinbeck.

Cheryl heeft een goed leesbaar boek geschreven. Opvallend vond ik dat het laatste deel van de tocht veel minder aandacht krijgt van de schrijfster, misschien was zij het zat om iedere dag aantekeningen te maken. Op pagina 284 (van de 381 pagina’s) is zij halverwege de 100 dagen die zij heeft gewandeld. Zij komt aan bij haar eindpunt Cascade Rock bij de rivier de Columbia, daar eet zij een ijsje op een bankje. Later komt zij daar terug met haar man en haar kinderen, zij gaan zitten op het bankje en eten een ijsje.

Het boek is verfilmd met Reese Witherspoon in de rol van Cheryl Strayed. In mijn uitgave van dit boek staat Reese op de voorpagina en Cheryl op de achterpagina.

Cheryl Strayed – Wild. Jezelf verliezen, jezelf terugvinden en een voettocht van ruim 1.700 kilometer – 2012 (oorspronkelijke titel: Wild. From Lost to Found on the Pacific Crest Rail, 2012)