Berkelpad (1)

In 2020 publiceerde Anoda Publishing een wandelgids van een meerdaagse wandeling langs de rivier de Berkel. Vanaf Zutphen, waar de Berkel uitmondt in de IJssel, naar de bron bij het Duitse Billerbeck. De ontwerper van deze route van 165 kilometer is Dolf Logemann. Vandaag wandel ik van Zutphen naar Lochem.

Daar staat zij. Nauwlettend kijkt zij door haar bril hoe de Berkel op onopvallende wijze zichzelf overgeeft aan de brede IJssel. Op de kade. In haar ouderwetse schoenen. Zij telt de knopen op haar dikke jas. In haar hoofd klinken gedichten in vormen van oude tijden. Juffrouw Ida staat in Zutphen, waar zij nooit woonde. Zij staat bij de IJssel, de rivier waar zij over dichtte, veel over dichtte. Ik sta in Zutphen, waar ik nooit woonde, wel ging ik er twee jaar op school.

Vanaf het station ben ik hier gekomen. Op zoek naar de loop van de Berkel. Van het roemloze einde in de IJssel naar het begin de omgeving van de Duitse stad Billerbeck. Ik ga verder langs de IJssel, langs de Bult van Ketjen en de jachthaven, langs het Gerechtsgebouw waar ik ooit aanwezig was om een zitting bij te wonen, in het kader van mijn middelbare vorming. Vlak voor dit juridisch gebouw loopt een gezelschap, de man voorop houdt op een geschikte plaats halt en ik vermoed een stadsgids die zijn gehoor weet te boeien.

Bij de prachtige restanten van de Berkelpoort beginnen fluisterboten aan hun tocht over de Berkel. Langs het water en de restanten van de plaatselijke ijsbaan ga ik naar het oosten. Tussen Zutphen en Warnsveld door kom ik bij de Kapse Stuw, één van de vele stuwen in de Berkel. Ik zie een bankje met inscriptie. ‘Wim’s Bankje”, bijna goed. Een man nadert mij van gene zijde, het blijkt Adri (?) te zijn, vrijwilliger bij ‘Mooiste Routes’, waar ook wandelroutes onder vallen. We praten over het Berkelpad en de Warnsveldse maker. Daarna steekt hij de stuw over en ga ik op mijn bankje zitten.

Mijn stok en mijn staf

Na mijn pauze steek ik ook de stuw over en volg ik de Berkel aan de andere oever. Op dit traject heeft de Berkel weer een meanderende loop gekregen. Het pad volgt de bochten en slingers zoveel mogelijk. Bij de Besselinkstuw wordt het druk op het smalle paadje. Een vrouw in zonnige kledij zit met haar stoeltje op het pad. Even verderop ligt een slapende vrouw half op het pad, naast haar staat een bepakte fiets. De Berkel eist zijn tol. Bij de stuw verander ik van oever. Ik zie de toren van het kerkje van Almen. In de theetuin van de koppige boer neem ik een verrassingssoep. De man die de bestelling noteert verraadt meteen de inhoud van de soep. Een deel van de theetuin is niet toegankelijk. Ik vermoed een tekort aan personeel. Potentiële theetuinzitters zijn er genoeg.

Na de koppige boer kom ik op de Staringweg. Er is geen ontkomen aan Staring in deze contreien. Ik raak heel even de Berkel aan bij de Spitholterweg om dan naar de De (Nieuwe) Baankreis waar kippen er biologisch bijlopen, waar gekampeerd wordt en ik zie nog meer groeien en bloeien. Wanneer ik aan het einde van het erf even aarzel over mijn directe toekomst roept een man toe: het bos in en meteen rechts, met een bijpassend handgebaar. Tussen Ehzerwold en Velthorst steek ik de Berkel over. In de 19e eeuw woonde Allard Pierson hier, toen was hij beroemd, nu is bijna een ieder hem vergeten. Sic transit gloria mundi. Bij de Boevinkbrug neem ik een appelpauze. Een echtpaar met elektrieke fietsen gaat het smalle pad naar de theekoepel van jongedame Staring in. Snel keren zij weder, zij konden niet verder. Het blijkt dat een hoogwerker zich met boomtakken aan het bemoeien is.

Ik nader Lochem, mijn einddoel voor vandaag. Een bijzonder stuk is het schouwpad tussen Berkel en industrieterrein. Even doorbijten, maar het hoort er ook bij. De Berkel is niet alleen idyllisch. Het schouwpad gaat over in een boulevard (of broken dreams). Bij de rotonde aan einde/begin van de Stationsstraat verlaat ik de route en duik het bruisende centrum van Lochem in. Aan de voet van de Gudulakerk ga ik op het terras van Sam’s Eetcafé zitten en neem de dagschotel van vegetarische lasagna. Daarna nog even naar een supermarkt om wat te kopen voor morgen, terug naar de route, nog een traject langs de Berkel en ik eindig in B&B Aan de Berkel.

De eerste dag zit er op. Mooi en zonnig en ontspannen.

Berkelpad (1) – Zutphen naar Lochem – 26 kilometer

Voor meer informatie over deze route klik hier en hier.

2 gedachten over “Berkelpad (1)

  1. Wij spraken elkaar bij de Warnsveldse stuw. Ben onder de indruk van jouw uitvoerige wandelverslagen, geschreven na een intensieve wandeldag. Ik blijf je deze week volgen!

    Like

    1. Dank voor het volgen van mijn website. Je kunt ook je mailadres achterlaten op mijn website, dan krijg je automatisch bericht als een nieuw bericht wordt geplaatst. Schrijven vind ik leuk en in de avond heb ik niet veel anders om handen.
      Het was leuk om je even gesproken te hebben.

      Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.