De naam van de schrijfster van dit boek staat op de omslag.
Onder twee keer z van Ziek zijn in grote letter.
Een pelgrimage en de naam van de uitgever Palm|slag in iets kleinere letter.
Met de kleinste letter (goed opletten) staat de naam Gea Veldman – Hut op de omslag.
Gelukkig is haar aanwezigheid op de pagina van haar boek duidelijker merkbaar.
Gea Veldman (1966) krijgt op 10 maart 2011 te horen dat zij borstkanker heeft. Dat is een grote klap voor haar en haar man Alfred en hun twee kleine kinderen Rick en Daniël. Deze tweeling is op dat moment 6 jaar jong. Langzamerhand informeert Gea haar familie, vrienden en verdere bekenden. In het dorp Zevenhuizen (Groningen) krijgen steeds meer mensen het nieuws te horen. Wij volgen Gea in haar proces dat is begonnen met die mededeling over borstkanker. Borstamputatie, chemo, bestralingen. Op open wijze gaat zij er mee om in haar omgeving. Zij neemt ons mee in haar bezoeken aan het ziekenhuis, in haar gesprekken met mensen, in haar emoties, in haar contact met hun kleine kinderen.
De beschrijving van het ziekteproces is verweven met een ander proces. Precies een jaar nadat zij het bericht van kanker hoorde stapt zij het klooster in Huissen binnen waar zij begint aan een weekend over schrijven als een weg naar verinnerlijking, een verbale pelgrimage. Zij draait enthousiast mee in het schrijfproces, neemt deel aan de eucharistieviering, leert allerlei nieuwe schrijfvormen. Op weg naar het hoge noorden neemt zij een besluit: ik ga het Jacobspad wandelen van Uithuizen naar Hasselt. Thuis gaat zij een programma maken van etappes van 10 kilometer per keer. Vervolgens schrijft zij vriendinnen en andere bekenden aan om een dag met haar mee te lopen. Het zijn mensen die dichtbij haar stonden in het ziekteproces en de weg naar genezing. Op 12 april 2012 begint zij aan haar eerste wandeling, vanuit Uithuizen. Tijdens haar wandelingen doet zij met haar medewandelaars een schrijfoefening om ook woorden te geven aan de wandeling en de ziekte. Dit blijken vaak emotionele momenten te zijn.
Gea Veldman heeft een zeer persoonlijk boek geschreven over haar ziekte en over haar pelgrimage. Haar gezin is aanwezig op de pagina’s, alhoewel haar man Alfred meer aan de zijlijn is te vinden, dan dat wij meemaken hoe het met hem gaat in dit hele proces. De beschrijvingen van de 20 wandelingen verlopen volgen een duidelijk patroon, dat na een aantal wandelingen vraagt om een andere benadering, een andere invalshoek. Tijdens het lezen kreeg ik de indruk dat er meer uit de beschreven wandelingen te halen was. Verrassend is haar verhaal dat opgenomen is in het Nawoord. Gea schreef dit naar aanleiding van een oproep in de NCRV-gids. Het verhaal stuurde zij niet op, maar plaatst het hier wel. In dit verhaal over haar ziekte zie ik een stijl die haar wandelingen hadden kunnen verrijken. Op voorzichtige wijze laat Gea Veldman haar christelijke achtergrond doorschemeren in haar pelgrimage en haar beschrijvingen van haar plek in het leven. De lettergrootte van Ziek zijn is groter dan dat van een pelgrimage. In het boek neemt het ziekteproces en het genezingsproces ook meer ruimte in dat de wandelingen. Het leven, echter, kan in het geheel gezien worden als een pelgrimage.
In juni 2022 verscheen de eerste druk. De tweede druk kwam al in oktober van dit jaar op de markt.

Gea Veldman – Hut
Ziek zijn
een pelgrimage
Uitgeverij Palmslag 2022
ISBN 9789493245488
Dit boek heb ik ontvangen van de uitgeverij voor een recensie op mijn website.