Klompenpad Appelpad

Modder?
Blubber?
Overstroomde paden?
Overvloed aan water?

Tot gisteravond waren Wandellief en ik van mening dat wij een wandeling in het paradijs wilden maken.
Het paradijs ligt, zoals bekend, in de BijbelGordel.
Om preciezer te zijn: in de gemeente Barneveld.
Tussen het protestantse Barneveld en het Roomskatholieke Achterveld.
Daar liepen wij eens met een groepje mensen, alsof het een wadwandeling was.

Gezien de regenval van de afgelopen dagen kiezen wij voor een andere route, een oude bekende. Dit pad staat al tweemaal op mijn gewandeldewandelingenlijst. Het gaat om een klompenpad. In de buurtschap Appel, gemeente Nijkerk.

We rijden dwars door Driedorp en zien aan weerszijden van de weg de bomen nog steeds in herfsttooi staan. Molen De Hoop staat stil in gelid met de wieken alle kanten uit. We slaan de Kamersteeg in en komen uit op de parkeerplaats van Landwinkel Maaneschijn (en de camping en het restaurant). Hier begint onze wandeling over het Appelpad. We lopen over het verlaten terrein van de camping. Aan de overzijde gaan wij het bomengebied in en lopen langs het draad dat ons scheidt van een weiland aan de rechterhand, aan de linkerhand staat een hek, met daarachter zonnepanelen die op de grond liggen. Het is op het terrein van mechanisatiebedrijf De Kruyf. We lopen voort zonder zon en steken de doorgaande Zelderseweg over. Dan zijn wij op de Vrouwenweg waar fietsers en wandelaars hun weg mogen vinden. Het Terbroeksepad ontdekken wij onderweg. De Vrouwenweg brengt de verbinding aan tussen Appel en de Peerweg. We zullen geen vergelijkingen maken. De Peerweg gaat al snel over in de Leemweg, die minder smaakvol is. Asfaltlopen heeft soms zijn charme, maar is ook rechtdoor vervelend. Wij slaan linksaf de Diepenrustweg in en de indruk ontstaat dat hier diepe rust heerst. Er gebeurt tijdens onze aanwezigheid weinig, totdat wij op een smal paadje komen langs geknotte knotwilgen. Een haakse bocht en onze tocht gaat verder over het smalle pad totdat wij wederom bij de Zelderseweg zijn. Links kijken. Rechts kijken. Voor de zekerheid nog een keer naar links kijken en dan oversteken. De Akkerweg op en dan snel afslaan het bos in via kronkelpaadjes. Hier geen rechte structuren in het landschap zoals aan de westelijke zijde van de Zelderseweg. Het is een mooi gedeelte waar wij lopen. Bos met open gedeelten, drooggevallen waterwegen en dan is daar de Akkerweg weer, die wij oversteken ter hoogte van nummer 10 (en wat daar verder volgt).

Op één van de vertakkingen van de Appelstraat staan op een Y-punt twee auto’s. Een vrouw staat bij de ene auto waar een chauffeur en bijzitter zich in ophouden. In de andere zit een man achter het stuur. De vrouw komt onze richting uit en vraagt: “Loopt u het Marskramerpad?” Ons antwoord is helder en niet voor tweeërlei uitleg vatbaar. Nee. De inzittenden van beide auto’s zoeken een plek met een bushalte en ruimte voor auto‘s. Na enig nadenken wijzen wij op Driedorp, dat van alle gemakken is voorzien, zelfs een bushalte en met enig zoeken zelfs twee parkeerplaatsen. Ik wijs nog op het parkeerterrein van het kerkgebouw. Wij wandelen verder.

Wanneer wij verder zijn komen wij bij boerderij De Ahof, de route houdt ons op gepaste afstand van de boerderij waar veel auto’s staan en werkauto’s en containers en veel mensen lopen om de gebouwen heen. De boerderij is rond het jaar 1700 gebouwd en functioneert nog steeds als boerderij. Even verderop, aan de Stortkamper- en Plassersteeg, is een klein Landgoed, De Plas, met een aantal gebouwen met een woonfunctie. Dan komen we bij een belangrijk punt in het landschap. Een verhoging in het landschap, niet maar een verhoogde akker, maar een duin op leeftijd. Deze bejaarde duin is ontstaan tijdens de laatste ijstijd en die was rond de 80.000 jaar geleden (ik kijk niet op 10.000 jaar meer of minder). Wij gaan hier linksaf en lopen dan op andere historische grond. Hier liep ooit een spoorlijn, het zogenaamde kippenlijntje want deze spoorlijn liep van Nijkerk naar Barneveld en verder naar Ede. Barneveld was belangrijk, het kippige dorp bij uitstek. Daar was de eiermarkt, daar werden kippen verhandeld. Het lijntje was van 1903 tot 1937 in gebruik, dus nog net voor mijn tijd. In Nijkerk was men iets zuiniger op deze spoorlijn. Het gedeelte tussen het station Nijkerk en de haven van Nijkerk bleef tot 1972 gastvrijheid verlenen aan treinen. Het tracé is in Nijkerk nog voor een deel te volgen, te fiets of te voet. In een bosperceel bij een Rustgebied zijn boswerkers aan de gang met kettingzaag en een klein voertuig met een grijper. Een auto met het embleem van Landgoed Anderstein staat aan de kant van het oude tracé. Zover ik weet vallen landgoed Appel en landgoed Anderstein (inclusief golfbaan) en landgoed ’t Stort onder dezelfde eigenaar (de familie Van Beuningen, ja, die van het museum in Rotterdam).
We worden opmerkzaam gemaakt op de vroegere aanwezigheid van kloosterhof Kemna, een bezit van Duitse kloosters die in het wijde gebied van Appel en omstreken meerdere gebieden in bezit hadden. Kemna was de plek waar een rentmeester van het klooster in Elten toezicht hield op het goede gebruik van de eigendommen van het klooster. Al 172 jaar bestaat Kemna niet meer. Zo komen wij op onze wandelingen niet alleen het zichtbare tegen, maar ook het onzichtbare. Nog even en wij zijn terug bij de landwinkel Maaneschijn. We gaan nog even naar binnen. In de winkel zijn veel producten te vinden. Specialiteit is hertenvlees, van eigen hert. U bent dan ook Hertelijk Welkom in deze winkel.

Nog even over de naam Appel.
Op de app van de Klompenpaden staat als uitleg gegeven: “De naam ‘Appel’ is samengesteld uit de elementen apa (water) en lauha (het latere loo: bosje op hoge zandgrond). Appel is dus genoemd naar een water, beek, ven dat gelegen is in het bos.”
Op een informatiepaneel in het centrum van Appel staat: “Het Middelnederlandse appel (appelboom) met het achtervoegsel -le/-loo (bosweide) is de naamgever van de buurtschap Appelteruika, Appele tot Appel.”

Nijkerk – Klompenpad Appelpad – 8 kilometer