Het belooft een mooie dag te worden. Maar ja, er kan natuurlijk van alles gebeuren op zo’n dag vol beloften. Wij naderen het einde van onze wandelgids. Vandaag is Huis Verwolde aan de beurt. Het Huis zullen wij niet bezoeken, maar het landgoed komt ruimschoots aan bod. Wij beginnen bij de parkeerplaats bij het Huis. Het hek tussen Huis en oprijlaan zit dicht met een ABUSslot. Uit welke periode dit slot dateert is mij niet helder. Is het Art Nouveau? De strakke lijn doet vermoeden dat het geen Rococo is. Maar wat dan wel? Ik kom er niet uit.
Gesteund door Wandellief ga ik verder, terug op de oprijlaan, dan langs de minimalistische gracht met een groen voorkomen. Aan de andere zijde een moestuin en een theetuin en een landgoedwinkel. Pijlen wijzen naar links. Onder het bordje hangt een volgend bordje. ‘Gesloten‘ luidt de heldere tekst. Misschien is het nog te vroeg. Wij volgen de gracht om het Huis Verwolde en komen uit op de Jonker Emilelaan, die wij kortstondig volgen. Wij zwerven door bos en langs veld, passeren ’t Jagershuis‘ waar ooit de jachtopziener annex boswachter zal hebben gewoond. Nu woont barones van der Borch van Verwolde hier. De huizen die wij tegenkomen zien er goed uit, mooi in de kleuren van het voorgeslacht en met de naam van het huis en het jaartal op de voorgevel. Na drie kilometer op onze wandeling raak ik even het spoor bijster. De route gaat tussen twee boerderijen door en dan volg ik het spoor door het bos. Dan blijkt mij dat ik de lus die hier begint op deze manier oversla. We gaan het bos weer uit, aan dezelfde kant waar wij het bos zijn ingegaan. Terug bij af gaan wij linksaf Holmershuizen op. Voordat wij bij boerderij Aseler komen slaan wij rechtsaf een laantje in. Wij zijn nu op Landgoed Kranengoor, een particulier landgoed. Sommigen delen van het landgoed zijn niet toegankelijk. De bordjes zijn duidelijk. Dit terrein hoorde vroeger bij landgoed Verwolde. Het is hier goed toeven op deze zonnige dag. De zon zoekt een toegangsweg tussen de bladerdaken door. Wij wandelen door Kranengoor en komen bij het Blankenbergsche Veld. In dit gebied is de eigenaar geen liefhebber van wandelbankjes. Bankjes vinden we pas, en dan in overvloed, wanneer we de lus hebben beëindigd en weer bij de twee boerderijen zijn. Tijd voor een pauze met koel water en een boterham en enkele schijfjes komkommer.
Meerdere keren zien wij langs het pad dat wij gaan een bordje dat wijst naar de Dikke Boom. We zien vele bomen, bijzondere bomen, zelfs een boom genoemd naar Oom Frits. Oom Frits is niet meer en de boom ziet er ook niet levendig uit. Een bankje naast de boom zou aanleiding kunnen geven tot weemoedige overpeinzingen. Op een andere plek is een tweelingboom te zien. De douglasspar splitst zich in tweeën, een soort siamese tweelingboom. Een andere boom herinnert ons aan de opening van het Dikke Boompad, de opening werd verricht door de baron zelf. Zo is er heel wat boom te zien onderweg. En dan … na acht kilometer op de route doemt dé boom op. Netjes achter een houten hek. Bij het hek staat een spaarpotje om het onderhoud van deze boom te ondersteunen. Wij zijn de enige pelgrims die bij de boom staan. Het gelukte deze boom om in 2018 Boom van Gelderland te worden. Of dit tot jaloezie in het bos heeft geleid weet ik niet. Misschien smoort de leeftijd van deze boom (450-500 jaar) alle jaloezie en kritiek in de kiem. Twee picknickbanken flankeren de boom op gepaste afstand. Wij staan een ogenbliik stil, nemen een foto (van slechts een deel van de boom) en gaan dan weer verder op onze weg. In deze buurt is niet alleen Huis Verwolde maar ook Erve Vennekotte. We lopen langs een prachtige tuin, met zo veel kleur en zo veel vlinders. In een schuur op het erf is een rustpunt (met toilet!) gemaakt. Vanuit het rustpunt kijk je zo de schuur in. Langzamerhand komen wij terug bij het Huis. Bij de Theetuin hangt nog steeds het bordje Gesloten. Dan is daar de oprijlaan naar het Huis. We zien twee vrouwen en een man bij het hek staan. Eén van de vrouwen draagt een bruidsboeket. Het hek is nog steeds dicht. Plots staan er meerdere mensen aan de andere zijde van het hek. Het lijkt alsof zij gevangen zijn achter het hek.Zij proberen het hek te openen, maar dat geeft mede dankzij ABUS niet mee. Naast het hoofdhek, zijn er twee kleinere en lagere hekken met spitse spijlen. Wij tonen geen enkel medelijden met deze oudere mensen achter het hek. Terwijl wij verder lopen hoor ik plots een plof achter mij. Een oudere man is via het lagere hek al springend aan zijn vrijheid gekomen. Wij wachten niet af of de andere ouderen ook worden bevrijd. Of zijn zij allemaal bezig met een adellijke escape room? Nog een paar stappen in vrijheid en wij zijn terug waar wij zijn begonnen.
Een prachtige wandeling in een prachtige omgeving.
Laren (Achterhoek) – Kasteelwandeling Huis Verwolde – 11 kilometer
Deze wandeling staat in :
Rob Wolfs en Wim Huijser
De mooiste kasteelwandelingen in Gelderland
Uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig 2021 & GLK 2021 (wandeling 10).
Deze wandelgids bestellen kan hier.
Willems Wonderlijke Wandelingen 