Bij De Generaal staan al enkele mensen in de houding. Zij zijn startklaar om te gaan wandelen of te hardlopen of gewoon om iemand te ontmoeten. Het is nog te vroeg, lijkt mij, voor een afhaalmenu. Wij gaan op pad voor een Groene Wissel, die start bij het station van Baarn.
De start van de wandeling ligt aan de voorzijde van het station. Aan de achterzijde kunnen wij via een traploze afdaling naar beneden, de tunnel in, waar een poserende jongedame gefotografeerd wordt (het ene been van het model wat onnatuurlijk opgetrokken), de tunnel uit en dan via de linkertrap naar boven. Daar staat een leuk stationnetje dat (nog) niet ten prooi is gevallen aan de modernisering. Dan gaan we de Gerrit van der Veenlaan op. Aan de zijde van het spoor is een smal trottoir dat ontsnapt is aan de strooibrigade van de gemeente Baarn. De smalle stoep is glad en bevind zich op een hellend vlak. We gaan op de weg lopen, links lopen, veilig lopen. Gelukkig kunnen we na korte tijd links aanhouden en de groenvoorziening ingaan. ‘Gelukkig’ is wat voorbarig, want het blijkt dat de sneeuw wel zo’n beetje weg is, maar wat ons rest is een harde ondergrond met bevroren restanten sneeuw, strategisch geplaats tussen bevroren gesmolten sneeuw. Het is zoeken naar de juiste vervolgstap, soms is de smalle berm het beste, maar in die smalle berm hebben honden gehurkt gezeten. Dan gaan we een ruim opgezette woonwijk in en via het bonte gezelschap van Wilhelmina, Emma, De Beaufort (waar kom je die naam niet tegen?!), Waldeck Pyrmont en Jacob van Lennep komen we terecht in het bos. Hier zijn de paden niet gestrooid door de volijverige strooibrigade. Ook hier is het devies: kijk uit en loop voorzichtig. Door alle voorzichtigheid komen we uit bij Kasteel Groeneveld en directe omgeving (ooit het decor van Pipo de Clown). We hebben al een man ontmoet die de midlifecrisis nog niet heeft ontmoet, deze man heeft besloten om in gezelschap van zijn hond niet verder te wandelen., Het is hem te glad. Wat gaat er gebeuren wanneer die midlife crises zich bij deze man aandient?
Voorzichtig begin ik te denken aan een middagpauzebankje na vijf kilometer wandelen. En warempel, er staat een bankje, kant en klaar. Iets op een verhoging in het landschap en met uitzicht op een weiland. Helaas, twee dames en twee honden hebben ruimschoots bezit genomen van het bankje. Wij groeten hen vriendelijk wanneer wij glijdend voorbijgaan. Even verderop ligt Oost-Indië, het is te merken aan de temperatuur die langzaam stijgt, en dan het spoor over. Hier zien wij minder wandelaars. Plots ziet Wandellief een omgezaagde boom, even van het doorgaande pad. Een boom in de zon. Zij gaat zitten en strekt haar gezicht uit naar de zon. Ik neem plaats op een stronk. De twee thermoskannen met thee komen tevoorschijn, vergezeld van een bakje met door Wandellief zelfgebakken chocolade-iets. Wij troosten elkaar met de uitgesproken gedachte dat een boomstam toch veel leuker is dan een wandelbankje met uitzicht op een weiland.
We zoeken onze weg langs glijdende ondergronden, zoeken naar de randen waar vaste grond voor de voet kan worden gevonden. In een bijna rechte lijn komen wij bij de weg tussen Hilversum en Baarn. Aan deze weg ligt kasteel Hooge Vuursche, niet te verwarren met Lage Vuursche waar veel te veel mensen naar toe gaan. We kunnen het kasteel zien, weliswaar van grote afstand, maar toch… Even verderop slaan we de weg naar het Bosbad in. Het lijkt mij een mooie dag voor een plons in het Bosbad, dat gun ik een ander best.
Wij gaan verder door het bos, het Roosterbosch. Dit bos kent meerdere rechte lanen, handig wanneer je een rooster wilt maken. Gelukkig zijn er ook smalle kruip-door-sluip-doorpaadjes. We komen na het bos weer in de bewoonde wereld, weer in zo’n ruim opgezette woonwijk, waar huizen staan met torentjes. Zo kunnen de bewoners hoog blazen. Het enige geluid dat nu tot ons doordringt is het geluid van de spooromroepster die iets roept dat niet voor ons van belang is. We geraken terug bij De Generaal. Een vrouw staat in de houding bij het bordes en neemt na de groet een paar porties frieten in ontvangst. De Generaal kan tevreden zijn. De officiersmess zorgt voor goede patatten.
Baarn – Groene Wissel 370 – 11 kilometer
Willems Wonderlijke Wandelingen 