Langzaam druppelt iedereen binnen of, liever gezegd, buiten. We staan aan de start van het Derde Erfpad, een klompenpad tussen Amersfoort en Soest. Het pad gaat ten noorden en ten zuiden van de doorgaande weg. Wij gaan het noordelijke deel lopen, dat, verwachten wij, 5 kilometer lang of kort zal zijn. Dan zet de stoet van 16 man en vrouw, jong en oud zich in beweging. Van digitale kerkgangers in de ochtend naar analoge klompenpadwandelaars in de middag. In vroeger tijden was boerderij het Derde Erf de start van de wandeling, maar nu is deze balansboerderij een doorgangshaven voor de wandelaar. Het is een boerderij met alle mogelijkheden, waaronder de mogelijkheid om zelf melk te tappen, geheel alcoholvrij. We lopen over het erf en verlaten aan de noorzijde het erf en gaan dwars door de groene velden. De horizon is ver weg gekropen en kijkt ons van grote afstand aan en ziet sloten en koeien en lage luchten.
We komen uit bij de Spiekerweg en steken de enkele spoorlijn over die wel bewaakt is maar het is altijd goed om je oren en ogen de kost te geven. Deze spoorlijn ligt er al 122 jaar. Met de opgetelde leeftijden van ons groepje komen we ver daarboven uit. Aan het einde van de Spiekerweg gaan we weer het groen van het veenpoldergebied in, een prachtig gebied voor weidevogels. Grote vlakten hier in de polder ten westen van een Amersfoorts bedrijventerrein. Aan het einde wacht ons een sloot, maar gelukkig is iemand zo verstandig geweest om een bruggetje aan te leggen. Om te voorkomen dat iemand met hoge snelheid van het weiland het bruggetje over wil gaan is er een hekje geplaatst. Het is niet duidelijk of je om het hekje heen dient te gaan of er overheen. De keuze is reuze. Iedcereen komt ongeschonden aan de overzijde.
Dan staan we op de dijk langs de Eem. Deze rivier is een opvallende onder de rivieren. Het is de enige rivier die in Nederland begint en eindigt, een zeer allochtone rivier, die afhankelijk is van regen. De totale lengte van dit water bedraagt 19 kilometer. Het water is vol leven, want twee keer 8 met stuurman/vrouw beweegt zich over het water richting randmeer. Aan de overzijde fietst een man met een roeptoeter voor zijn mond, die onbegrijpelijke taal uitslaat. Zelfs stapt hij een keer van zijn fiets af en komt op één van de acht (met stuurman/vrouw) af en schreeuwt verder zonder zijn toeter. Hij moet ook maar roeien met de riemen die hij niet heeft. Zo zien we op deze zondagmiddag dat de beste stuurlui aan wal fietsen.
“Let op: lastige overstap”, staat er op het papier aan een paal van hek. Het overstapje is niet nodig, een lastig overstapje ook niet, want we zien een hek wijd open staan. Eén van de jongedames wil afdalen naar het Eemniveau en dat levert spectucalaire beelden op en zeer modderige schoenen.
Het pad gaat langs een waterzuiveringsinstallatie, die flink aan het zicht is onttrokken door een groene gordel. Aan het einde van dit smalle pad zoeken we weer de enkele spoorlijn op die wij oversteken. Vervolgens komen we langs een landelijk gelegen woning en via een houtwal in herstfkleuren komen we aan bij de Birkstraat, die we volgen tot we bij ons startpunt zijn aangekomen.
Er is niemand achter gebleven, dat is al mooi, net zoals de wandeling. Wel is is de vraag of dit gedeelte van het Derde Erfpad nu 5 kilometer is of flink meer dan 5 kilometer.
Klompenpad Derde Erfpad – 5 kilometer (of meer)
Willems Wonderlijke Wandelingen 