Klompenpad Holhorsterpad

Toen ik als voorbereiding op dit Klompenpad op de route keek vroeg ik mij af: Hoe kan hier een klompenpad lopen, langs de noordoostkant van de bebouwing van Apeldoorn, met tweemaal een oversteek over de A5? Wanneer ik aan de start sta zijn mij verwachtingen niet hoog gespannen.

De start van het Holhorsterpad is bij Dorpshuis ‘Ons Huus‘. Net zijn twee dames op het terras gaan zitten, zij kwamen wandelend aanlopen uit de richting van het klompenpad. Zo te merken ben ik vandaag niet de enige die hier wandelt.

Ik ga op pad, via de Oude Beemterweg kom ik bij het kanaal van Apeldoorn naar Hattem. Het is hier Kanaal Noord, wanneer je naar het zuiden gaat kom je bij Kanaal Zuid. Zo overzichtelijk kan een kanaal zijn. Ik steek de Papagaaibrug over, langs het kanaal staat De Papagaai, een oude boerderij, die hier in 1918 is herbouwd. Heel vroeger stond er nog een voorloper van deze Papagaai. Ik ga naar het zuiden op het pad dat ik ook liep bij het Kopermolenpad. De oversteek is gerealiseerd met een zeer mooie brug. Op meerdere plekken tref ik een fraai staaltje houtwerk aan. Niks geen rechte plank voor de voeten en een rechte stang voor de hand. De vormen van het hout zijn gevolgd, met een prachtig resultaat. Ik kom uit op de Wenumseveldweg, die ik volg naar het zuiden. Op deze weg passeer ik de Wenum Hoeve. In vroeger tijden stond deze boerderij in het Paleispark. Zo’n 60 jaar geleden werd de boerderij naar de huizge plek verplaatst. Het huidige terrein van de boerderij is nog steeds eigendom van de Familie Oranje. En bij mijn weten is er nog wel meer in het gebied van Wenum en Wiesel eigendom van deze familie. Wanneer de weg bijna de Stadhoudersmolenweg aanraakt, ga ik linksaf, een smal pad door een brede houtwal. In natte tijden is er hier een omleiding. Maar is het niet een charme van een klompenpad om ook in drassige tijden te wandelen op drassige plekken?

In de verte zie ik op het pad een fiets staan. Wanneer ik dichterbij kom zie ik een man uit de houtwal komen, gewapend met een klein snoeimes. Hij blijkt ongevaarlijk te zijn. Hij is een vrijwiligger van het klompenpad die onderhoud pleegt. Eerst het kleine snoeiwerk en daarna met een smalle maaier het pad op en neer gaan, dan ligt het er weer picobello bij. Ik dank hem (en in hem alle vrijwiliigers) voor het werk dat wordt gedaan.

Ik kom weer bij het kanaal dat ik verder naar het zuiden volg aan de westelijke zijde over een brede groenstrook tussen kanaal en bedrijvigheid. Het is een onverwachte wandelweg in het oude en jonge groen.

Ter hoogte van de Waterzuiverings-installatie neem ik afscheid van het kanaal. Via de Halvemaanweg kom ik in het Wolvenbos. Had de naamgever van dit groene gebied een vooruitziende blik toen de wolven aan dit bosje werden gekoppeld? Er zijn nu wolven op de Veluwe en wie weet komen zij dit gebied opeisen. Ik loop nu in een taartpunt tussen het kanaal en de Oost-Veluweweg, de aanrijroute naar de A50. Ik steek de Stadhoudersmolenweg nog een keer over (ja, er is hier aardig wat verkeer en niet allemaal op klompen).

Ook aan de noordzijde van de Stadhouders-molenweg kom ik weer in het groen, zelfs in een bescherm gebied, dat in ontwikkeling is. Maar ook hier is de hoge bebouwing van het bedrijventerrein van Apeldoorn-Noord te zien. Ik loop over de Holhorstweg. Dit klompenpad is genoemd naar de boerderij Holhorst. Een ‘horst’ is een meestal klein gebied dat hoger is dan de omgeving, veelal gebroeid met bomen ene struiken. Eén boerderij aan de weg (op nummer 10, met een grote hond) dateert uit 1781. De boerderij Grote Holhorst bestaat al lang niet meer, dit pad is een verre groet uit het heden.

Ik ga de Oost-Veluweweg onderdoor en ga naar het oosten, via een trap kom op deze weg en kan ik in de A50 oversteken, aan de overzijde ga ik weer met een trap naar beneden. Ik kom nu in een gebied dat grenst aan de snelweg. De indruk ontstaat bij mij dat hier ‘nieuwe’ natuur wordt aangelegd. Het pad slingert door het gebied en komt uit bij het punt waar de Kraaienjagersweg (ha, bekend van het Avervoorderpad) en de Nieuwe Wetering elkaar ontmoeten. Ik volg de Nieuwe Wetering, maak nog een ommezwaai door een ander stuk nieuwe natuur langs de snelweg. De Nieuwe Wetering brengt mij bij de Beemterweg, die mij over de A50 brengt en naar het Dorpshuis.

Een bord op het terras (de twee wandeldames zijn niet meer te bekennen) wijst mij op de mogelijkheid van softijs. Ik wil dat wel proberen op deze droge dag. Na een financiële transactie krijg ik mijn softijs, met kruimels stroopwafel. Ik snuffel in de boekenkasten met gratis boeken. Een zeer actueel boek staat op de plank, verscholen achter andere boeken. Het is een boek van Adam Hochschild ‘Bevrijd de slaven’ (2005). Een uitgebreide studie over de Britse beweging die ijverde voor een einde aan de slavernij in het Britse Rijk. Verder zie ik nog een boek dat te maken heeft met rassenrelaties. Een softijsje (L) en twee boeken, een waardige afsluiting van een mooie wandeldag.

Klompenpad Holhorsterpad – 11 kilometer