Trage Tocht Bennekom

Onder het toezicht van de goede herder parkeer ik mijn auto op het Oude Kerkplein. Een goed begin van een wandeling vanuit Bennekom. Ik heb het boekje met trage tochten over de onbekende Veluwe maar eens van de plank gehaald.
Het centrum van Bennekom met vele winkels herbergt ook enkele beelden. Eén daarvan is dit beeld van de hand van Ans Mosterd en laat een ‘dorsende boer’ zien. Verderop draait het orgel, een man rammelt met een bakje, mensen passeren hem alsof hij er niet staat ben niet rammelt.
Toen wandellief de deur van het ouderlijk huis achter zich dicht trok ging zij de wijde wereld in en kwam terecht in Bennekom. De dorsende boer stond toen nog niet op zijn sokkel.
Via straten met koninklijke namen (hier ligt de zandpadgarantie op 0%) kom ik terecht in het Bennekomse Bos. Ik wordt omarmd door dit zonnige herfstbos, waar bladeren verkleuren en vallen en onder de voet worden gelopen door honden en uitlaters. De winkelede drukte van het bruisende centrum van Bennekom ligt nu ver achter mij mij. Zelfs het blad valt stil.

Via Oostereng kom ik het Renkums Beekdal, waar landgoed Quadenoord zich een plek heeft verworven in de loop de jaren. Er is een camping, waar je ook in koude tijden terecht kunt. Er is een manege, waar je ook in warme tijden terecht kunt. Er zijn restanten van een oude watermolen, waar plannen in de buurt liggen om tot herstel te komen. Ooit stonden in het beekdal acht molens, nu rest slechts het restant van deze watermolen. Er zijn beelden in de buitenlucht. Veel beelden. Keurig op rijen die wijzen naar het landhuis. Voor de liefhebber is er de mogelijkheid om een cursus beeldhouwen te volgen.

Door het beekdal ga ik naar het zuiden, passeer het Everwijnsgoed en de plek waar in vroegere tijden een theekoepel stond. Daar konden dames van stand zich laven aan de thee en genieten van het uitzicht op het beekdal. en het kabbelende water. Of de molens zorgden voor slagschaduw en horizonvervuiling weet ik niet. Waar de beek een plas heeft gevormd sla ik af en verlaat het dal.

Via Nol in ’t Bosch kom ik op het terrein van het oude Oranje Nassau Oord. De oude en minder oude landgoederen hebben een flink stempel gedrukt op de omgeving, waardoor veel oude elementen zijn bewaard gebleven en niet alles is opgeofferd aan de vooruitgang en het rendement. Op de bebladerde lanen wordt het drukker met wandelaars. In stilte kiezen zij op viersprongen en vijfsprongen het pad dat zij willen gaan in hun leven.

Wanneer ik de bossen verlaat kom ik in de Wageningse Eng. Een afwisselend gebied waar ik wel eens eerder heb gewandeld. Volkstuinen, een pluktuin, een paardenwei, een Wagenings Wijngoed, alles gaat met elkaar in goede harmonie om. Her en der werkt iemand op het land, twee dames keuvelen bij het wijngoed, vandaag kunnen vrijwilligers meewerken op dit biologische wijngoed. Op een pompoenenveld ligt een rij verlaten pompoenen. Hier liggen in potentie vele liters pompoensoep.

Via de Oude Diedenweg gaat het naar het noorden, naar Bennekom, waar ik de wandeling afsluit en de cirkel rondmaak. Het is een mooie wandeling.

Trage Tocht Bennekom – 16 kilometer.

Deze tocht is te vinden in: Rob Wolfs – Wandelen over de onbekende Veluwe (klik op de titel voor verdere info en bestelling) – Uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig – 2017 (derde herziene druk)