Monnickendam.
Volendam.
Edam.
Drie plaatsen die we op onze route ten noorden van Amsterdam zijn tegen gekomen. Drie plaatsen met een uitbundigheid aan openbaar vervoer. Bus na bus spoedt zich van halte naar halte.
In het gebied van vandaag is het anders. We gaan wandelen van Dijkeinde naar Durgerdam, een fraaie route door het Waterland. In vroeger tijden was hier in de buurt een streekbus. Deze bus is opgevolgd door een belbus. Dat wijst er op dat er niet veel gebust wordt door Waterlanders. De belbus moet je ruim van te voren bellen.
Daarom hebben we de truc met auto en fietsen uit de hoge hoed gehaald. We zetten onze vierwieler op een parkeerplaats aan de oostzijde van Durgerdam. Dan gaan we met twee tweewielers (samen ook een vierwieler) naar Dijkeinde, waar we de beide fietsen vastzetten aan een paal waar een bord aan is bevestigd. Op het witte ronde bord met een rode rand staat een fiets. Een mooie plek.
Vanaf de fietsenstalling gaan we meteen landinwaarts. Dijkeinde is een een smalle asfaltweg, waar nauwelijks verkeer is. Net voorbij een auto (met bordje ‘jager’) gaan we een smal bruggetje over en zien in de weilanden twee jagers lopen. Het weiland is geen knollenland, maar ziet er helder en fris en groen uit. Wel effen groen.
Even verderop in het groene waterland staat een dikke auto met een bordje ‘faunabeheer’. Een oude man doet een hek open, loopt naar zijn auto, stapt er in en rijdt door het hek, parkeert de auto enzovoorts. Het duurt even voordat deze faunabeheerder (in klassiek veldkostuum) ons heeft ingehaald. Via de Rijperweg zetten wij koers naar de kust. Bij het kleine dorp Uitdam gaan we de dijk op. Op de fietsweg zijn we dwars door het dorp gegaan, nu lopen we over de dijk achter de huizen langs het meer. Het is leuk om te zien hoe de bewoners aan de achterzijde wonen. ook zien we de achterzijde van de kerk van Uitdam. Een paar zitjes bevinden zich op de dijk.
Ter hoogte van de Gerritsloot gaan we van de dijk aan en trekken het veld in over restanten van een oud kerkepad. De ene plank na de andere gaan we over om met droge voeten naar het andere weiland te komen. Dan wandelen we Holysloot binnen. Dit voormalige vissersdorp werd in 1916 (ja, het jaar van de vloed) deel van de gemeente Amsterdam. Over de mogelijke oorsprong en betekenis van deze bijzondere naam doen verschillende verhalen de ronde. Parkeerplaatsen aan het begin en einde van het dorp proberen auto buiten de poort te houden. De oude meesterswoning naast het oude schoolgebouw is nu een horecagelegenheid. Het oude kerkgebouw doet dienst als concertzaal. Of daar dan ook psalmen worden gezongen op Geneefse wijze weet ik niet.
Het is inmiddels wel duidelijk dat het vandaag een mooie zaterdag is. Op onze fietstocht van Durgerdam naar Dijkeinde kwamen we slechts een enkeling tegen. Nu is het druk met fietsers en wandelaars, allerlei talen klinken in onze oren. Gehuurde fietsen maken slingerende bewegingen op het smalle fietspad. Racefietsen gaan bij voorkeur over de weg onder aan de dijk.
Zo komen we wandelend terug bij de parkeerplaats aan de rand van Durgerdam. Nu staan er veel meer vierwielers. Het is een mooie tocht, met veel vergezichten over weilanden en sloten en het meer.
Zuiderzeepad – Dijkeinde naar Durgerdam – 15.8 kilometer
Willems Wonderlijke Wandelingen 