Kasteelwandeling Kieftskamp

De Achterhoek van Gelderland en ons land is een gebied met een hoge dichtheid van kastelen en grote landhuizen. Voor de liefhebber is daar veel te genieten en dat alles in prachtige landschappen, die door de eeuwen heen intact zijn gebleven. Misschien is dit gebied nog een deels onontdekt gebied, voor mensen die buiten dit gebied wonen en werken.

Vanmorgen gaan wij naar Vorden dat bekend staat om een kastelentocht waarbij je op één dag fietsend vele kastelen en landhuizen kunt afgaan. Voor ons die te voet gaan is de oogst kwantitatief minder maar kwalitatief van niveau. Vanaf onze startplek gaan we eerst naar kasteel Vorden (nadat we nog even een bezoek hebben gebracht aan een kringloopwinkel langs de route). We blijven aan de noordkant van het kasteel dat omgeven is door een gracht. De brede brug die naar het kasteel voert wordt afgegrendeld met een ketting waaraan een bordje ‘Privé’ hangt. In grote plantenpotten hangen verlepte plantjes. Over lange rechte lanen, die hier in grote getale aanwezig zijn, gaan wij verder. Wandelaars over het Pieterpad en het Trekvogelpad komen ook langs dit kasteel. Het kasteel heeft de laatste decennia een flinke wisseling van de wacht gekend, wat betreft de eigenaren. Geldersch landschap & Kasteelen heeft het kasteel en omgeving in eigendom gehad. Daarna was de gemeente Vorden eigenaar van het kasteel. Dit kasteel was zeer gewild als trouwlocatie. Hier kon je voor een paar minuten in een andere wereld verblijven. Een wereld van geleefde geschiedenis. Een wereld van adel. Een wereld van bevoorrechte klasse. Een wereld van macht en invloed. Sinds 2004 is het kasteel in particulier bezit. De huidige eigenaresse had er wat moeite mee om zich te voegen in haar huidige status. Dat leverde rechtszaken op over de toegankelijkheid van het gebied rond het kasteel en zij diende in te binden. Tot in 2021 speelde dit nog steeds. Het is een situatie die niet goed valt in het dorp Vorden.
We steken de Veengoot over (we komen die later nog enkele keren tegen) en komen over het Knopenlaantje. Er staat een bordje met die naam. Echter, dit is niet de officiële naam, want die is Krebberslaantje (heeft Herman hier viool gespeeld?). Die knopen hebben te maken met de oude traditie dat geliefden hier knopen legden in sappige beukentakken als teken van hun liefde. De beuk met die takken groeide op zoals de liefde groeide.
Rond 5 kilometer komen wij het tweede grote gebouw met een geschiedenis tegen. Het gebouw Kieftskamp staat even naast de route. We lopen een wild grasperceel op en kunnen een foto maken. De Kieftskamp is sinds 1975 in het bezit van Geldersch Landschap & Kasteelen. Het pand is nu verhuurd door de eigenaar. Het statige huis is in de periode 1768 – 1776 gebouwd in de stijl van de beroemde architect Lodewijk XVI. Opvallend is dat in het midden van de gevel de entree van het huis naar voren springt. Even verderop, langs de Lindeseweg, nemen wij een pauze. De wind ruist door de bomen, die jong groen hebben aangenomen, passend bij de tijd van het jaar. Op de weg trekt het leven langzaam voorbij. Er passeren fietsers, sommigen groeten, anderen beantwoorden onze groet. Een koude wind nadert ons van achteren en laat merken dat de kou nog niet uit de lucht is.

Wij gaan verder over het ruime landgoed dat bij de Kieftskamp hoort. Wij passeren een boerderij met de naam Kostede en de weg erlangs draagt ook deze naam. We oefenen hardop met verschillende mogelijkheden om deze naam uit te spraken. Is dit de stede waar Ko woonde? Verdiende de eigenaar eerder de Kost in Ede? We steken maar weer eens de Veengoot over en gaan dan weer over een onverharde weg. Bij meerdere boerderijen vragen wij ons hardop af of dit nog werkende boerderijen zijn. Wat wel werkt is een enome paardenstal***** van een stoeterij, even verderop nemen wij afscheid van de Schuttestraat en gaan de Schimmeldijk op. Een man werkt aan zijn landbouwmachine op het erf van de boerderij hier op de hoek. Wij zijn op zoek naar een bankje, dat wij vinden aan de overzijde van de Veengoot. Het groene opengewerkte metalen bankje valt nauwelijks op tussen het groen. We gaan zitten en kijken over het landschap dat licht golft. Het lijkt alsof een deel van de hogere golf is afgegraven. Na een volgende oversteek van de Veengoot naderen wij kasteel Vorden. Bij het oversteken van de Baaksebeek worden wij er op attent gemaakt dat hier in oude tijden een watermolen stond. De verleden tijd van een molen doet mij altijd pijn. Het restaurant dat bij het kasteel hoort is gesloten, het is per slot van rekening ook dinsdag in een vakantieweek. Net ten zuiden van het kasteel ligt het middelpunt van het Pieterpad, een point of no return. Wij komen terecht op het pad ten noorden van kasteel dat we eerder op de route hadden. Wanneer we de Baaksebeek weer oversteken komen we een Vordens echtpaar met kleinzoon tegen. Deze mensen hebben hun hele leven het landgoed als hun achtertuin gehad. Zij komen te spreken over de eigenaren van het kasteel die wandelpaden wilden afsluiten en de ergernis die dat opleverde bij de mensen in het dorp. Voor hen zijn de bomen en de struiken, de waterwegen en de wandelpaden vertrouwde tekens in hun leven. Dorpelingen en landgoed zijn met elkaar verknoopt als sappige twijgen van de beukenboom. Wanneer wij verder lopen kijken wij even achterom en wij zien dat het echtpaar al met de volgende wandelaars aan de praat is geraakt. Tussen het oude dorp en een buitenwijk steken wij de Baaksebeek weer eens over. Daar zien wij tot onze ontsteltenis dat er een mogelijkheid is om consumptieijs aan te schaffen en te verorberen. Twee vrouwen van een zekere leeftijd zitten op een bijbehorend terras en prijzen het ijs aan. Ik voel een interne en externe drang om mij bij het ijsloket te vervoegen om twee ijsjes aan te schaffen. Ik vertel, om de tijd te doden, dat wij bezig zijn met een wandelroute. De ijsdame zegt op warme toon dat het Pieterpad hier langs komt. Wij lopen echter een ander pad. Het Pieterpad laten wij over aan onze eerstgeborene. Terwijl wij op het terras ons te goed doen aan het ijs zien wij meerdere klanten zich melden bij de loketdame. Uit de wijze waarop de klanten dit doen spreekt een langdurige ervaring. Door het lieflijke centrum van Vorden spoeden wij ons naar het station. Vandaar gaan wij met de auto naar de kringloopwinkel om het aangeschafte speelgoed op te halen. We hebben weer een stijlvolle wandeling achter de rug.

Vorden – Kasteelwandeling Kieftskamp – 14 kilometer

Deze wandeling staat in : Rob Wolfs en Wim Huijser – De mooiste kasteelwandelingen in Gelderland – Uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig 2021 & GLK 2021 (wandeling 5).
Deze wandelgids bestellen kan hier.