Klompenpad Fliertpad

Net voordat ik de bebouwde kom van Twello binnen rijdt barst de regen-wolk open en laat de volle lading op mij en mijn naaste omgeving vallen. Berichten verzonden door het weer hadden mij al gewaarschuwd dat er van alles kon gebeuren in weerland. Ik laat mij hier door niet weerhouden. De regenbroek zit aan de buitenkant van mijn rugzak, de regenjas heb ik aan. Wanneer ik mijn auto parkeer bij het begin van het Fliertpad en de regenbui over gegaan in de stand ‘gematigd tot zeer gematigd’. Het startpunt ligt bij het voormalige gemeentehuis dat bezig is met zijn laatste stuiptrekkingen. Hoge hekken staan om het pand en zwaar materieel is reeds aangevoerd om de genadeklap te geven. Ik kan het niet aanzien en ga wandelen. 

Vanaf het startpunt loop ik in het groen en heb ik ook meteen het eerste fraaie landhuis op de route binnen. Het is het Hackfort Veenhuis. Hackfort doet mij denken aan de Achterhoek, maar zo ver ben ik nog niet gewandeld. Het landgoed met behuizing heeft oude papieren, zeer oude papieren en heeft banden met het gebied aan de overzijde van de IJssel. Momenteel wordt het landgoed particulier bewo0ond en kijk van een afstand toe. 

In de buurt van  de Stinzenlaan zijn opgravingen gedaan. Deze opgravingen hadden mooie resultaten. Een graf met een lange geschiedenis (circa 4500 jaar oud)  liet een beker en een bijl en een vuurstenenmesje zien. Verder was ook het lijksilhouet goed zichtbaar. Het graf, inclusief omliggende grond, is geconserveerd en staat nu in het gemeentehuis (ik neem aan een nieuw gemeentehuis).   

Verderop in het groen maak ik een eerste kennismaking met de Fliert. Het water in de Fliert stroomt langzaam maar zeker door een eco-logische verbindingszone. In de buurt ligt dan ook een ecolandgoed. Zelf loop ik over het bloemrijke landgoed Nieuw Bellinkhof, met een modern huis dat goed in het landschap past.

Dan sta ik op de Wilpse Dijk, een dijk waar ik vaak overheen ben gegaan. De route gaat, heel mooi, over landgoed ’t Sol (niet te verwarren met dat andere Veluwse ’t Sol, in de buurt van Drie, inclusief een bijpassend Gat). 

Het landhuis is zo’n 170 jaar oud en heeft inmiddels status als rijksmonument. Het huis kent een bewogen geschiedenis. In 1974 brandde en uit en een paar jaar later speelde het een belangrijke rol bij de opnamen voor de filmklassieker ‘A bridge too far‘. In deze film gaat het om ‘Operation Market Garden’, een poging in 1944 van de gealliëerde strijdkrachten om een bruggehoofd te verkrijgen ten noorden van de Rijn, in de buurt van Arnhem. Dat liep helemaal mis. Het was een brug te ver. De opnames voor de film voor een deel opgenomen rond de Wilhelminabrug te Deventer en op het landgoed ’t Sol. In de film heet het huis ‘Hartenstein’. Een schoolkameraad van mij uit Deventer speelde nog een figurantenrol in deze film.   

Van het verleden naar het heden en verder wandelen. Via de Wilpse Dijk en langs de Rijksstraatwegt kan ik oversteken ter hoogte van de spoorbrug. Hier kom ik in het Stadsland van Deventer. Dit gebied ten westen van de IJssel hoort nog bij Deventer. In de loop der eeuwen heeft de IJssel haar eigen wegen gekozen en daardoor liggen er aan de huidige westelijke oever delen die bij Overijssel horen. In het Stadsland werd gezorgd voor de voedselvoorziening van de stad. Voorbij Huis Hunderen kom ik door een mooie strook langs de Terwoldse Wetering, een grote appelboomgaard en dan door een kleurrijk gebied waar het leven opbloeit. 

Ik passeer een oude boerderij. Het is De Aze. Ongeveer 100 jaar geleden werd deze hallenboerderij gebouwd. Toen mond-en-klauwzeer toesloeg in 2001 werd ook deze streek getroffen (in Nijbroek staat een monument). Het vee van deze boerderij werd geruimd en er kwamen geen andere koeien voor terug. Nu kun je er slapen en een ontbijtje nuttigen.  

Wanneer ik het pad langs De Aze volg, waar vroeger koeien liepen, kom ik langs een bedoening die in het teken van vis staat. Een onverwachte ontmoetingen. Vele kratten van allerhande visafslagen, netten, bootjes. Ook een stoel onder een afdak. Op illegale wijze ga ik op deze stoel zitten en neem een pauze. Ik heb er wel tien kilometer opzitten en daar past een pauze bij. Even verderop kom ik door het Blikkenbos (van Vitens). Een volgend traject van deze prachtige route komt langs fraaie landhuizen, zoals Parckelaer, dat particulier wordt bewoond. Dit rijksmonument heeft eeuwenoude papieren. 

Aan de Kruisvoorderweg staat ook een zeer groot woonhuis van het oude stempel, her en der staan andere monumenten. Twello heeft een imposant verleden dat is bewaard gebleven. Waar de Kruisvoorderweg overgaat in de Hunderenslaan heb ik mooi zicht op het Huis Het Hunderen. De familie die hier lang woonde speelt een hoofdrol in het boek ‘Heren van de thee’ van Hella Haasse. Nu is er de mogelijkheid om er kleinschalig te wonen in een groter verband.  

Vanaf dit punt ga ik in zuidelijke richting, naar het centrum van Twello. Ook hier kom ik langs een groot bewoond huis. Het is het Holthuis. De geschiedenis van deze plek gaat terug tot in de Middel-eeuwen, maar wat wil je ook met een stad als Deventer om de hoek. 

Door een klein bosgebied ga ik verder naar de afbraak waar ik begon. De grijpgrage armen van machines zijn voluit aan het werk. Een uitbouw is half gesneuveld. Mannen gewapend met telefoon kijken op afstand toe. Wat eens was zal niet meer zijn.

Op gepaste wijze verlaat ik Twello over de Domineestraat en de Rijksstraatweg. Op naar een volgende wandeling.

Twello – Klompenpad Fliertpad – 16 kilometer