

Hoe dichter we de steen der
wijzen Lunteranen naderen hoe drukker het wordt. We gaan even zitten en wanen ons verbonden met het middelpunt. Omdat het uitzicht enigszins beneveld is kunnen we niet genieten van de weidse vergezichten die je hier kunt hebben, tot aan Barneveld toe. Rond het middelpunt zijn lange ronde banken (tweehoog) gemaakt die het hier een uitgelezen plek voor een pauze maken. Vanaf hier dalen we rustig af, passeren de Hessenhut en het restaurant De Goudsberg (met kaboutergolfbaan) en gaan over een fietspad richting Lunteren terwijl we uitzicht hebben op het licht glooiende landschap.
Via de Mielweg komen we de bebouwde kom van Lunteren binnen. Gelukkig maakt de wandeling een slinger langs de molen die in het dorp staat. Deze molen heet De Hoop. Nu heb ik het vermoeden dat veel molens in ons land deze naam dragen (in bijvoorbeeld het buurtschap Appel, gemeente Nijkerk, staat een gelijknamige molen). Deze molen is gebouwd in 1855 en is een grondzeiler, maar dat kunt u uiteraard ook op de foto zien. Oorspronkelijk stond de molen aan de noorzijde van het dorp van het dorp op een natuurlijke hoogte, de hoogte is er nog steeds, maar het dorp heeft de molen inmiddels omsingeld.
Na een korte culinaire stop in het dorp passeren we het Lunters Vrouwtje. Dit standbeeld is gemaakt door Elly van de Broek in 1983. Laat dat nu ook hetzelfde jaar zijn dat ik mijn Lunters Vrouwtje voor het eerst ontmoette. Of mijn Lunters Vrouwtje model heeft gestaan voor de dame op sokkel weet ik niet. Wat ik wel weet is dat mijn Wandellief mij neemt naar een winkel waar ze bij een bezoek aan het dorp graag komt. Bij ‘Blooms & Blossoms‘ is het goed rondkijken en wat kopen. We besluiten om een bijzondere kaarsenhouder te kopen, we twijfelen nog even over formaat ‘groot’ en ‘groter’. Het wordt ‘groot’. Wij gaan niet met lege handen naar het eindpunt van onze wandeling.
Groene Wissel 588, Lunteren – 9 kilometer