De naamdag van de heilige uit Myrna nadert met rasse schreden. De kruidnoten en de chocoladeletters liggen al in de supermarkten. De omzetstijgingen zetten vroeg in. De schoen speelt in deze festiviteiten een cruciale rol.
Voor de wandelaar speelt de schoen iedere dag een cruciale rol. Een goede en waterdichte schoen (liefst twee) is van belang.
In een eerder blog heb ik aandacht gegeven aan mijn schoenen nadat ik natte voeten had opgelopen op een wandeling op Friese dijken. Toen ben ik naar de schoenmaker gegaan, die een reparatie uitvoerde aan beide schoenen, maar mij wel meegaf (naast de schoenen) dat hij geen garantie kon geven over de duur van het tijdelijke herstel van mijn Lowa Renegade. Het kon een week goed gaan. Het kon een half jaar goed gegaan. Het kon ….
Nu is mijn schoen niet langer goed. Ik kreeg weer natte voeten. Ik besloot om een huismiddel in te schakelen. Uit de schuur haalde ik een rol zwarte duct tape en plakte dat zorgvuldig op de lekkende naden. Deze tape is zelfklevend en waterdicht. Zo ging ik op pad naar Durgerdam met twee ingetapete schoenen. Na een kort stukje verharde weg trokken we via een wandelbrugje de weilanden in. Natte weilanden. Het heet daar niet voor niets Waterland. Binnen een paar honderd meter zag ik dat de waterdichte tape los ging laten. Tot zover experiment 1.
Voor de tocht van Durgerdam naar het centraal station van Amsterdam grijp ik naar experiment 2. Na een korte zoektocht in schuur en huis vind ik een flinke tube lijm, voor allerhande oppervlakten. Ik breng op meerdere naden een laag lijm aan en laat het goed drogen. Op naar Durgerdam en naar Amsterdam. Mijn voeten blijven droog. We hebben wel veel verharde ondergrond en slechts een kort stuk grasland bij Durgerdam, maar mijn voeten blijven droog.
Op naar mijn volgende wandeling.
Hopenlijk houd ik het droog.
Willems Wonderlijke Wandelingen 