Het regent wanneer ik hedenochtend op de fiets stap om mij naar een dichtbijgelegen treinstation te begeven. Ik kom aan in natte toestand, gelukkig is het droog in de trein. In een zonnig Alphen aan de Rijn stap ik uit de trein en loop naar de bushalte waar mijn bus naar Aarlanderveen zal vertrekken. Voordat mijn bus komt begint het te regenen en wanneer ik uit de bus stap in het liefelijke dorp regent het nog steeds.
Ik hang mijn rugzak op. Het routeboekje zit al in een waterdichte hoes. Ik zet mijn wandel-app aan om aan het einde de route en wat cijfers te hebben. Wanneer ik de fietsenstallingoverkapping verlaat is het droog. Het kan verkeren. In het centrum, dat is bij de kerk neem ik aan, staat een grote wegwijzer voor het wandelpad. Het Pelgrimspad staat duidelijk aangegeven en daaronder een lokale route. Een richtingwijzer bij een kerk, wat kan een pelgrim meer wensen.
De lokale route is de route die een bezoek brengt aan de wereldberoemde en unieke molenviergang. Het gaat hier om vier molens die in één systeem werkzaam zijn en proberen om de mensen en dieren droge voeten te laten houden. De eerste (en de jongste) van de vier molens die ik uit deze serie zie is de Putmolen.
Van afstand zie ik al twee andere molens, het gaat hier om de Bovenmolen (links) en de Middenmolen (rechts). Eerst volg ik een asfaltweg en dan sla ik af naar rechts en wandel langs deze beide molens. Het weer is nog steeds goed en de zon schijnt en de luchten zijn Hollandse luchten. Wolkenpartijen waaien door de lucht en vliegtuigen trekken hun spoor.
Om te voorkomen dat ik door vermoeidheid, een zonnesteek of ander lichamelijk ongemak niet meer weet waar ik moet lopen, is hier aangegeven waar ik het wandelpad kan vinden. Niet dat er op de smalle grasdijk veel keus is aan paden, maar alle beetjes helpen.
Over de Grote Wetering, op weg naar de volgende molen, ligt een smal brugje. Hier sta ik omringd door prachtige vergezichten.
De vierde molen (netjes genoemd Derde Molen) staat een flink eind verwijderd van de andere drie. Drie molens staan keurig op een rij en de Putmolen is er later bijgevoegd. Het is een prachtig Hollands landschap in het hart van het Groene Hart. Tevens een staaltje van vernuft deze vier molen, ontworpen en gebouwd door kundige molenmakers. Daar kun je er niet genoeg van hebben.
Na de vierde molen (die dus de Derde Molen is) kom ik aan bij de Oude Rijn. Ik wandel over het jaagpad en soms een stukje over het asfalt van de weg. Ik zie de Dikke Molen, die niet bij de Molenviergang hoort.
Aan het begin van de nederzetting Zwammerdam neem ik plaats op een wandelbankje en eet en drink, mijn lunch in de zon en aan het water. In de verte zie ik donkere wolken aan komen waaien. En na korte tijd zit ik aan het water en in het water. Ik pak mijn boeltje en loop in de richting naar de kern van Zwammerdam. Daar tref ik de plaatselijke Remonstrantse kerk, iemand ruimt op het erf, een Remonstrant als puinruimer? De kerk dateert van 1675. In dit kerkgebouw worden diensten gehouden. Nu even niet en daarom loop ik verder.
Ik ben al snel weer Zwammerdam uit (en de regen uit), steek een spoorlijn over en loop onder de drukke N11 door. Even verder mag ik een weiland in en dat loopt prettiger dan op een asfaltweg. Gelukkig is het broedseizoen voorbij, anders had ik een omweg moeten nemen. Ik kom bij de Toegangse Kade, gelukkig kan ik doorlopen, wat zou er anders kunnen gebeuren met zo’n naam?! Via een paar smalle bruggetjes en drassig land rond ik de boerderij Voshol en kom uit bij het fiets- en wandelpad Dammekade. Aan het einde van het fietspad neem ik weer een lunchpauze, mijn tweede van de dag. Ik vervolg de asfaltweg en kom uit bij de Warmoeskade. Ik denk even dat ik weer terug ben in Amsterdam, bij de start van het Pelgrimspad. Hier kom ik in Boskoopse dreven met kwekerijen aan mijn linkerhand.
En dan … sta ik ineens in de voorhof van de Tempel. Hier is het goed toeven voor een pelgrim. Eerst voor de jood (Jeruzalem, dat ik bemin, wij treden uwe poorten in om u met vrede te ontmoeten! Om al mijn broeders binnen u, om ’s Heren tempel wil ik u, o stad van God, met vrede groeten. psalm 122), maar ook voor de griek (de volgelingen van Jezus Christus uit de andere volken) en vele eeuwen later namen de volgelingen van Mohammed Jeruzalem ook als hun heilige plek.
De pelgrims die op weg zijn naar Jeruzalem gaan naar boven , Jeruzalem en het tempelcomplex liggen boven op de berg Sion. Maar hier ligt de Tempel laag, op de Ringdijk is goed te zien hoe laag de Tempelpolder ligt. Het is een goede combinatie tussen het Pelgrimspad en de Tempelroute. Het is mij echter niet duidelijk waar hier de naam Tempel vandaan komt.
Ik loop verder over de Ringdijk en kom uit bij de asfaltweg die mij door Oud-Reeuwijk brengt, brede sloten aan beide zijden van de weg en de huizen zijn bereikbaar via een brug of bruggetje. Ik loop onder de A12 door en kom in het nieuwe Reeuwijk. Hier zie ik bushaltes en kies er voor om hier de bus naar Gouda te nemen. Het is nog steeds droog.
Het is weer een prachtige tocht geweest. Hollands landschap. Prachtige molens en weilanden en weilanden en sloten en vergezichten.
De pelgrimage gaat verder.
Willems Wonderlijke Wandelingen 