Kruisbergse bossenroute

Om bij startpunt W44 te komen steek ik eerst een drukke rotonde over. Aan het einde van mijn wandeling kom ik terug bij W44 (nu eindpunt) en dan de drukke rotonde weer oversteken. Dit zijn de twee drukke momenten op mijn wandeltocht van 15 kilometer. Verder is er rust en op sommige momenten zelfs heel veel rust.
Ik maak al direkt kennis met het landgoed Keppel, waar zelfs een echt en verheven kasteel bij hoort. Het kasteel wordt bewoond door nazaten van de familie die er al in de 14e eeuw zat. Enige continuïteit kan deze voor- en nazaten niet worden ontzegd. Langs de oude boerderij Berkenhof (ooit eigendom van een weduwe van een bierbrouwer) kom ik op de Hessenweg. Hier kwamen handelaren uit Hessen langs om hun waren uit te venten. Vaak kwamen zij met brede karren met paarden, waardoor er speciale wegen werden aangelegd omdat zij ruimte nodig hadden. Een voorvader van mij kwam ook uit Hessen, via het noorden van Duitsland kwam hij uiteindelijk in Friesland terecht. OOk op de Veluwe kun je veel Hessenwegen aantreffen. Nu kom ik geen Hes tegen, wel een vrouw met een buggy en een kind dat naast de buggy loopt, het duo vergezeld door een hond.

Dan kom ik bij een prachtig oud gebouw. Het is een horecagelegenheid, maar het is stil, ook hier, het terras achter het oude Wapen van Heeckeren is leeg. De luiken hebben de kenmerken van het behoren tot een landgoed. Ik vermoed dat het hoort bij Landgoed Keppel. Vervolgens ga ik de Kruisbergse bossen in. Van boom tot boom kom uit eindelijk op landgoed Hagen. Deel van het landgoed is kasteel De Kelder. Of er echt een kelder is weet ik niet want ik blijf op gepaste afstand. Eeuwenlang was dit eigendom van de Van Pallandts (met wortels in het noorden van Overijssel), maar sinds 1953 is het eigendom van een andere invloedrijke familie, namelijk Beelaerts van Blokland (wel gereelateerd aan de Van Pallandts). Het is mogelijk om in De Kelder een feestje te vieren. Voor een paar honderd euro kun je een dag De Kelder de jouwe noemen. Wanneer jij een dag alleen wilt zijn kun je dit ook huren. Mocht er plotseling een probleem met jouw gezondheid optreden, geen paniek, want aan de overkant van de straat (grotendeels uit het zicht) staat een ziekenhuis.

Omdat mijn noodzakelijk pauze mijn aandacht opeist besluit ik om bij het Grote Ven plaats te nemen op een picknickbank. Deze bank staat in de schaduw en de zon verspreidt zich over het ven dat in 2007 is gegraven. Rust en nog meer rust straalt deze plek uit. Er zitten veel libellensoorten in dit gebied, maar ik zit te ver van het water om dat te merken. Pas wanneer ik mijn pauze er op heb zitten verschijnen twee mensen. Een vader en zoontje, elk op een terreinfiets. Mijn route slingert verder door de Kruisbergse Bossen.
Ik nader Laag-Keppel en ik bestijg de Vrange Bult. Een steil klimmetje. Het is een plek met verhalen, van witte wieven tot vechtende jongeren. Er ligt een gote steen boven op de bult, geschonken door een bouwbedrijf. Zeven paden leiden naar de top van de bult, zeven stralen van de zon. Onderaan de bult is een cirkelvormig pad aangelegd dat alle stralen verbindt. De zeven zichtlanen geven mooie doorkijkjes. De laan die ik straks zal afdalen geeft zicht op de kerktoren van Hummelo. Wanneer ik mij omdraai kijk ik door de tegenovergestelde zichtlaan. Zo zie ik kasteel Keppel. Hoog verheven tussen de wateren van de Oude IJssel. Ik daal af en ga op weg naar W44. Hier eindigt deze prachtige wandeling vol natuur en geschiedenis. De schoonhheid van het oude Graafschap Zutphen.

Hummelo – Kruisbergse bossenroute – 15 kilometer (wandeling 10 uit de gids De mooiste netwerkwandelingen, De Achterhoek & De Liemers, uitgeverij Elmar)