Klompenpad Teisterbantpad

We zijn al onderweg, maar waar naar toe?
Geen van beiden hebben wij een plan gemaakt voor de wandeling vandaag.
Dan valt onderweg het besluit.
We gaan naar Kerk-Avezaath voor een Klompenpad. En wanneer het goed gaat knopen we er nog een Klompenpad in Buren aan vast. Wel opletten dat we niet naar dat andere Avezaath gaan: Kapel-Avezaath. De start van de wandeling is bij het dorpshuis De Avezathen, deze naam laat zien dat er een band is tussen beide Avezathen, maar welke? Van de start komen we al snel bij een ouder deel van het dorp. Een nauwe straat (Lutterveldsestraat) met oudere huizen en huisjes en een oudere man met een oudere hond. Op de Dorpsstraat komen wij in aanraking met huizen die de naam van Teisterbant met zich meedragen. Er is een Teisterbant en een Klein Teisterbant. Op Klein Teisterbant woont een kunstenaar die het leven in de Randstad heeft verlaten en teruggegaan is naar zijn Betuwse geboortegrond. Nog even over de naam Teisterbant. Dit is de oude naam van het Middeleeuwse graafschap Teisterbant dat zich uitstrekte van Vlaardingen tot Tiel. Dat waren nog eens tijden. Waarschijnlijk komt de naam Teisterbant uit het Keltisch en betekent ‘rechts gelegen‘. Na dit historische intermezzo vervolgen wij onze wandeling op de Dorpsstraat die zich steeds verder verwijdert van het dorp.

Op het Kruksepad verandert de situatie drastisch.
Ik denk dat ik al vast mijn regenjas aantrek, zegt Henk.
Ik volg kort daarna en dan is het al te laat.
De regenhoes snel om mijn rugzak.
Snel de paraplu op. Een zeldzaamheid dat ik een paraplu bij mij heb, maar het komt nu goed uit. De electrische auto en bestuurder die het bord verboden voor auto’s gemist heeft wacht op het smalle asfaltweggetje. We staan met de rug tegen de hoge heg die de boomgaard beschermt. De regen komt striemend naar beneden, aangejaagd door de wind die over het veld raast. Zien we nu kleine hagelstenen? De regen jaagt schuin over het veld op ons. We blijven staan en wachten tot het droger en rustiger wordt. Dan kunnen we verder over het Noordereind en de Beemdsetraat waar een begraafplaats is. Nederlandse en Britse Oorlogsgraven. We zijn inmiddels in het naast Kerk-Avezaath gelegen Zoelen aangekomen. Van de Beemdsestraat gaan we landgoed Soelen op. Lange rechte lanen en bomen keurig netjes op een rij. Ergens halverwege de rechte lijn slaan wij af en komen in het bosgebied en dan vlak voordat wij een wankel bruggetje met een zwevende leuning over kunnen steken barst er weer een bui los. We staan onder dichtbebladerde reuzen van bomen, maar dat helpt allemaal niets. We zien een regengordijn schuin het bos ingaan. We houden stil en proberen een plek te vinden waar het minder nat is dan op andere plekken. Dan gaat ook dit voorbij en kunnen wij het wankele bruggetje oversteken. Wat volgt is een moeilijk zichbaar pad langs een akker. Het gras staat hoog en dicht op elkaar, afgewisseld met zuring en wat dies meer zij. Gelukkig hebben we allebei een korte broek aan, zodat de broekspijpen niet nat worden. We komen uit op de Burensedijk en de vlaggen hangen uit wegens de verkoop van kersen en andere vruchten. We gaan door de velden naar de Zandkampsteeg en zo gaan we slingerend over straten en wegen en paden naar de kern van Zoelen.

Wanneer we op de Jeudestraat van de route afgaan komen we terecht bij Café Olie B. Voor twee heren van stand zou dit een goede rustplek moeten zijn. Een eenvoudige, doch voedzame maaltijd gaat er altijd in. Daar hoeven wij geen list voor te verzinnen. We kunnen buiten zitten, in de zon op het terras. Wij zijn de enigen en binnen zit niemand. Er is geen Poes maar wel een jonge Rottweiler die op het terras loopt en belangstelling heeft voor ons. We eten onze voedzame maaltijd en willen weer weggaan en dan barst de derde bui los. We besluiten even in de deuropening te gaan staan. En nog even. Dan klaart het op en wij zoeken de route die wij zo abrupt hebben verlaten. Er is al jaren geen supermarktje meer aan de Jeudestraat, maar we komen wel in een andere straat langs de Coöperatieve Landbouwvereniging met een grote winkel. Van de Achterstraat gaan we het landgoed weer op. We komen vlak langs een monumentale boerderij en dan langs het Huis zelf, met een poortgebouw en nog enkele andere gebouwen. Over een rechte laan en een bocht naar links komen we uit bij de Stefanuskerk met een kerkhof. Het kerkgebouw dateert uit de 15e eeuw. Daarnaast huizen in een restaurant de Heeren van Soelen, blijkbaar ook Heren van Stand. We gaan even van de route af om een blik op de meanderende Linge te werpen. We gaan de Molenstraat in en bij de Korenbloem, een grondzeiler die nu gerestaureerd wordt, gaan we naar de oever van de Linge. We komen terug op de Molenstraat en steken over en gaan weer terrein van landgoed Soelen in, langs een akker met rogge en haver en zuring en allerhande bloemen, een paradijs voor vogels. Dan volgt een mooi rustig traject met veel bramen langs de kant van het pad. We kruisen de Tielseweg en zijn terug in de bebouwde kom van Kerk-Avezaath. Langs de Sint Lambertuskerk, een kerkgebouw dat niet meer in gebruik is als huis voor een kerkgemeenschap. Dan doemt aan de einder het Dorpshuis op. Het einde van een mooie wandeling met veel water en veel groen en veel vruchten.
En Buren? Buren loopt niet weg.

Kerk-Avezaath
Gemeente Buren (Betuwe)
Klompenpad
Teisterbantpad
14 kilometer

Voor de bewegende beelden klik hieronder:
https://www.relive.com/view/vQvyKPy57K6