De Grote Om Nijkerk

Duisternis ligt over de Arkemheempolder.
Het is kort na zevenen.
In de verte zie ik de rode lampjes van de windmolens in Flevoland.
Daartegenover gaan de koplampen over de A28.
Op weg naar de Zeedijk passeren personenauto’s mij.
Een paar werkbusjes.
Fietsers komen mij tegemoet, één is nog niet helemaal wakker en botst bijna tegen mij aan, ondanks mijn rode knipperlicht aan mijn rechterarm.
In de verte zie ik het verkeer uit de polder komen en de brug over het Nijkerkernauw opgaan.
De schoorsteen van het oude stoomgemaal steekt boven alles uit.

Op de Zeedijk sla ik rechtsaf, loop langs de jachthaven en de sluis. Een dame zit in het hokje om op de juiste tijd de sluis en de brug te bedienen. Auto’s rijden langs de vaart naar het centrum van Nijkerk. Ik steek de drukke Berencamperweg over en vervolg mijn weg, nu over de Putter Zeedijk. Ik zie de schoorsteen van het Putter gemaal opsteken in de langzaam lichter wordende polder. De wind waait fris om mijn hoofd. Bij Strand Nulde eindigt mijn weg over de dijk die het oude land beschermt. Onder de A28 neem ik een korte pauze.

Gesterkt door brood en thee (nee, ik heb geen last van gesloten terrassen) ga ik verder over de Hoornsdam. Een kruispunt is langdurig gesloten wegens onderhoud, maar fietsers en wandelaars kunnen passeren. Er wordt niet gewerkt aan het kruispunt, maar de schaftketen staan strategisch opgesteld op de weg, zodat automobilisten met de neiging om toch door te rijden niet verder kunnen. De kwekerij van Petersen (aanrader!) is al open, even voorbij de kwekerij ga ik de onverharde Hoeverveldweg op. Een kleine auto met een nog kleiner karretje aan de trekhaak gaat mij al hobbelend voorbij. De weg is niet alleen onverhard maar ook rijkelijk voorzien van met water gevulde gaten. Ik kom uit op de Nijkerkerstraat die naar links naar Putten gaat. Ik ga een eindje mee met die gedachte, maar ik besluit even later om de Hooiweg in te gaan. Deze weg is lang en recht en komt uit in Halvinkhuizen. Daar kan ik een eindje door een weiland ploegen dankzij een Klompenpad. Na een kort stukje asfaltweg kan ik weer een onverharde weg op. Het is de Terpweg en ook hier loopt het Klompenpad Huinerpad. Er is iets bijzonders aan de hand met de Terpweg. Ik vermoed dat er meerdere landeigenaaren een deel van de Terpweg in bezit hebben. De grens zal midden op het pad lopen. Ik tref aan mijn rechterhand een bordje aan met de tekst: Route Huinerpad loopt over de navolgende 175 meter uitsluitend aan deze zijde van de Terpweg. Ik neem aan dat de eigenaar van het rechtergedeelte van het pad toestemming heeft gegeven om hier te wandelen en de eigenaar van het linkergedeelte niet. Wanneer ik de 175 meter ben gepasseerd (ik heb de meters niet geteld, maar er stond een bordje dat ik achterwaarts kijkend kon lezen) ontmoet ik nog een bordje, nu is de eigenaar aan de rechterzijde (in een grote nieuwe villa, met gesloten toegangshek) niet bereid mensen over een afstand van 105 (! let op die 5!) meter aan zijn kant van het pad te laten lopen. Hoe zou het overleg hierover zijn gegaan? Is er ruzie ontstaan in de buurt? Conflict tussen nieuwkomers (ik zoek mijn rust) en oudkomers (loop maar achterom naar binnen!). Ik denk er nog even over na. De Hellerweg komt nu op mijn pad. Deze weg is geasfalteerd, maar al snel mag ik een weiland in. Bij het overstapje wordt gewaarschuwd voor de stier, maar die zie ik niet want mijn ogen zijn druk doende om begaanbare plekken te zoeken in een enorme modderpoel. Ik ben op het land van Goedland, een zorgboerderij. Er staat een schaftkeet op poten met daarin een museum en een drankgelegenheid en een gastenboek. Even verderop is een toilet. Over gastvrijheid gesproken!

De Hellerweg brengt brengt mij naar de Groot Hellerweg die na een kruispunt overgaat in een onverharde weg, wandelaars zijn hier van harte welkom aan beide zijden van de weg. Mijn voetstappen brengen mij naar de boerderij Groot Hell, die nog steeds in een langdurig proces van restauratie is gewikkeld. De schaapskooi staat er nu mooi bij. Hier kan ik doorlopen door de landerijen. Er is hier water in overvloed, tenminste aan de oppervlakte, ook daar waar tractoren hebben gereden hebben zich wateren verzameld. Het is een flinke blubberzooi, maar tegelijk een aardige uitdaging om met schoen en al verder te komen. Onder mijn schoenzolen merk ik een verharding op van een oud klinkerweggetje, veel is er niet van te zien. Bij een volgende boerderij (ook met herstelwerkzaamheden) komt het water en de modder tot mijn enkels. Het is even zoeken naar een begaanbare weg. Maar ik slaag er in om de Donkeresteeg te bereiken, deze steeg draait over het erf van deze boerderij. Bij een volgende boerderij (Veldhuizen) ga ik de Kruishaarsche Heide op. Ik hoop bij een waterplas een wandelbankje aan te treffen, maar mijn herinnering heeft mij in de steek gelaten. Er is geen bankje. De plas is ver buiten haar oevers getreden en voorgangers van mij hebben een nieuw en droog pad gelopen.
Bij de Schoenlapperweg laat de route mij in de steek. De weg rechtdoor is hermetisch afgesloten, maar gelukkig is er een nieuw pad gemaakt, op de grens van het heidegebied en het akkerland. Aan de voet van de Kruishaarderberg staat een picknickbank. Na 26 kilometer is het wel tijd voor een pauze. Het pad hier (ook Klompenpad) is een populair pad merk ik, voor mens en hond.
Op naar Driedorp (wie kent het niet?) en de Slichtenhorsterweg. Deze weg is een mooie slingerende weg met oude boerderijen aan weerszijden. Het is een landschap dat het waard is om behouden te blijven. Deze weg brengt mij tot aan de rand van Nijkerk en daar ga ik de Oude Amersfoortseweg op en kom langs de oude Joodse begraafplaats. Inmiddels heb ik besloten om mijn wandeling nog iets te verlengen. Het is een Grote Om, dan ook maar om de wijk Corlaer heen. Wanneer ik onder het spoor door loop barst een flinke hagelbui los. Even pas op de plaats. Een dame op de fiets besluit ook te stoppen. Samen komen wij de tijd door. De hagelstenen waaien onder het viaduct door. Wanneer de meeste stenen zijn gevallen ga ik verder en rond de wijk Corlaer en breng nog even een bezoekje aan de naastgelegen wijk in opbouw Doornsteeg. Dan zit mij Grote Om Nijkerk er op.

De Grote Om Nijkerk – 38 kilometer