Klompenpad Heuzesepad

Het regent.
Tegenover een verlaten Romeinse wachtpost annex wachttoren wacht ik af.
Een man laat zijn hond uit en gaat de richting uit die ik ook wil gaan.
Het regent nog steeds.
Wanneer de meeste regen voorbij is loop ik naar wachttoren De Spees. De naam is niet een verbastering van het Latijnse Spes (= hoop), maar is een verwijzing naar een aarden vestingwerk van 225 jaar oud. Spees is afgeleid van het woord spies en dat betekent puntig. Twee dijken ontmoeten elkaar hier op puntige wijze. Naast de wachttoren staat het infobord over het klompenpad. Ik ga op pad en het voelt nog vochtig in de lucht. De man met hond komt langzaam teruglopen. Hij maakt een opmerking over het aangeklede standbeeldje dat hier op de dijk staat. Iemand heeft het beeld een blouse omgedaan, zeker om een koudje te vermijden. Vanaf de Rijnbandijk ga ik om een veld van een bomenkwekerij heen. Het lijkt erop dat in deze omgeving de fruitbomen het verliezen van andere bomen, met name de laanbomen. Al eeuwenlang worden hier bomen gekweekt en dit gebied is momenteel Europees koploper (zonder Olympische medaille). Kenmerkend zijn de rechte lijnen van de geplante bomen die de tijd krijgen om te groeien. Perceel na perceel komt voorbij of ik kom voorbij. Ik maak de lus compleet en kom uit bij Huize Rehoboth, een zorgboederij voor ouderen. Een vrouw met hond komt van de boerderij de dijk oplopen. Wij groeten elkaar. Ik verlaat de Rijnbandijk en sla af naar het zuiden, waar ik molen De Zwaluw en veel gebouwen zie. Het blijkt het bedrijvenpark van Kesteren te zijn. Ik zie het gebouw van Babypark Kesteren. Dus zo komen ze hier aan grote gezinnen. Er is gewoon een babypark, weliswaar op zondag gesloten, maar toch. Er zijn in deze directe omgeving niet alleen babies in een park, maar ook veel recreatiewoningen in het groen.

Ik steek de Tielsestraat over, langs boomkwekerijen, de Parallelweg over, langs boomkwekerijen. Vlak voor de hobbel van de Betuwelijn sla ik linksaf en wandel over de Varaker. Ook hier zijn vele grote kwekerijen, meestal met indrukwekkende huizen er bij. Roodbeen, Huibers, Sluiter. Kwekerijen in de openlucht en in enorme kassen. Voor de verandering steek ik de Parallelweg over, de Hamsestraat in, maar al snel ga ik van gebaande weg af en volg een graspad rond een vijver en dan langs het spoor, met links kwekerijen, het is hier een grote kweke-rij. Net wanneer ik bij een hoge heg klaar ben met mijn natuurlijke plicht passeert een ouder echtpaar mij. Gewoon twee mensen in het veld, zonder rugzak, zonder overlevingspakket, gewoon de ene voet voor de andere. Op het parkeerterrein van de voetbalvereniging haal ik hen in. De terreinknecht trekt lijnen over het groene gras. Hier wordt talent gekweekt. Verder zijn de velden verlaten. Ik kruis de Gerrit Achterbergstraat. Deze dichter ( 1905-1962) gaf van 1924-1930 les op de plaatselijke Hervormde school. Hij groeide uit tot één van de belangrijkste dichters van Nederland. Mooi dat hij hier in Opheusden een straat heeft gekregen. Op de Casspersstraat aarzel ik licht over de te volgen route. Een dame op een fiets bemerkt mijn aarzeling en roept naar mij: Daar is het pad en zij wijst de goede richting. En zowaar …. het smalle pad in Opheusden. Ik kom uit op de Hamsestraat. Vrolijke kinderen fietsen voorbij. Ik ga een nog smaller pad dan zojuist in. Het Vispad. Wordt hier vis verkocht? Is er een visvijver? Links en rechts zijn kleine percelen, kleine tuintjes en huizen, verscholen achter bomen en struiken. Een man met kind op de fiets komt mij tegemoet. Aan het einde met een steile klim kom ik op de Rijnbandijk. In de verte zie ik viswater.

Daar sla ik rechtsaf. Waarschijnlijk had ik onmiddelijk aan de andere kant van de dijk moeten afdalen en mijn weg vervolgen. Ik blijft echter op de niet zo drukke dijk. Rechts en daardoor binnendijks staan grote huizen. Buitendijks ga ik naar beneden en achter huizen langs kom ik door de Maneswaard, eigendom van Geldersch Landschap & Kasteelen. Bij een kleine groep schapen heb ik een keuzemogelijkheid. Een lus erbij lopen of de hoofdroute lopen. Op de kaart in de app staat de extra lus met bolletjes gemarkeerd. Ik twijfel even en neem dan toch de extra mijl. Nu ik er toch ben kan ik ook doorlopen. Omdat ik verder loop heb ik een uitbundig zicht op grote en nieuwe huizen. Ik heb niet de indruk dat in deze omgeving de Tiny Houses al ontdekt zijn. Ik loop gelijk op met de Rijnbandijk. Op deze dijk zie ik fietsers op vakantie. Tassen voor en achter. Het is een gezin met vader en moeder en zes kinderen. De jongste zit bij moeder achterop. Even verderop kom ik langs de Tochtsloot. Het tocht niet, maar het begint wel heel zachtjes te regenen. Ik steek de dijk over en ga weer binnendijks lopen. Over de Koningsstraat, dan de Rijnbandijk op en teruglopen naar het keuzepunt en dan de hoofdroute weer volgen. Inmiddels heb ik de regenhoes om mijn rugzak gedaan. Het regenjack aantrekken houd ik als extra maatregel nog even achter de hand. Even voorbij het keuzepunt staat een knaap onder een boom, met zijn fiets en een tas. Hij heeft een telefoongesprek. Is het zijn vriendin met wie hij hier heeft afgesproken? Is het zijn moeder die zegt dat hij onmiddellijk thuis moet komen? Ik ga verder door Maneswaard en ik kom uit ’t Veerhuis, dat er stil uitziet. Een krijtbord brengt mij op de hoogte. De veerpont vaart niet, maar het terras is open. Aan het einde van de Veerweg wanneer ik net mijn regenjack heb aangetrokken zie ik een collegawandelaar. Hij is sinds twee jaar bezig met het Romeinse Limespad en hij haalt meteen zijn wandelgids tevoorschijn. Hij is begonnen in Hoek van Holland en langzamerhand leert hij de Romeinen beter kennen. Hij gaat naar het ’t Veerhuis, waar hij droge kleren aan zal trekken en wat zal eten en drinken. Dan zit het er op voor vandaag voor hem. Ik loop nog even over de Rijnbandijk en dan zit deze mooie route er voor mij op.

Opheusden
Klompenpad Heuzesepad
14 kilometer

Voor bewegende beelden, klik op :
https://www.relive.cc/view/vPv4dyZGP3v