Klompenpad Engelroderpad

Wat is er gebeurd?
Wat is er gebeurd in het centrum van Beusichem?
Ik kijk rond en rond.
Ik zie wat er staat, links en rechts.
Bijna geen pand is ontkomen.
Wat is er gebeurd?
Platen zijn gespijkerd voor de ramen.
Of zijn daar geen ramen?
Bij één pand zie ik de vijf ramen op de eerste verdieping.
Dichtgespijkerd.
Bij het belendende perceel wordt hard gewerkt aan herstel.
Aan de overzijde zie ik ook de platen hout.
Alleen Johannes de Doper schijnt ongeschonden overeind te staan in zijn versteende kerkgebouw.
Mensen lopen rond, gaan een winkel in, een andere winkel uit, alsof er niets is gebeurd.
Gauw verlaat ik het strijdtoneel en begin aan mijn klompenpad.
De Smalriemseweg en de Achterweg brengen mij langs oude panden en kleine openbare bibliotheken uiteindelijk naar het einde van de bebouwing van Beusichem. Hier lijkt het alsof er niets is gebeurd. Tenzij het gaat om nieuwe landgoederen. Zeer grote woningen zijn gebouwd of zijn in een stadium van ontstaan. Landgoed ’t Rijsbosch en landgoed Bloemstuiver zijn ruim opgezet met nieuwe waterweggetjes en -partijtjes. Ooievaars hebben zich genesteld op een paal. Vele bomen zijn geplant. Ik neem afscheid van deze landgoederen en ga over naar het naastgelegen recreatiepark De Meent. Deze gemeenschappelijke weide is vrij toegankelijk, met vele sportinstrumenten langs de paden, een ligweide, stranden, water, een Jutterseiland en een heuse ‘Beach Club‘ (niet te verwarren met een ‘strandtent’).
Dan kom ik bij een rotonde op de N320. Hier kan de geachte wandelaar kiezen tussen de lange versie en de korte versie van dit klompenpad. Voor mij is de keuze niet moeilijk. Ik ga voor de lange variant. Door De Bosjes en langs de Beusichemse Broekweg ga ik verder. Aan de overzijde van een water aan miin linkerhand liggen de Molenkampen. De bruggen over het watergang zijn stevig afgesloten en gebarricadeerd. Wat ligt hier achter? Rechts is het duidelijk: daar verblijven kippen en varkens. Ik passeer een picknickbank geschonken door de eigenaren van de kippen en de varkens. De geur van varkens vergezeld mij nog even. De Rijksstraatweg N833 is onderhevig aan werkzaamheden. Automobilisten wachten in een lange rij totdat die ene rijbaan vrijkomt. Ik hoef nergens op te wachten. Voor mij geen stoplicht en wachttijden. Ik loop over het afgeschermde fietspad en steek even later over ter hoogte van het kantoor van de Beheerseenheid Betuwe en Bommelerwaard van GLK (ik ben inmiddels op het grondgebied van Tricht). Ik raak nu verzeild in De Regulieren, een prachtig natuurgebied. De naam is afgeleid van de naam van het voormalige Klooster te Zaltbommel, daar woonden de Regulieren. Aan de noordkant van het gebied is nog een Bisschopsgraaf, een waterweg die ooit de waterverbinding vormde tussen Culemborg en Zaltbommel. Nu zijn er vogels thuis (bijvoorbeeld de lepelaar) en de bijzondere waterspitsmuis. En er is een eendenkooi. Verderop kom ik langs de achterzijde van De Molenkampen. Hier is het grote water toegankelijk, maar er wordt naarstig gewaarschuwd voor drijfzand. Wordt hier zand gewonnen?
Langs de Zoelmondse Broeksteeg (een lang en smal wandelpad met één rij bomen) neem ik een pauze. Een man passeert mij wanneer ik met mijn rug tegen een boom uitrust en lunch. Er komen nog twee nieuwsgierige honden langs, waarschuwt hij mij vriendelijk. In de praktijk betekent dat een ongewenste belangstelling voor mijn lunch. Even later komt de man met beide honden weer terug. Aan het einde van het pad staat zijn auto. Hij laadt zijn honden in rijdt weg. Op de ventweg wacht de volgende auto, die zich parkeert aan het begin van het pad. Een gewichtige dame met zeer kleine hond verlaat de beschutting van de auto. Aflossing van de wacht?, probeer ik vriendelijk. Ja, het is een populaire plek, lacht zij terug. Ik ga de ventweg op en loop naar het punt bij de rotonde bij Beusichem waar wegen zich splitsen.

Van hier wandel ik naar Zoelmond. Onderweg passeer ik het rijksmonument Engelrode. Het huis en de grote schuur stammen uit de eerste helft van de 19e eeuw. Beide gebouwen staan op een terp en wanen zich derhalve veilig voor het wassende water. Naast dit monument is nog een eilandje met slotgracht te zien. Vroeger stond hier een kasteel. Ik doorsnijd het centrum van Zoelmond en passeer de oude kerk, waar vanavond een lokale versie van de Mattheüs Passie wordt opgevoerd. Ik ga het buitengebied van Zoelmond in en kom uit bij de Lekdijk-Oost. De buitendijkse voet van de dijk volg ik totdat ik afbuig naar het centrum van Beusichem, waaar mensen doen alsof er niets is gebeurd.

Beusichem – klompenpad Engelroderpad – 19 kilometer