De Generaal kijkt toe.
Wij parkeren aan zijn voeten om van start te gaan met onze wandeling. Langs de Generaal gaan wij het bos in. Wij laten allerhande lekkernijen en dranken, koud of warm, aan ons voorbij gaan. Anderen lukt het niet. Zij stevenen nu al af op de ingang van dit etablissement. Het bos hoort bij Baarn, vandaar de niet toevallige naam Baarns Bos. We flankeren een Grote Kom, een vijver van vaste structuur. De vele honden die hier ronddartelen geven daar niets om, zo maak ik op uit hun houding. Eén hond besluit om zich rond te wentelen in een kleine modderpoel. Thuis zal deze trouwe viervoeter wel de nodige nazorg krijgen, voordat hij op de plaatselijke sofa springt. Aan twee zijden van de vijver is een vorstin in hout verwerkt. Zij nemen een afwachtende houding in. Op onze tocht door het Baarnse Bos ontmoeten wij een langgerekte berceau. Af en toe is er een hap uit de langgerekte rij bomen genomen. Ergens in de berceau ontmoeten wij een wandelende man. Hij heeft een papieren routebeschrijving in zijn hand. Hij vraagt aan ons of wij de NS-wandeling vanaf station Baarn wandelen. Dat is niet zo. Wij wandelen geheel anders. Tot nu toe is het de wandelende man goed gegaan, in samenwerking met de routebeschrijving. Hopenlijk bereikt hij het station van geplande aankomst.
Wij verlaten het Baarnse Bos en zien aan de overzijde van de Amsterdamsestraatweg het (voormalige) Paleis Soestdijk staan. Dan volgt een lang traject langs de voornoemde straatweg. Dat is geen geen prettig traject. Gelukkig kunnen wij na een flink aantal passserende auto en vrachtwagens linksaf slaan en passeren daar de voormalige koninklijke marechaussee-onderkomens. De aanwezigheid van de marechausse is in 2007 opgeheven, daarom hoeven deze bewakers hier ook niet meer onder te komen.
Schuin tegenover deze onderkomens zien wij de restanten van het in vlammen opgegane scoutinggebouw. Overlevingstechnieken zijn zeer gewenst nu het onderkomen in rook is opgegaan. Verderop trekken de laatste nevels op van een veldje. De zonnestralen maken een einde aan wat er was. Op dit punt, vlakbij het paardenbos, komen, hoe kan het, drie paarden aan. Elk paard vergezeld van een amazone. Het drietal passeert ons stapvoets, daarna gaat het tempo omhoog. Zij verdwenen tussen de bomen. Wij komen bij een andere weg, de Hilversumsestraatweg, hier gaan wij langslopen. Deze weg is minder druk dan die andere straatweg. Her en der staan grote gebouwen, zelfs een gebouw dat zich siert met de titel Kasteel. Door de bossen, vergezeld van regen, gaan we naar Oost-Indië, dat minder ver weg ligt dan het lijkt. We zijn nu op het terrein van een ander Kasteel gekomen, Dit is kasteel Groeneveld, dat populair is bij wandelaars en honden, toentallen soorten (honden, bedoel ik) komen voorbij. Wij zitten op een bankje met zonnig uitzicht. De ene na de andere viervoeter komt iemand langs om te proberen een deel van een boterham te verkrijgen, al dan niet zonder onze toestemming. Gelukkig slagen wij er in om de honden niet te spekken. Onze route slingert zich mooi over het landgoed, langs wateren, over bruggetjes, langs het hoofdgebouw en de moestuin en een boerderij (met winkel). Een recht bospad brent ons naar de spoorlijn, waar wij via een voetbrug oversteken. Het bos aan beide zijden van het spoor kleurt bruin, laatste bladeren dwarrelen van de bomen op zoek naar soortgenoten die aan de grond zitten. Langs het spoor en over het spoor trekken wij op naar het station van Baarn en dan is het nog een paar stappen naar de Generaal, die nu vele mensen heeft ontvangen.
Wij besluiten onze wandeling, een mooie bosrijke wandeling, met, helaas, een druk traject langs een doorgaande weg, maar ook gedeelten in de bossen waar het zeer rustig was.
Baarn – Groene Wissel 2 – 13 kilometer
Willems Wonderlijke Wandelingen 