Op mijn TopoGPS-app leg ik de oude NS-wandeling van Vaassen naar Harderwijk over de Groene Wissel 71. De éne route eindigt op het NS-station Harderwijk, de andere route begint en eindigt op hetzelfde station. De kans is dat de verschillende kleuren van beide routes elkaar vinden op de topografische kaart en zo gebeurt het ook. Wegen kruisen elkaar, de kleuren gaan samen over de A28, samen langs een kazerne, waar mensen met een V van Veiligheid worden opgeleid. Gelukkig zijn de verschillen vele malen groter dan de overeenkomsten. In bossen en op zandvlaktes en door bebouwde kommen zijn veel wandelmogelijkheden. Ieder vindt er het zijne.
De route brengt mij eerst langs het spoor in de richting van Nunspeet en dan door de wijk Wittenhagen naar de A28 waar ik de bekende bruggen over de A28 en de Ceintuurbaan over loop. Via de Stadsdennen kom ik in het Harderwijkse Bos waar op dit tijdstip al allerhande volk aanwezig is om te genieten van het bos en de bomen. Via de Fortificatiebosjes kom ik uit op het Beekhuizerzand. Dit is een militair oefenterrein. Toen ik hier vele manen geleden wandelde trof ik gecamoufleerde militairen aan die zich oefenden in de krijgskunst.
Nu zie ik niemand, wat er op wijst dat die militairen de kunst van de camouflage inmiddels volledig onder de knie hebben gekregen, anders had ik ze nu ook weer gezien. Ik ga er vanuit dat ik vanachter struiken en vanonder het zand bespied wordt door gecamoufleerde onderdelen van de landmacht. Ook van bovenuit word ik bespied, merk ik aan een snel voorbij vliegend toestel van onze luchtmacht, dat ik nog net vast kan leggen op mijn ongecamoufleerde camera.
Het zand van Beekhuizen schud en stamp ik van mijn schoenen en ik ga het bos weer in. Het is het bos van Leuvenhorst. Dit doet mij meer denken aan een bos bij de Belgische universiteitstad Leuven, dan aan een bos bij Harderwijk en Leuvenum, maar dat zal wel een geografische afwijking van mij zijn. In dit bos is merkbaar dat de herfst is ingetreden. Laag bij de grond groeit van alles dat op het najaar wijst.
Langs het Cyriasische Veld loopt de Heiligenweg. Dit wijst er op dat er hier meer heiligen waren dan in Krommenie (waar ik heb gewoond), waar slechts een Heiligeweg is. Wat verder op deze weg opvalt is De Eekhoorn, een mooi huis van hout tussen de bomen. Het ziet er heel rustig uit rond huis en haard, misschien is het een vakantiewoming.
Hier steek ik de doorgaande weg van Harderwijk naar Nieuw Milligen over, vlakbij een dierenpension met de naam ‘De Ark‘. Hier ga ik de bossen van het Harderwijkerveld in. Eerst wandel ik parallel aan de overgestoken doorgaande weg om dan via het Strokelbos in de buurt van een bungalowpark te komen. Het lijkt er nu op alsof ik al in de bebouwde kom van Harderwijk ben terecht gekomen. De route gaat van recreatiepark naar bungalowpark naar camping en weer terug. Naast Bosgenoegen, Goudiep, Sunny Hill, ’t Anker en De Konijnenberg tref ik ook het Verscholen Dorp aan. Ik vermoed dat hier oud-verzetstrijders, ondergedokenen en hun nazaten verscholen mogen recreeëren in dit Dorp, dat wat meer luxe kent dan dat verscholen dorp onder Vierhouten.
Na de A28 onderdoor gegaan te zijn, kom ik in de Tweelingstad en daar ontmoet ik de route van het Westerborkpad. Via de V van Veiligheid kom ik bij het station en de route zit er op.
Groene Wissel 072 – Harderwijk – 16 kilometer
Willems Wonderlijke Wandelingen 