Na een vroege start parkeren we onze auto in Neumagen – Dhron achter de begraafplaats die aan het begin van het dorp is gelegen. Aan de andere kant van de begraafplaats staat een bushalte aan de éne kant van de weg en één aan de overzijde. Hier maakt de bus een cirkel, dus het maakt niet uit aan welke kant wij wachten op het voertuig. Voor €2.80 per persoon worden we naar Leiwen gebracht. Dit gaat niet zonder oponthoud want nadat de bus de Moezel is overgestoken komt het verkeer tot stilstand. De oorzaak is een helikopter die vlak bij en naast de weg bezig is om de wijngaarden op de berghelling te besproeien met ….. We hebben geen idee wat het is, maar we vragen ons iedere keer dat we een dergelijke helikopter aan het werk zien af hoe veilig het is om hier fris en vrij te ademen.
De bus van lijn 333 brengt ons in het centrum van Leiwen. Hier begint de aanlooproute van het traject van vandaag. De aanloop van vandaag is hetzelfde als de aflooproute van gisteren. Maar door te lopen vanaf de andere kant zijn er andere dingen te zien. Wij gaan voorbij de tennisvelden en de wijngaarden door het Schantelbachtal, oftewel het dal van de Schantelbeek. Op een draai van een weg staat de Laurentiuskapel. Hier wordt meer aandacht aan Maria gegeven dan aan Laurentius (of is het de Weinbergkapelle ?). Maria wordt hier voorgesteld als de Madonna van de druiven. Deze kapel werd in 1954 gebouwd door Leiwen, niet met als eerste bedoeling om Maria te eren, maar als oproep tot vrede, 8 jaar na de beëindiging van de Tweede Wereldoorlog. Ook worden hier herinnerd de slachtoffers van deze oorlog. Zouden er ook slachtoffers gevallen zijn onder de leden van het verzet van Leiwen?
We vervolgen onze weg en groeten een vrouw die hier dagelijks haar hond uitlaat. Afgezien van de weken die zij en haar man doorbrengen op een camping in Rockanje, want de beide echtelieden zijn dol op de zee (en het strand). Even verderop is een kleine kinderboerderij op de heuvels, een bankjes en rondlopende ouders en kinderen. Wij zijn aangeland bij het terrein van vakantiepark ‘Sonnenberg’. Dit hoort bij onze Landal Green Parks.
Wanneer we later bij een verharde weg aankomen moeten we voorzichtig met oversteken. De ene na de andere auto met NL kentekens gaat voorbij. Wij steken de weg over en gaan verder het bos in. We passeren Gasthof Zummethöhe, waar vandaan prachtige vergezichten zijn waar te nemen. Dit gebied is de waterscheiding tussen de rivieren Moezel en Dhron. Vele auto staan geparkeerd om een blik in de verte te werpen. We gaan iets verder een pad op naar het noorden waar we ons neerzetten op een wandelbankje. Van hier hebben we een mooi uitzicht op Leiwen (links) waar we zijn begonnen en Trittenheim (rechts) waar we door kwamen met de bus. En verder: de ene wijngaard na de andere. Aan de rand van Trittenheim worden een paar huizen gebouwd. Er is blijkbaar geen leegstand in dit dorp.
We wandelen in een landschap waar veelvuldig dank gezegd wordt aan God, waar zijn hulp wordt ingeroepen, waar om zijn zegen wordt gevraagd. In een rotswand is een kleine nis gemaakt waarin een kruis en een Christusfiguur zijn geplaatst, even linksonder hangt een crucifix, rechtsonder hangt een bordje van leisteen met daarop de tekst:
Gott segne den Weg
auf dem Ich gehe
Gott segne das Ziel
für das Ich lebe
We lopen nu in een gebied van historische importantie. Volgens informatieborden (met o.a. een Nederlandse tekst waar wel wat aan te verbeteren valt) heeft hier de latere keizer Constantijn gestaan, toen het Romeinse Rijk de grenzen ver naar het noorden verlegd. Hij was toen heerser over Gallia en Britannia. Hij had zich gevestigd in Trier. Later werd hij keizer in zijn nieuwe hoofdstad Constantinopel (nu Istanbul). Er zijn hier nog grotten die naar Constantijn zijn genoemd, maar we slagen er niet in die te vinden. We gaan verder over de hoofdroute en treffen een groot zonnepark aan. Dit zal veel energie opleveren voor de omgeving.
We lopen door bossen en treffen weilanden aan. De route buigt sterk naar beneden om bij de Kapel van de Martelaars uit te komen. Deze Kapel ligt aan de doorgaande weg naar Neumagen – Dhron. Volgens de verhalen zouden christenen (voor de tijd dat Constantijn het christelijk geloof bestaansrecht gaf in zijn rijk) in Trier vervolgd en gedood zijn.Vanaf Trier tot op de hoogte van deze kapel zou de rivier bloedrood hebben gekleurd. Vanaf de Kapel voert een kruisweg naar Neumagen – Dhron. Voor de eerste huizen van het dorp gaat de route nog dichter langs de rivier en zien we het dorp aan de achterzijde.
De aanwezigheid van de Romeinen in deze streek in reeds lang vervlogen tijden wordt hier nog wel herdacht. Uit toeristisch oogpunt is dat wel van belang. Een Romein meer of minder scheelt al gauw een handvol euro. Er is zelfs een houten schip gebouwd waar je een tochtje mee kunt varen. Er zit een laat-Romeinse motor in, maar je kunt er ook voor kiezen om als groep te gaan roeien, niet als galeislaaf, maar als toerist. Als sinds de Romeinen hier verbleven is er wijnbouw. Dat heeft het dorp in de loop der eeuwen geen windeieren gelegd. Langs de oever en de promenade staan vele grote woningen. Deze panden zijn echter eerder uit de negentiende eeuw dan uit de Romeinse tijd. Uit de Romeine tijd is nog wel één en ander te zien, alhoewel wij het niet hebben gezien. Het grondpatroon van een castellum is nog te zien. In het museum van Trier zijn meerdere vondsten uit dit dorp te zien, de belangrijkste vondst is wellicht dat van een stenen wijnschip, dat door huidige bouwers nagebouwd is tot het voornoemde wijnschip. We komen uit bij het gebouw van de plaatselijke zeilvereniging, aan de muur is aangegeven hoe hoog het water heeft gestaan op 21 december 1993. 11,28 meter staat vermeld, net onder het bovenste raam.
Wij kunnen met droge voeten naar de begraafplaats en de auto lopen, die in de zon heeft gestaan. Wanneer we het dorp uit rijden zien we een bordje dat wijst naar de Joodse begraafplaats.
Willems Wonderlijke Wandelingen 