Stationswandeling Brummen – Dieren

Op het station van Brummen is het een komen en gaan van jong en oud. Velen kiezen het Tolzichtpad dat door een bosgebied naar het centrum van Brummen gaat. Mijn tweede wandeling van deze Witte Donderdag kan beginnen. Nog steeds komt er hemelwater naar beneden. Gelukkig niet in grote hoeveelheden. Langs deels dezeklfde route als mijn vorige wandeling vandaag kom ik weer langs de golfbaan op het Landgoed De Engelenburg, dat trouwens eigendom is van de verzekeraar ASR. Nog steeds wordt er geslagen en tee gedronken. Ik passeer D’Anjelier en een postbode op een electrische scooter komt mij volgeladen tegemoet. Even later komt hij mij iets minder volgeladen geruisloos achterop. Ter hoogte van Willem’s Hoeve (of is het Willems Hoeve?) ga ik in zuidelijke richting door dit halfopen landschap. Ik steek de Brummensebeek over en volg de Eerbeekseweg, zowaar in de richting van Eerbeek. Maar niet voor lang, want het eerste de beste bosgebied aan mijn linkerhand ga ik in. Hier is ook modder aan te treffen voor de welwillende wandelaar. Aan de oever van een water ga ik door dit rustige gebied. De Lichtenbeltweg (gaat deze weg naar Lichtenbelt?) steek ik over. Heb ik al geschreven dat ik inmiddels ook op het Hanzestedenpad en het Trekvogelpad heb gelopen? Vanuit Brummen is dit een populair wandelgebied. De rabatten staan op enkele vol water, op andere plekken heerst nog de droogte.

Ik ga naar het volgende landgoed. Fraai aangekondigd als ‘particulier beheer met passie’. Tegenwoordig kun je ‘passie’ overal aan vastplakken. Het gaat hier om Landgoed De Wildbaan, ook eigendom van ASR. Nu ben ik verzekerd van een goede wandeling. Wanneer ik Spankeren nader kom ik voor de verandering over een landgoed. Ditmaal heet de plek De Bockhorst. Ik kan over een smal bospad lopen parallel aan de Bockhorstweg. Wanneer ik afsla naar de Beukenlaan kan ik het Rijksmonumentale Huis zien staan. De Beukenlaan is afgesloten voor doorgaand verkeer, middels een balk over de onverharde weg. Middels de Kerkweg kom ik aan de rand van Spankeren.

Ik blijf langs de rand lopen en kom uit bij het beroemde kanaal tussen Apeldoorn en Dieren. Het is al lang niet meer geschikt voor scheepsvaart, tenzij u daar ook een kano of een kajak onder schaart. En ook kom ik uit bij de natuurspeelplaats met de treffende naam Groen Geluk. Er mag hier niet worden gerookt. BOA’s liggen in de struiken klaar om u aan te spreken op uw rookgedrag. Dwars door een bedrijventerrein ga ik de bebouwde kom van Dieren in. Tussen alle politici die hier worden geëerd met een straatnaam hoort ook Pieter Jelles Troelstra, de man van de mislukte revolutie. Dieren koestert haar revolutionairen, al moet die helemaal uit Fryslân komen. Dwars door een winkelcentrum kom ik via de Koningin Mariastraat (wie was koningin Maria? vertaling van queen Mary? de moeder van Jezus?) uit bij het station met de bijzondere loopbrug. Ik heb nog even de tijd voordat mijn trein naar Deventer naast het perron verschijnt. Mensen keuvelen of wachten bij de Kiobas voor een warme hap op deze druilige dag. De trein komt er langzaam aan en stopt naast het afgesproken perron. De wandeling zit er op. Het was een mooie wandeldag.

Bart van der Schagt
18 stationswandelingen rondom de Veluwe
wandel van station naar station
Anoda Publishing 2025

wandeling 09 : station Brummen naar station Dieren – 13 kilometer