DE CAMINO ROEPT

Twee mensen gaan op pad.
De één gaat op pelgrimage.
De ander gaat op antipelgrimage.
De één gaat te voet.
De ander gaat met de camper.
De één is theoloog en werkzaam aan de Radboud Universiteit en als gevangenispastor. Verder is zij betrokken bij de pelgrimstocht in de Betuwe ‘Wegen met zegen‘.
De ander is theoloog en emeritus hoogleraar aan de Univfersiteit van Amsterdam. .
Margreet gaat te voet van Vézelay naar Lourdes.
Haar man Patrick gaat achter haar aan en haar vooruit met de camper.
Margreet Sanders zou met iemand gaan lopen, maar die viel uit.
Nu is manlief de aangewezen persoon om met haar op pad te gaan. Maar wel met die camper, niet te voet. In de camper hoopt hij nog aan het werk te kunnen. Hij wil een boek afronden. Hij wil een boek beginnen over de verhouding van Bob Dylan en Leonard Cohen, beiden joodse jongens die een andere religieuze weg zijn ingeslagen. Daarnaast zal hij gaan werken aan de tekst van dit boek.
De één heeft 8 kilo wegende rugzak om.
De andere heeft 50 kilo boeken in de camper.

De bedoeling is om op 22 oktober 2023 in Lourdes aan te komen. Dit is de 60ste verjaardag van Margreet. Om op tijd daar aan te komen is de start gepland op 10 september 2023. Uiteindelijk heeft zij 766 kilometers te voet afgelegd. Beide echtelieden waren vaak in Lourdes geweest om allerlei groepen te begeleiden. Daarnaast had Margreet ervaring met de Camino van het Portugese Porto naar het Spaanse Santiago. Patrick is niet zo’n wandelaar. Hij leest en schrijft liever. Zo zijn de taken mooi verdeeld. Margreet zal onderweg haar eigen pelgrimsonderkomens zoeken en leven als een pelgrim. En met enige onregelmaat ontmoeten beiden elkaar.

Patrick gaat aan de slag met schrijven, met vastleggen. Elk hoofdstuk is verdeeld in twee delen. Het grootste deel gaat over zijn eigen bezigheden, zijn pogingen om contact te houden met Margreet, zijn fietstochten om haar te ontmoeten, zijn maaltijden, zijn schrijfwerk, zijn ontmoetingen, zijn dagen van stilte om hem heen (‘to be on your own’). Een korter gedeelte is gewijd aan de etappe van Margreet, maar in de hoofdmoot van het hoofdstuk komt Margreet voldoende aan bod, zodat er geen onbalans is. Hij schrijft over een pelgrimage (het hele leven is een pelgrimage), niet maar een wandeling van A naar B. Hij moet niet zo veel hebben van de opleving van het pelgrimeren in een gesaeculariseerde wereld. Een Pelgrim zonder God, daar kan hij zich niets bij voorstellen. Een pelgrimage moet minstens een religieuze bedoeling hebben. Wat drijft de antipelgrim zelf tijdens de tocht door het leven? Hij is bezig met God en de dood, gebruikt veelvuldig apocalyptische taal, denkt na over de goddelijkheid van Maria, bid dagelijks het Paternoster en het Weesgegroet. Hij ziet het christelijk geloof als een religie van hoop.
Elk hoofdstuk heeft als begin een verwijzing naar een liedtekst die te maken heeft met wandelen of reizen in het algemeen. Als hoofdtekst gebruikt hij woorden van Bob Dylan uit diens nummer ‘Like a Rolling Stone’. “To be on your own, with no direction home, (like) a complete unknown”. Hij ervaart momenten van alleen-zijn, terwijl de pelgrim andere pelgrims ontmoet en kortstondig het leven deelt.

Er valt nog veel meer te delen uit dit boek met foto’s en kaartjes, waarin de camper is ingetekend. Over de wandelingen die Margreet heeft met hun dochters, over de warme ontvangst door een vriendinnengroep in Lourdes. Over de ontvankelijkheid van Margreet voor alles wat zij onderweg tegenkomt aan geloof en devotie en haar betrokkenheid bij de mensen in Lourdes.

Het is een mooi boek met een bijzondere invalshoek en het geeft veel stof tot nadenken.
De wandelgids van ‘Wegen met zegen‘ heb ik, met het mooie notitieboek.
Deze pelgrimstocht komt hoger op mijn lijstje te staan.

Patrick Chatelion Counet
De Camino roept
Verslag van een antipelgrim
uitgeverij Adveniat 2025
ISBN 9789493395107

Dit boek ik ontvangen van de uitgeverij voor een recensie op mijn wandelwebsite.