Fiets- en Wandelbeurs

Wandellief en ik maken vandaag ons debuut op de Fiets- en Wandelbeurs in de Jaarbeurshallen te Utrecht. Jaarlijks zien we de berichten over dit meerdaagse spektakel voorbij komen. Via Vrienden op de Fiets, waar wij sinds kort gastadres bij zijn, kunnen we aan goedkope toegangskaarten komen. In de trein naar Utrecht, we zijn noch op de fiets noch te voet, zijn we reeds op zoek naar medesenioren met rugzak (voor alle folders en hebbedingen en aankopen) en goed geschoeide voeten. Of was het rondkijken al begonnen op ons vertrekstation? Vanaf het stationsplein gaat er een stroom senioren de roltrap af en de Croeselaan over. In de eerste ontvangsthal die wij binnentreden staat al een enorme grijze golf te wachten om naar binnen te komen. Er zijn meerdere ingangen, maar wij zijn en blijven honkvast. Naast mij staat Ankie van Dijk van Wandelnet te wachten. Altijd in beweging, maar nu even niet. Zij waakt op andere momenten over de witrode wandelingen en nog veel meer.

Dan gaan de deuren open, de kaartjescontroleurs staan gereed met bijpassende electronica. Een enkeling koopt nog een kaartje. De mensen schuivelen met ingehouden adem verder. We zijn binnen en we zien mensen alle kanten uitgaan. We kijken eerst eens rustig rond en we merken dat wij bij de afdeling fietsen en fietsparcoursen en accesoires zijn terecht gekomen. Tientallen mensen staan voor de uitstalling van fietshelmen, zeker de helft van de aanwezigen past een helm. Veiligheid voorop. Onze helmen hangen aan onze fietssturen. Daarnaast hangen fietssloten van ABUS in vele soorten en maten en gewichten. Daar verwijlen wij enige tijd in het gezelschap van een verkoper. Het resultaat is dat wij naar een aanpalende stand worden verwezen voor de electronische betaling van een nieuw kettingslot. Mijn rugzak biedt een voorlopig onderkomen aan dit kettingslot. Wij wandelen verder langs fietshandschoenen (ook geschikt voor wandelaars) en overzetzonnebrillen en zadelpijn. Niet dat hier tegen een geringe vergoeding zadelpijn is aan te schaffen. Hier zijn anti-zadelpijnzadels te kopen. Dit uiteraard na een korstondige meting van het persoonlijke zitvlak. Bij voldoende draagvlak kan overgegaan worden tot aankoop. Na enig rondlopen en aanraken en bekijken en bevragen en kijk daar eens en heb je dat gezien en heb jij die folder al gaan we plaatsnemen bij één van de plaatsen van ravitaillering. Er worden ons geen zakjes met reepjes en pakjes aangereikt. Zelfs geen drinkbus. Nee, wij dienen zelf in de rij te gaan staan en te wachten en langzaam vooruit te schuifelen. Aan het einde van de rij wordt de rekening opgemaakt. Wanneer ik bij de picknickbank kom waar mijn Wandellief/Fietslief zit is zij reeds in druk gesprek met andere rustzoekers.

Pelgrims kunnen eenzame personen zijn in het landschap, lopend van klooster naar parochiehuis naar klooster. Hier klonteren de pelgrims samen met de vele stands van organisaties die zich bezig houden met pelgrimages. Santiago, Rome, Vessem en vele andere plaatsen in binnenland en buitenland. De Via’s vliegen ons om de oren. Er zijn ook Betuwse Wegen met Zegen. Ik heb het routeboekje, maar van start gegaan ben ik nog niet. Soms denk ik er over om in Nederland alle pelgrimsroutes te gaan lopen. In de stands/marktkramen hangen kaarten van Frankrijk, Spanje, Italië, Nederland. Gekleurd staan de route’s er op. Fokko Bosker, ja, die van die mooie gidsen van uitgeverij Noordboek, wijst mij op de pelgrimsmogelijkheden in het noorden van het land. Op een route in Fryslân kun je overnachten in kerkgebouwen. Opvallend dat in deze jaren van ontkerkeling de ene na de andere pelgrimstocht in ere wordt hersteld of geheel nieuw wordt ontworpen. Wat is dat toch? Worden op deze tochten latente vragen over zingeving opgeroepen? Een volgende culinaire stop hebben we in de grote ruimte van Vrienden op de Fiets, deelnemers aan deze beweging kunnen hier naar binnen voor thee, koffie en een koekje en een gesprek aan één van de statafels. Het valt op dat het niet moeilijk is om in gesprek te komen met andere bezoekers van de beurs. Ieder zit vol verhalen over tochten en lekke banden en kapotte zolen en bijzondere adressen voor een overnachting.

De wereldfietsers hebben vele kramen en opstellingen. Lange fietstochten in overvloed. In 2009 zijn we over de Groene Weg naar de Middellandse Zee gefietst en we denken er soms over om die prachtige tocht nog eens te fietsen (maar dan zonder tent). We praten even met de man die bij deze route staat over overnachtingsmogelijkheden (buiten campings). Deze week begon ik mijn eerste wandeling uit de gids wandelen in de Stichtse Rijnlanden. Deze gids is geschreven door Cock Hazeu en Peter Kuiper. Zij zitten achter een kraam met de vele gidsen die zij hebben geschreven. Even een babbeltje gemaakt. Bij de kraam van uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig schud ik even de hand van Lourens Vellinga. We kennen elkaar alleen op schriftelijke wijze, maar nu zien wij elkaar in het wild. Bij een andere kraam staat Tim Voors, met zijn boeken en schilderijtjes. We gaan weer even pauzeren en zitten aan tafel met een echtpaar uit Veenendaal dat veel wandelt. Zij zijn aan de wandel geweest met de GR5, maar zijn gestopt bij de Alpen, daar ging het helaas niet meer. Toch een eind gekomen. Er resteert ons nog een deel van de fietsafdeling. We komen terecht bij de tandems. Een club enthousiaste amateurs/liefhebbers wil aanstaande tandemisten wel een zetje geven om aan het parcours te beginnen. Ik zet onze spullen bij Annie neer en wij beklimmen een tandem, een Hase Pino. Uitermate geschikt voor vreemde vogels. Voorop gaat Fietslief op haar zitje zitten met haar eigen pedalen. Ik ga zitten op het hogere zadel met ook mijn eigen pedalen. Het begin kenmerkt zich door een slingerachtige beweging dat ik enige tijd kan volhouden. Dan komt de vaart er in. Bochten links en rechts, zelfs een U-bocht die het uiterste vergt van de tandem en de berijders. Veilig komen wij, met zelfs een gedeelte gefietst te hebben tegen de stroom in, terug bij het begin. Een mooie ervaring.

Het loopt inmiddels tegen vijven. We nemen afscheid van de beurs en alle kramen en berichten en verhalen. Over de routes in Zweden, over die route in het Noorden van Duitsland, over …. De hallen lopen langzaam leeg en de stoet gaat naar het station.