Nijkerk : een groot Ommetje

Grootse plannen had ik voor een wandeling.
Weer een wandeling in de buurt van Zwolle.
Of een begin maken met de meerdaagse wandeling over de Utrechts Heuvelrug.
Deze route start in Huizen.
Maar een staking op en naast het spoor gooit roet in het eten.
Daar komt bij dat ik net begonnen ben in een boek van Pieter Hoexum over de filosofie van een ommetje.
Dan maar een ommetje maken vanaf huis. Maar een ommetje (15-20 minuten ?) is wel kort om de dag mee door te komen.
Op mijn TopoGPS-app kan ik een wandeling oproepen vanuit elk startpunt en met elke afstand. Ik probeer net zo lang totdat ik een geschikte route vind.
Zo ga ik op pad met een grote Om. Eerst langs het nieuwe gemeentehuis (of stadhuis?), waar burgemeester Renkema na 18 jaar afscheid neemt als burgemeester van Nijkerk. Door het centrum en langs het voormalige stadhuis. Het oude gedeelte zal blijven staan, maar de toevoegingen in de loop der jaren gaan verdwijnen. De vrijgevallen ruimte wordt opgenomen in grootse plannen voor een nieuwe invulling van het havengebied. Over de Nijverheidsstraat maak ik wederom kennis met de bedrijvigheid van deze stad. De agrarische sector is nadrukkelijk aanwezig met vestigingen van de Barneveldse veevoederfabrikant De Heus en zuivelgigant Arla, een cooperatie van Deense oorsprong. Ik verlaat de bedrijvigheid en ga naar rustiger oorden. In een eerste rustig oord ligt Kasteel De Berencamp, grotendeels onttrokken aan het zicht door de bomenpartijen en struiken. Het kasteel wordt particulier bewoond door een jonkheer en de zijnen. Wat ik wel duidelijk kan zien is de imposante duiventil. In vroeger tijden mochten alleen adellijke personen duiven houden. Of veel duiven van dit Hilton van de duiventillen gebruik maken weet ik niet, nu is het rustig. Geen gefladder. Geen gekoer. Geen in- en uitgaande boodschappen.

Voodat ik de Snijderssteeg in ga zie ik Salentein liggen. Sjiek restaurant en trouwlocatie. Daarbij is het witte (of is het grijs?) gebouw een rijksmonument. Vele eeuwen lang is hier gebouwd en aangevuld en veranderd. Het huidige aanzien dateert uit 1906. De Salentein is eigendom van de puissant rijke Pon Holding, dat hier ook decennialang kantoor hield. Zowel De Berencamp en De Salentein vallen nog net onder het bewind van de gemeente Nijkerk. Beide plaatsen zijn in het verleden in één hand geweest. Maar laat ik naar eenvoudiger onderkomens wandelen. De Schremmersteeg en de Diermenseweg brengen mij over een rustig asfaltweggetje. De vuilniswagen rijdt mij achterop en stopt naast mij wanneer ik aangekomen ben bij Nieuw Bokhorst. Ik wordt niet meegenomen. Hier, op deze plek, is een rustpunt, maar ik ben nog maar net onderweg. Te vroeg voor een moment van rust. Wanneer ik verder wandel in alle rust heb ik plots prachtig zicht op kasteel Oldenaller. Een plek waar wij vaak te vinden zijn op de zondagmiddag. En niet alleen wij want het is een geliefde plek voor een wandeling en het Klompenpad Oldenallerpad komt er langs. De drukke Nijkerkerweg steek ik over en ga de Hogesteeg op waar ik twee wandelaars tegenkom. De Hogeweg brengt mij bij het spoor, waar deze maand gewerkt gaat worden. In een weiland is een werkplek gemaakt. Meerdere portocabins staan opgesteld. Een personenauto staat op het terrein. Een man staat op de eerste verdieping in de deuropening en telefoneert. Heeft hij vandaag oppasdienst? Op de Tintelersteeg loop ik op het Oldenallerpad. Dat geeft ook de mogelijkheid voor de route om van het gebaande pad af te gaan. Langs de rand van een akker tref ik een lichte hoeveelheid modder op het smalle pad. Even verderop, iets voorbij de tien kilometer, zie ik een bankje, met verborgen zicht op de Veldbeek. Wanneer ik mijn thee drink lopen twee dames achter mij langs. Wanneer ik mij klaar maak om te vertrekken komen nog twee dames aangewandeld. Ik vermoed dat zij het populaire klompenpad volgen.

Nog even blijf ik in de buurt van de Veldbeek, totdat ik bij een schaapskooi kom, waar alleen een houten schaap aanwezig is. Het is hier nog steeds Landgoed Oldenaller. Aan de overkant van de Hogesteeg ligt Hoeve Ruimzicht waar kleinschalige dagopvang en logeeropvang is. De Hogesteeg volg ik misschien wel anderhalve kilometer. Ook hier wandel ik in alle rust. Een enkele boerderij is langs deze steeg te zien. Ik stap over op de Bussenweg, ook hier weer een bosrijk gedeelte van de route. Het is hier een mooi afwisselend terrein. Coulissenlandschap, ieder moment weer een ander decor. Afwisseling van bossen, akkers en kleine heidevelden. De Bussenweg loopt uit op de Beulekampersteeg, een asfaltweg die ik lang volg. Her en der staat een boerderij of voormalige boerderij. Eén van de huizen wordt gesierd met het bord VERKOCHT. Deze weg gaat door langs boerderij Beulekamp en komt uit in Nijkerk. Mijn weg slaat af naar links en gaat over het Nieuwe Beekpad. Zo loop ik tegen De Elzenhoeve aan, een terrein met vakantiehuisjes. Langs de weg zijn oude huizen afgebroken en wordt er gewerkt aan nieuwbouw. Busjes van bedrijven staan langs de weg geparkeerd. Een man haalt gereedschap uit een la in zijn bus en loopt terug naar de bouwplaats. De Deuverdenseweg loop ik nu af, langs de Kruishaarderberg en ik kom uit in een paardengebied waar ik de Vossepoel in ga, dat ook onderdeel is van Landgoed Oldenaller. Aan de overkant van de drukke Barneveldseweg, net ten zuiden van Driedorp, kom ik op het terrein van landgoed Slichtenhorst, dat in vroegere tijden viel onder het bestuur van het klooster van het Duitse Paderborn. Hier staan eeuwenoude boerderijen. Klein Ehrental en Ehrental zijn belangrijke namen op Landgoed Slichtenhorst (350 hectare). Een van de beroemde bewoners van Slichtenhorst was Brant van Slichtenhorst (1587/1588 – 1666). Hij was één van de pioniers die naar Noord Amerika vertrok. Hij was de stichter van de Beverwijck, een nederzetting in de buurt van Fort Oranje en bij de Hudson rivier. Uit deze nederzetting groeide de stad Albany, de hoofdstad van de staat New York.. Op het landgoed ligt de Wijngaard Aan de Brede Beek. Op deze grauwe dag ligt de wijngaard er niet sprankelend bij. Op de Slichtenhorsterweg, net na de blauwe bessen van Van Dijk, neem ik een korte pauze. Nog even en ik wandel de bebouwde kom van Nijkerk binnen. Op de rotonde van de Chopinlaan word ik aangesproken door een bekende (op afstand) en wij maken nader kennis en praten over fietsen en wandelen. Nog even doorzetten en ik ben weer thuis. Nijkerk heeft een prachtige omgeving om te wandelen.

Nijkerk
Een groot Ommetje
23 kilometer