Op een dag werd de ‘reis-naar-mijn-moeder-dag’ een ‘wandel-naar-mijn-moeder-dag’.
Iedere woensdagmiddag werd in beslag genomen, 15 jaar lang, door een beozek van Rob aan zijn moeder in Huizen. Eerst vanuit Amsterdam de trein naar Naarden/Bussum, vervolgens met de bus naar Huizen. Keer op keer. De reis heen en weer. Week na week. Maand na maand. Tot zijn zenleraar tegen zijn leerlingen zei dat zij elke dag 25 minuten dienden te mediteren. “Behalve als je het druk hebt. Dan twee keer een uur.” Dit deed mij denken aan Maarten Luther die iets vergelijkbaars zei over bidden. Rob besluit vanaf dat moment om vanaf het treinstation tussen Naarden en Bussum te gaan wandelen naar Huizen, naar zijn moeder. Een meditatieve wandeling zou het kunnen worden, maar ook tijdens een wandeling dien je op te letten en het bestaan niet onder te laten gaan in de meditatie.
In deze Terloopse aflevering beschrijft hij zijn wandeling heen en een iets andere wandeling weer. De plekken waar hij een boterham nuttigt (driemaal), de plek waar hij de roodborsttapuit ziet, de bossen en de bomen, de huizen en de heide de horeca en de schapen, de Tafelberg en het vinkenlaantje. Iedere woensdagmiddag. Week na week.
Hij doet boodschappen voor zijn moeder, zeulend met tassen.
Hij duwt haar voort in haar rolstoel.
Zij bladeren in het reformatorische tijdschrift Terdege.
Hij wordt herinnerd aan haar kerkgang.
Ik kreeg niet de indruk dat de trouwe wekelijkse gang (al dan niet meditatief) een onverdeeld genoegen was voor de schrijver. En toch, lijkt hij meer op zijn moeder dan op het eerste gelees blijkt. Hij refereert er zelf aan. Wanneer hij eren enkele keer in het vallende duister terugwandelt naar de trein, voelt hij zich vervreemd in het duister, net als zijn moeder. Net als zijn moeder springt hij de berm in wanneer er een auto op de weg hem nadert, zoals zijn moeder het deed met fietsen. Hij verhaalt van de geacteerde dienstbaarheid van zijn moeder. Is de wekelijkse tocht van een trouwe zich opofferende zoon soms ook een geacteerde dienstbaarheid?
Laat je als lezer meenemen op de wekelijkse tocht, met een fysieke kaart (ook getekend in het boekje) en een innerlijke kaart over de relatie van zoon tot moeder.
![](https://willemswonderlijkewandelingen.com/wp-content/uploads/2024/06/img_3436-1.jpg?w=216)
Rob van Essen
Heen en weer
– een wandeling –
uitgeverij Van Oorschot juni 2024
ISBN 9789028242715
60 pagina’s
Dit boek heb ik ontvangen van de uitgeverij voor een recensie op mijn wandelwebsite.