Wildwandeling 2 – Noord-Ginkel

Heidebloemplas

Mijn wandeling begint bij het Natuurcentrum Veluwe.
Hoeveel Natuurcentra Veluwe zullen er zijn?
Of is deze plek de enige op de gehele Veluwe?
Hoe het ook zij, deze plek trekt aandacht van wandelaars en fietsers.
Net op het moment dat ik wil beginnen aan mijn wandeling komen vier wandelaars aangelopen die even de tijd nemen om het centrum binnen te stappen. Ik laat dit achterwege. Ik ga buiten stappen. Ook mooi. Eerst over een smalle asfaltweg, waar op dit moment geen auto zich durft te vertonen. Achter het gesloten toegangshek van de Hindekamp staat een groot edelhert. Daar stond het beest de vorige keer dat ik hier langs kwam ook. Ik heb het sterke vermoeden dat hij er morgen nog staat. Sommige zaken veranderen niet.
Ik sla scherp rechtsaf af en ga de Heidebloemallee op. Direkt Na het hoge hek sla ik linksaf en ga op weg naar een nieuw wildscherm. Of het wild afgeschermd wordt weet ik niet, maar ik zie geen wild. Ik weet het. Ik ben al veel te laat. Maar misschien is een dier laat opgestaan en nog bezig met zijn ontbijt op de weide. Ik keer terug naar het hoofdpad en maak vervolgens weer een uitstapje. Ditmaal niet naar een wildscherm, maar naar een wildplas. De Heidebloemplas. Een vlonderpad brengt mij naar twee vlonderbankjes die beide bezet zijn. Twee dames zijn druk in gesprek op het rechterbankje. Een alleenszittende man op het linkerbankje maakt aanstalten om weg te gaan. Ik kan even zitten en een beker koel water tot mij nemen. Dan komt een man op een fiets naderbij. Ik stap op. Deze plek ligt langs een Klompenpad. Dat zou een reden kunnen zijn voor de lokale drukte.

Kort na de Heidebloemplas ga ik op een splitsing linksaf en dan wordt het plots rustig, nog rustiger dan voorheen. Ik kom langs een rustgebied voor dieren. Wanneer je er van uitgaat dat de mens een dier is, mogen mensen hier dan ook rusten? In het dagelijks leven gaan we daar toch niet van uit. De volgende bijzonderheid is een heideveldje aan mijn rechterhand. Aan het einde van het veldje sla ik linksaf en dan sta ik op de Westerbergselaan, een breed zand/graspad. Links is nog steeds het rustgebied. Een kleine waterpoel zou geschikt zijn voor de dieren in het rustgebied, maar ik zie geen sporen. Ook bij wildkijkscherm Noord-Ginkel (1) zie ik geen sporen of bewegingen. Even verderop staat wildkijkscherm Noord-Ginkel (2). De nabijheid van twee schermen doet vermoeden dat er veel wild is te zien. Eén scherm is daarvoor niet toereikend. En dan .. volgens de kaart zou ik hier af moeten slaan, maar op welk pad? De donkerrode lijn is duidelijk. Ik kijk en kijk. Dan zie ik een spoor van een pad. Wanneer ik dichterbij kom zie ik zelfs een paaltje met een markering. Een rood vlak met een witte driehoek. Inderdaad, hier begint een smal pad dat tussen de bomen door slingert. Tegen de stam van een ranke boom zie ik een specht. Welke soort specht? Ik ben al blij dat ik een specht in zijn algemeenheid herken. Op mijn topografische kaart staat dit pad niet vermeld. Lang loop ik op een haast vergeten pad. Een keer links. Een keer rechts. Bij elke stap is het rustig. Aan de rand van het bos stap ik een breed pad over en ga een klaphek door. Tussen akkerland door ga ik verder. Een brede strook van kleurrijk en bloemrijk akkerland vergezelt mij. Een boer kan er subsidie voor krijgen, en het is ook nog in zijn/haar eigenbelang dat allerlei insecten blijven leven en leven doorgeven. Een stil chaletpark (een stacaravanpark?) geeft mij ruimte om verder te gaan. Dan nadert de start van deze rustige wandeling. Weer nieuwe paden bewandeld.

Pieter & Coby Metz – Wildwandelingen op de Veluwe – Wandeling 02 Noord-Ginkel – 6.5 kilometer