
De één vindt het prachtig.
De ander vindt het niets.
Een derde vindt het een aantasting van het bos.
Net nadat ik het station van Klarenbeek Decentraal heb verlaten kom ik er mee in aanraking. Gelukkig heb ik net een uitgebreide pauze gehouden. Een appel gegeten. Een peertje verorberd. Een paar mokken thee gedronken. Ik moet het kunnen verwerken wat ik nu tegenkom. Het is een kabouterbos. Van te voren word ik al gewaarschuwd via borden. Gelukkig maar. Links en rechts van het pad kabouters in allerlei kleuren en soorten en maten en bezigheden. Op boomstronken. Op omgevallen bomen. Tegen nog net niet omgevallen bomen. Aan boomtakken. Het gaat maar door. Iemand heeft hier veel tijd en geld en energie ingestoken. Na ik weet niet hoelang kan ik links afslaan en dieper het bos in. Hier durven de kabouters niet te komen. Het is ook veel te droog alhoewel de watergang die ik via een houten brug oversteek anders doet vermoeden. Daar waar op mijn kaart blauwe plassen zijn ingetekend is slechts dorheid te vinden. Bij De Havik (een voormalige boerderij?) ga ik dieper het bos in. Gelukkig tref ik hier nog een watergang. Misschien is dit wel de Klarenbeek. Aan de overzijde van de beek zie ik de contouren van landgoed Het beloofde land. Sinds 2003 wordt er hier gewerkt aan de vorming van een landgoed, waar het agrarische werk omgezet wordt in natuurwerk. Met daarnaast de mogelijkheid om een bijzonder woongebouw op het perceel neer te zetten. Pas in 2008 werden de plannen goedgekeurd en na twee jaren stond het woonhuis er. Het woonhuis heeft de vorm van een kasteel en wordt omringd door een gracht. Er is ook een Bed & Breakfast (zoals dat heet in de plaatselijke tongval). Ik ben nog niet toe aan een bed en wandel verder en kom op een traject dat ik van de wandeling van Twello naar Klarenbeek ken. Bij het kubistische huis Ekeby gaat de route een iets andere weg om dan weer over een gedeelte dat bekend is van eerder te komen.

Ik ga op weg naar Voorst. De naamgever van de gemeente. Over een mooi traject kom ik langs de Voorsterbeek die zich wentelt door het vlakke land. Ik passeer boerderij de Kolke, met kampeerterrein en een landgoedwinkel. De geschiedenis van deze boerderij gaat terug tot 1405. Sins 1924 boert hier de familie Wassink. Er wordt gewezen op de mogelijkheid om ijs te kopen, maar ik weet mij succesvol te ontworstelen aan deze verleiding en loop de rondweg van Voorst onderdoor. Hier ben ik op de Klarenbeekseweg. In een weiland wordt heen en weer gereden met machines. Een paar huizen staan te koop. Verder is het rustig. Dan de Wilhelminaweg op die uitloopt op de Olde Wheme, de oude pastorie van de hervormde gemeente van Voorst. Ooit woonde hier de befaamde theoloog en hoogleraar Miskotte, die zich bij zijn emeritering hier vestigde (1959-1976) en verder las en studeerde en schreef. Vergis ik mij of heeft de tuin recent een drastische verandering ondergaan? Langs de gesteigerde kerk kom ik op het Kerkepad. Zouden er nog kerkgangers zijn die hier over lopen? De Protestantse Gemeente hier is samen met die van Wilp en van Klarenbeek. De kerkdiensten rouleren tussen deze drie plaatsen. Verder zijn er twee predikanten en een kerkelijk werker. Ik loop verder over het pad dat door het groen en langs heggen loopt. In de verte zie ik Zuphen.

Langs een grote vijver staat een uitkijkwand met gepaste gleuven waardoor watervogels kunnen worden waargenomen. In mijn geval zijn ze al wegggevlogen toen ik naderde. Ik blijf daarom maar weg van het plankier. Op iets drogere grond maak ik een scherpe bocht naar rechts. Hier schieten scholieren op weg naar huis langs mij heen op de fiets. Ik ga door het bosgebied dat hier is. Onder de bomen is een kleurrijk tapijt neergelegd. Dan kom ik op het terrein van Pluryn, locatie De Beele. Hier wordt van alles gedaan om jongeren op te vangen en een betere voortgang in het leven te geven. Ik loop het terrein af door de brede poort. Dan een lange rechte weg omzoomd door bomen en aan mijn rechterhand wordt getennist en gevoetbald, maar niet op deze vrijdagmiddag. Ik kom uit bij de rotonde die begin of einde van de rondweg is. Een politieauto met zwaailicht en sirene komt langs gesneld. In Voorst is altijd wat te doen. Nog even en ik ben bij het station van Voorst/Empe. Hier kan ik de volgende keer verder gaan. Maar eerst wachten op de trein van Arriva en dan naar Apeldoorn.

Bart van der Schagt
18 stationswandelingen rondom de Veluwe
wandel van station naar station
Anoda Publishing 2025
wandeling 07 : station Klarenbeek naar station Voorst/Empe – 11 kilometer
Ontdek meer van Willems Wonderlijke Wandelingen
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.