Kasteelwandeling Hulckesteijn

Het is dinsdag.
Tijd voor een Kasteelwandeling in Gelderland uit de wandelgids van Gegarandeerd Onregelmatig.
De wandeling die aan de beurt is de wandeling vanuit kasteel Doorwerth. Een wandeling door de bossen op de hellingen langs de Nederrijn. Maar hoe zit het met de bomen? Het ene na het andere filmpje van boswachters gaat over de tafel. De oproep is om deze week niet te gaan wandelen in de bossen. De paden moeten nog worden vrijgemaakt. Er kunnen nog takken, klein en groot, een neerwaartse beweging maken. Is het dan wel verstandig om daar te gaan wandelen? Andere kasteelwandelingenh lijken ook in beboste terreinen te liggen.
Dan maar wat anders. Klompenpaden lijken te maken te hebben met een ander probleem, namelijk grote wateroverlast. Beelden van ondergelopen paden komen ook voorbij. Voor een zwempartij kunnen we beter naar het plaatselijke zwembad gaan.
De volgende mogelijkheid is de polder om de hoek. De Arkemheenpolder, een Natura2000-gebied. Een groot gebied van 1422 hectare waar vogels hun gang kunnen gaan. Ik knutsel een route in elkaar van gepaste omvang. Er is niet veel keuze in het maken van de route. Er gaan smalle verharde wegen door het gebied, met een fiets/voetpad over de Arkemheense Zeedijk. Ik kom uit op een route van 11 kilometer, waarbij de kans groot is dat wij droge voeten houden (zolang het niet gaat regenen.)

Ons startpunt is bij een belangrijk punt in deze polder. Het is het stoomgemaal Arkemheen met een schoorsteen die bepalend is in het landschap. De stoomgemaal is nu niet aan het werk, wel is het andere, electrische, gemaal druk aan het werk om water uit de polder over te pompen naar het Nijkerkernauw. In 2010 schoot het stoomgemaal wel te hulp toen de nood aan de man kwam en het Waterschap er om vroeg. Nu komt er geen stoom uit de schoorsteen.
Wij gaan op pad over de Arkemheense Zeedijk naar het westen waar de wind vandaan komt. Af en toe komt de zon tevoorschijn om te laten weten dat hij/zij er nog is. We kijken uit over de polder en zien grote waterpartijen. Sloten zijn buiten hun oevers getreden. Vogels, met name ganzen, zoeken droge grond onder de voeten. Wanneer de zon er licht over schijnt is het een prachtig gezicht. Maar ook zonder zon is het een indrukwekkend gezicht. We komen bij een informatiebord op de Zeedijk. Een bord met interessante informatie. Hier heeft een kasteel gestaan of was het een slot of misschien een blokhuis? De beroemde Arnoud van Gelre liet ergens in de 15e eeuw op de grens met Oversticht een blokhuis bouwen. Hiermee probeerde hij de schepen die langs de kust van de Zuiderzee voeren in de gaten te houden. In 1516 kwam er een einde aan Hulckestein, toen er gevechten met Gelre uitbraken. Een paar jaar later kwam er een herbouw, maar dat bouwsel werd versloft. In sneltreinvaart naar 1989: toen werden muurresten van 70 centimer dik aangetroffen in het Nijkerkernauw. De vraag is of die muurresten afkomstig zijn van dat oude kasteel of slot of blokhuis. Zo zijn we nu toch bezig met een Kasteelwandeling. Terwijl wij de buurtschap Nekkeveld passeren, merken we dat er nog maar weinig volk op de been is. Een enkele fietser komt voorbij, gedreven door de wind.
Op de grens van de provincie Gelderland en de provincie Utrecht stroomt de Laak. Op de plek waar de Laak in het Nijkerkernauw stroomt staan twee bankjes tegen een electriciteitshuisje, maar het is nog te vroeg voor een pauze Wij gaan landinwaarts. Op het smalle pad komen wij meerdere mensen tegen, te voet en te fiets. Bij de Bonte Poort, hier staan een paar boerderijen, slaan wij links af. Nu hebben we de wind meer in de rug. Dat loopt prettig. Nog steeds zien wij aan beide zijden van de weg ondergelopen land. Geen vee, wel veel vogels. Ook veel vogels, met name spreeuwen, in de lucht die in grote zwermen hun weg zoeken door de koele lucht. Ter hoogte van het Groenwegje rijdt een auto van het Waterschap om te kijken of alles goed gaat. Met ons wel. We zien een bankje staan, maar dat bankje staat behoorlijk in de wind. Dat laten we maar even langs ons heen gaan. In de verte zien we over de weg Nekkeveld auto’s langzaam heen en weer rijden. Op de wegen in de polder mag alleen bestemmingsverkeer komen, maar misschien is het de bestemming van de chauffeurs langzaam heen en weer te rijden in deze polder. Wanneer wij later een busje van dichtbij zien is het duidelijk dat er een lange lens uit het raam steekt. Er zijn vogelaars in soorten en maten.

We zijn inmiddels lopend op de Bremerseweg gekomen, langs de boerderij Kaspershoef waar geslacht wordt en waar een slagerij is. We steken de Watergoorweg over en lopen zo maar over in de Arkerweg. De Arkerweg zal vernoemd zijn naar de boerderij Groot Ark. Eerder langs de weg staat aan de overzijde de boerderij Klein Ark. Ik vermoed dat Groot er eerder was dan Klein, dat is wel te zien aan de bouwstijl. Bij de boerderij Groot Ark is een biologische boerderij. We zien koeien in een stal en een man op een trekker bezig bij kuilvoer aan de overzijde. Zowel bij Groot Ark en Klein Ark zijn daken ruimhartig belegd met zonnepanelen.
We zijn zo aangekomen bij de Zeedijk. We kiezen niet voor de weg die aan de voet van de dijk ligt, maar gaan de dijk op. De wind is aangetrokken. De lucht betrekt. De grijstinten worden steeds nadrukkelijker. De regen is in de verte nadrukkelijk aanwezig en het is ook te zien dat door de wind gedreven regenbuien onze kant uitkomen. De grote klap zullen wij net niet opvangen, want dan zijn wij inmiddels aangekomen op de parkeerplaats, waar het electrische gemaal nog steeds druk aan het werk is.

Nijkerk – Kasteelwandeling Hulckesteijn – 11 kilometer (buiten het boekje)