Klompenpad Wiseperpad

Op het station van Wezep (niet te verwarren met Weesp of Wesepe) stappen twee dames van gevorderde leeftijd uit de trein en op het perron. Beiden dragen stevige wandelschoenen en elk draagt een rugzak met in een buitenvak een waterfles. In de tijd dat ik mijn electronica op de juiste instellingen heb gezet, zijn de dames verdwenen. Zijm zij in één van de twee buurtbussen gestapt? Zijn ze naar de overkant van de weg gegaan naar de horeca-gelegenheid? Zijn zij op zoek naar het kleinste kamertje? Met dit raadsel in mijn achterhoofd ga ik op pad.

Op het stationsgebied zie ik al de eerste sticker van klompenpad Wiseperpad aan een paal kleven. Aan de overzijde van het spoor staat een groot infobord over dit klompenpad. Pal daarnaast staat een klein infobord van het Vreepad, want bij dit station start een aanlooproute.
Het eerste deel van dit pad voert door de bebouwde kom, op een stoep kom ik twee wandelaars tegen, niet de twee vermiste dames, maar een jong stel. Op de plaats waar de markering van de aanlooproute zich een eigen weg baant naar Oldebroek zie ik aan dezelfde paal een markering voor het Westerborkpad. Zonder markering herken ik dit punt ook van de langste boswandeling van Nederland. Wezep kan hier alle kanten uit. Op de Eekhoornlaan loop ik tegen de richting van de langste boswandeling in. Tegen het einde van de laan ligt aan linkerhand een klein natuurgebied. Het is een kleine zandverstuiving, de noordelijkste op de Veluwe. Het gebied heet De Klunze, wat uiteraard niets zegt over de herders die hier vroeger met hun kudde liepen.
Van De Klunze naar De Soppe is een kleine stap voor iemand uit Wezep, maar voor mij toch een paar grote stappen. Het is een van oorsprong nat gebied, dan zou ik denken dat dit logisch is want met een beetje regen loop je hier te soppen in je waterdichte klompen. Maar de naam De Soppe heeft een gans andere achtergrond. Het verwijst naar de sopketel waarin voer voor het vee werd klaargemaakt. Ingrediënten konden zijn: knollen, aardappels, melk. ‘Geef mij nog een portie sop’, was vroeger een bekend gezegde onder Wezepse koeien.

Via de landweggetjes bij De Soppe kom ik via de A28 (waar ik de nasleep van een ongeluk met een truck en oplegger zie) uit bij het mooie landgoed IJsselvliedt. Het is een landgoed met een flinke omvang: 220 hectare, met daarop bos en landbouwgebieden, waardoor er plaats is voor 5 boerderijen op het landgoed. Al in 1700 werd hier gebouwd, de eigenaren in de loop der eeuwen kregen de smaak van bouwen te pakken. Het huidige landhuis stamt uit 1824. Op de foto de oude portierswoning, die als bijnaam heeft ‘tuinmanswoning’. Blijkbaar waren in oude tijden de tuinman en de portier flexwerkers, die niet op een baantje meer of minder keken. De route voert langs rechte lanen met fris lentegroen over het landgoed. Ik loop de begraafplaats op, waar graaf en gravin van Limburg Stirum begraven liggen, benevens een paard en een ezel en meerdere honden. Voor personeel was geen ruimte.
Aan de overzijde van de Zuiderzeestraatweg gaat de route verder. Op last van mijn voorganger Willem I werd in 1830 begonnen met de aanleg van deze straatweg. De weg gaat van Hoevelaken naar Zwolle en slingert door vele Veluwse dorpen en een enkel stadje. De weg werd 64 kilometer lang en 5 meter breed. Veel van de stratenmakers kwamen uit Nijkerk en vestigden zich in Wezep en Hattemerbroek. Waar later Nijkerk weer stratenmakers vandaan haalde weet ik niet. Om het geïnvesteerde geld een beetje terug te krijgen werd er tol geven op deze straatweg.

 

Ik kom uit in een Sterrenbos. De bomen die hier in een stervorm staan opgesteld zijn van een jeugdige leeftijd. Waarschijnlijk heeft hier in oude tijden ook al een Sterrenbos gestaan.

Even verderop kom ik in een wandeltuin. In veel tuinen valt niet te wandelen, maar in deze tuin wel, dat komt mede door de omvang en de aangelegde paden. Graaf van Limburg Stirum heeft hier voor gezorgd. Hij liet een arboretum (bomentuin) aanplanten en een pinetum (voor coniferen). Een zeer opvallende boom is de mammoetboom, zogenoemd omdat deze boom wel honderd meter hoog kan worden (maar niet in ons klimaat). De zanger en tekstdichter Woody Guthrie bezong ooit deze bomen van de westkust van de Uitéénvallende Staten van Amerika (USA) in zijn lied ‘This land is your land’. Daar bezingt hij het Redwood Forest.

Nadat ik meerdere wandelaars (waaronder het eerder genoemde stel, nee, niet die vergevorderde dames) ben tegengekomen op het klompenpad ga ik weer de A28 over en vandaar naar Hattemerbroek. Daar kom ik op historische grond langs de Zuiderzeestraatweg. Daar op een hoek staat de winkel van Nagelhout. Ruim honderd jaar geleden begon Nagelhout zelf hier klompen te maken. De man moet een vooruitziende blik gehad hebben, want nu komt een klompenpad langs de winkel. In de jaren vijftig werd de klompenzaak uitgebreid met allerlei andere producten die ergens anders moeilijk te vinden waren (tegenwoordig noem je dat hier met een typisch Noord Veluws woord ‘homedecoraties’). Later groeide uit de gastvrijheid van de familie Nagelhout nog een snackbar (eethoek).

Zonder klompen vervolg ik mijn weg. Langs de spoorlijn, langs de velden van S.V. Noord Veluwe Jongens. Langs recreatiewoningen en het Vogelzangsebos. Even later is landgoed Vuursteenberg aan de beurt. Het is te merken dat het vakantietijd is. Oma’s zijn met kleinkinderen op pad. Fietsend. Wandelend. Heerlijk, allemaal naar buiten. De Wezepse Heide met wandelbankjes en historische plaatsen vanwege neergestorte vliegtuigen van de RAF tijdens de tweede wereldoorlog. Het waterwingebied van Vitens. Via een nieuw wandelbrugje kom ik in een woningwijkje in aanbouw en dan daagt het station aan de nabije horizon. De wandeltocht zit er op. Een afwisselende tocht met landgoed, zandwegen, bossen, heide en een snelweg.

 
Oh ja, wat betekent Wisepe? Het is de oude naam van Wezep. Deze oude naam komt al in 1231 voor. Het is een samenvoeging van twee woorden. Het eerste deel (weze) is afgeleid van ‘wiso’ dat in Germaanse talen ‘Wieze’ en ‘weide’ betekent. Het tweede deel (ep) komt ook uit het Germaans en wel van het woord ‘apa’ en dat betekent ‘water’. Met andere woorden: het was hier een nat weiland. Klompen aan, mensen en wandelaars! En kijk uit naar die vergevorderde dames.

 
Klompenpad Wiseperpad – 17 kilometer