Klompenpad Kruishaarderpad

Moeder en zoon staan wandellief en mij net niet juichend op te wachten op het station van het innemende stadje Nijkerk. Met z’n vieren gaan we op pad. Weer een klompenpad dat wij gaan verkennen met dit kleine selecte gezelschap. Dit keer is het Kruishaarderpad aan de beurt. Dit Klompenpad kent een lange (15 kilometer) en een korte (12 kilometer) variant. Onderweg zullen we besluiten of het de korte variant of de lange variant wordt. Eerst maar eens beginnen met de wandeling, eerst langs het spoor en dan over een deel van de oude Havenlijn (1903 – 1972), die het station van Nijkerk verbond met de havenkom. Langs het oude terrein van de Knoopjesfabriek. Via de voetbalvelden van de twee plaatselijke concurrenten en een groepje hardlopende kinderen. Dan zijn we in het buitengebied van Nijkerk.

Eerst langs de Bloemendaalseweg met een uitstapje door een met mest geïnjecteerd weiland en een wandelbrugje. Dit doet één van de mestwandelaars uitroepen: Nu is het echt een klompenpad! Zo heeft ieder van ons zijn of haar voorkeuren. Tussen het Kokkeveld en de Deuverdenseweg gaan we door een weilanden en over een wandelbrugje. De Deuverdenseweg brengt ons naar Deuverden. Dat zat er ook wel in, alhoewel, ook 50% kans dat we juist bij Deuverden weg zou wandelen.

Al in de 14 eeuw kwamen in Deuverden maalschappen (een soort boerenbond) bij elkaar om te vergaderen en te drinken op de goede afloop. De boeren kwamen bij elkaar op de malenpol, een speciaal opgeworpen heuveltje. Nu is dat heuveltje niet meer te zien, want in het kader van de vooruitgang werd deze malenpol in de negentiende eeuw met de grond gelijk gemaakt.

We nemen een lunchpauze in de schaapskooi bij Deuverden (we zijn hier inmiddels in Putten aangekomen). Er staan twee banken in die duidelijk niet voor schapen zijn bedoeld, misschien wel voor schaapachtigen. In de kooi besluiten wij, op volstrekt democratische wijze, om de lange variant te verkiezen boven de korte variant. Daardoor missen we het traject langs een beschermd natuurgebied. dat bij landgoed Oldenaller hoort. Gelukkig komen we nu wel door Veldhuizen. Opvallend in dit gebied is dat dit gebied hoogteverschillen kent. Akkers liggen hoger dan de weilanden. De oorzaak hiervan is dat de akkers (vaak gelegen op dekzandruggen) werden bemest met plaggen van hei en de uitwerpselen van koeien. In de loop de jaren hoopt dat aardig op.

We hebben landgoed Oldenaller gehad, maar komen ook nog even op landgoed Hell. Waar komt nu de naam ‘Kruishaarderpad’ vandaan? Dat heeft te maken met de Kruishaarderberg. In het vlakke landschap bij Nijkerk is iets dat ‘berg’ wordt genoemd. De berg ligt even ten noorden van de Tweede Kruishaarderweg, een breed bospad. Het woord ‘berg’ is hier een optimistische benaming voor een akker met een aarden wal er om heen. Omtrent het ontstaan van deze ‘berg’ zijn meerdere theorieën, één daarvan is dat deze aarden wal een beschutting was voor een kampement van soldaten. Later zou het dan een akkerfunctie hebben gekregen. In de korte tijd dat wij hier verblijven slagen we er niet in om nieuwe theorie te formuleren.
Wij gaan de Vossenpoel in, een stukje van landgoed Oldenaller. Ooit was hier een zandverstuiving, maar bomen uit vreemde streken hebben zich hier gevestigd en af en toe een specht. Via Driedorp met centraal de kerk van de Vrije Hervormde Gemeente en de buurtschap De Slichtenberg met als bekende inwoner Lex Harding, komen we bij de weg tussen Driedorp en Nijkerk, soms op het fietspad, soms door de houtwal langs de weg. En verder naar het station Nijkerk, waar wij afscheid nemen van elkaar en een mooie wandeling.
Klompenpad Kruishaarderpad – 15 kilometer